Σπουδές μακριά από τους φίλους;
Οκτώβριος,ο μήνας όπου ο κάθε φοιτητής μετακομίζει στο νέο του σπίτι,στη νέα του πόλη και ξεκινάει σιγά σιγά τη νέα του ζωή. Η νέα ζωή στις περισσότερες των περιπτώσεων σχετίζεται με απομάκρυνση από την ασφαλή οικογενειακή φωλιά,από φίλους,κοπέλα/αγόρι κλπ ακόμα και από τον σκύλο σου. Εγώ δε θα μακρηγορήσω και θα σου μιλήσω για μια από αυτές τις περιπτώσεις. Την απομάκρυνση από τους κολλητούς.
Οι κολλητοί είναι τα άτομα με τα οποία ζήσαμε από τις καλύτερες στιγμές της μέχρι τώρα ζωής μας. Τα άτομα που ήταν διπλά κάθε στιγμή ,σε κάθε κατάσταση. Οι τύποι που όλα τα έλυναν με μια μπύρα και την φράση «Μαλάκα ξεκόλλα πια».
Αυτά τα άτομα κληθήκαμε να τα αφήσουμε αρκετά χιλιόμετρα πίσω μας,ειδικά τα παιδιά τα οποία περάσαμε κάπου αρκετά μακριά.Ο φόβος δεν είναι το ότι θα βρεθούμε τα Χριστούγεννα ξανά. .Είναι ο φόβος μη ξεχαστείς!
Επειδή κάθε άτομο θα κάνει τις νέες του παρέες. Και είναι είναι σίγουρα περίεργο να βλέπεις τα άτομα αυτά με τα οποία πέρασες όλο το καλοκαίρι μαζί να είναι τόσο μακριά και να προσπαθούν να προσαρμοστούν στις νέες τους ζωές!
Η αλήθεια είναι ότι πριν φύγω,έβλεπα όλους τους φίλους να φεύγουν σιγά σιγά. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι θα φύγω. Ήμουν σε φάση «ρε μη φεύγετε,εγώ τον χειμώνα τι θα κάνω;» Τελικά ο χειμώνας πλησιάζει απειλητικά (Για εσάς,εγώ είμαι στην Κρήτη,δε με αγγίζει) και έχω φύγει και εγώ για τη νέα μου ζωή. Μακριά από τους φίλους
Δεν έμεινε κανείς πίσω! Αφήσαμε όλοι πίσω κολλητούς,κολλητές, άτομα αναπόσπαστα από την προηγούμενη καθημερινότητά μας και πήραμε τα μπογαλάκια μας προς μια νέα αρχή. Χωρίς φυσικά να διαγράψουμε την παλιά.
Ναι είναι δύσκολο,ναι ξέρω ότι σου λείπουν,ο κολλητός σου,η κολλητή σου. Όμως θαρρώ ότι η απόσταση δε μπορεί να χωρίσει τους ανθρώπους που πραγματικά νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.(ναι είμαι από αυτούς τους ρομαντικούς)
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ήταν πάντα μακριά σε απόσταση και το μόνο θέμα πλέον είναι αν θα βολεύουν τα ωράρια μας για να επικοινωνούμε. (έχει και ζόρι η φοιτητική ζωή,δεν είναι μόνο ξενύχτι και καφές..Βασικά έχει πολύ καφέ )
Υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι ήταν μαζί σου σχεδόν κάθε μέρα το καλοκαίρι που πέρασε και ο αποχωρισμός είναι δύσκολος. Βλέπεις,είχαν γίνει συνήθεια πλέον. Και τώρα είσαι μακριά από τους φίλους…
Η αγάπη φίλε μου και τα γλυκανάλατα τραγούδια δεν είναι μόνο για τους ερωτευμένους. Είναι και για τους φίλους οι οποίοι αγαπάνε ο ένας τον άλλον περισσότερο και από την ίδια τους τη ζωή…
Δε θα πω πολλά, ποτέ δε μου άρεσε να λέω πάρα πολλά… Απλώς θέλω να σου πω ότι οι άνθρωποι που νοιάζεσαι και σε νοιάζονται θα συνεχίσουν να είναι δίπλα σου. Αυτοί που σε αγαπάνε…Ακόμα και αν ξανά βρεθείτε τα Χριστούγεννα. Είναι σκληρή η στιγμή του αποχωρισμού όμως η αγάπη σύνορα δε γνωρίζει.
Όπως λέει και μια καλή μου φίλη (το ίδιο λέει και ο Μίλτος) :Ο,τι θυμάσαι δε βουλιάζει.
Be brave my friend και μη μασάς !Ζήσε τη νέα σου ζωή αλλά μη ξεχνάς και τα φιλαράκια σου που είναι πίσω…
Σύνταξη κειμένου: Θανάσης Τσιώλης
Επιμέλεια κειμένου: Κλεοπάτρα Μπράιτ
