Βία,sex και άλλες καθημερινές ιστορίες
Είναι πλέον οφθαλμοφανές πως η κοινωνία μας έχει αποτύχει. Ίσως κάποιοι θεωρούν πως υπάρχει ακόμα ελπίδα να αντιστρέψουμε προς ίδιο όφελος, όλα τα γεγονότα βίας που βιώνουμε. Άλλοι πάλι επεξεργάζονται ατομικά και συλλογικά τις αιτίες που μας οδήγησαν στις δολοφονίες, στην αγριότητα, την σεξουαλική βία και άλλοι… δεν ενδιαφέρονται καθόλου. Η βία όμως, δυστυχώς δεν ορίζεται μόνο μια έννοια.
Η βία έχει πολλές κατηγοριοποιήσεις και δυστυχώς έχει διαβρώσει σχεδόν όλους τους τομείς της ζωής μας. Ζήσαμε να δούμε τόσες δολοφονίες γυναικών από άνδρες υπεράνω υποψίας, άνδρες που ορκίζονταν ότι τις αγαπούσαν. Ζήσαμε να δούμε ωμή φανατική βία οπαδών, ομαδικούς βιασμούς (πόσοι άραγε, θα μάθουμε ποτέ;). Ζήσαμε να δούμε την πανδημία της βίας και των ψυχολογικών παρενεργειών της.
Σε αυτούς λοιπόν που αναρωτιούνται τι πήγε λάθος και προσπαθούν να καταλάβουν από που προέκυψε όλη αυτή η βία, λες και καραδοκούσε στην γωνία και περίμενε να γονατίσουν ψυχολογικά οι άνθρωποι, έτσι ώστε να ξεχυθεί με όλο της το σθένος, θα τολμήσω να πω και να γίνω κοινότυπη πως αν δεν επενδύσεις στην παιδεία, έχεις πεθάνει σαν κοινωνία.
Σεξουαλική τι;
Δεν μπορεί να είμαστε τόσο αδιάφοροι και να μην μας έχει ταράξει η έκδηλη και απροκάλυπτη σεξουαλική βία. Γιατί τόση αγριότητα; Τόσα απωθημένα; Φτάνω στο συμπέρασμα πως ίσως δεν μπορούν οι άνθρωποι να εκφραστούν σεξουαλικά ή δεν γνωρίζουν τον τρόπο. Και καταλήγω στο σημαντικό ρόλο της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης όλων, αλλά κυρίως των παιδιών μας. Προσπερνώ τι θα έπρεπε να διδάσκουν οι γονείς, και προσεγγίζω τι πιστεύω πως θα βοηθούσε να διδάσκετε στα παιδιά, στο μάθημα της σεξουαλικής αγωγής. Φυσικά για να διδαχθεί θα πρέπει να εισαχθεί σαν μάθημα, ή καλύτερα σαν μια μεγάλη συζήτηση, χωρίς βαθμολόγια, κάτι που δυστυχώς ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί…
Ενα επίδοξο πλάνο
Αν αύριο ξεκινούσε μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, θα ήθελα να ξεκινήσει από το νηπιαγωγείο και έως το τέλος του δημοτικού να διδάσκετε η ανατομία του σώματος, οι διαφορές των δυο φύλων και η εκμάθηση των προσωπικών ορίων, όχι μόνο των σωματικών ορίων αλλά και όλων των ορίων. Να διδάσκετε η δύναμη και το θάρρος να μπορείς να πεις ΟΧΙ σε οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις άσχημα και άβολα.
Συνεχίζοντας στην εκπαιδευτική βαθμίδα του γυμνασίου και με διαφορετικό πλέον τρόπο προσέγγισης, θα ήθελα τα παιδιά να μαθαίνουν τους τρόπους προφύλαξης από τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα , όπως επίσης και από τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και να συζητιέται μια διαφορετική προσέγγιση στην ερωτική πράξη. Η ερωτική πράξη, πέραν μιας βιολογικής ανάγκης, θα πρέπει να είναι συναινετική. Θα πρέπει τα παιδιά να καταλάβουν τι σημαίνει ο όρος συναινετική. Θα πρέπει να κατανοήσουν πως μια πράξη που ένας από τους δυο πει όχι – δεν είναι συναινετική και ξεπερνά τα ατομικά όρια. Εφόσον τα παιδιά θα έχουν μάθει από την μικρότερη ηλικία του δημοτικού να λένε ΟΧΙ, όταν δεν αισθάνονται όμορφα δεν ντρέπονται για αυτό, τότε ο όρος συναίνεση αποκτά συνειδητή επιλογή. ΕΠΙΛΟΓΗ– ακόμα μια όμορφη λέξη. Επιλέγω αν θα πω ναι ή όχι και περιμένω σεβασμό στην επιλογή μου.
Οι έφηβοι θα ήθελα να μάθουν να γνωρίζουν πως ένας ενήλικος δεν μπορεί να έχει ερωτική σχέση μαζί τους, γιατί δεν επιτρέπεται, όσο έμπιστος και αν θεωρείτε ακόμα και από την οικογένεια του. Ένας ενήλικας δεν μπορεί ποτέ να προτείνει σε έναν ανήλικο να πάνε «σε ένα ξενοδοχείο να ξεκουραστούν», ή να ζήσουν τον έρωτα τους αλλάζοντας χώρα. Οι έφηβοι θα πρέπει να μάθουν να σέβονται το σώμα τους, και την αξία της ανθρώπινης ζωής, και να μην το πουλάνε προς κάποιο αντίτιμο. Θα πρέπει να μάθουν να επενδύουν στα αισθήματα και τις σχέσεις, όχι μόνο στο περιστασιακό σεξ. Θα μου άρεσε να γνωρίζουν πως μπορούν να εκφράσουν την σεξουαλικότητα τους αρμονικά και πως θα γίνει αποδεκτή ακόμα και όταν είναι κραυγαλέα. Άλλωστε η εφηβεία είναι η μαγική εποχή της έκφρασης και της έκρηξης της σεξουαλικότητας μας. Αν κάποιος σε γεμίσει με ενοχές σε αυτή την όμορφη ηλικία , θα σε κλειδώσει σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου!
Βαδίζοντας οι έφηβοι στην βαθμίδα του Λυκείου, θα ήταν όμορφο να γνωρίζουν ειδικούς που θα μπορούσαν να απευθυνθούν σε οτιδήποτε τους απασχολεί, ξεκινώντας ίσως από το πως «βλέπουν» τον εαυτό τους και με πόση ειλικρίνεια αντιμετωπίζουν τα αισθήματα τους μέσα στην ερωτική σχέση, αλλα και ως προς τους ίδιους. Θα ήταν ωραίο να γνωρίζουν να αποδέχονται την απόρριψη ή το τέλος μιας σχέσης, χωρίς να τους καταβάλουν εκδικητικές σκέψεις και πράξεις. Θα πρέπει να γνωρίζουν τι σημαίνει προσωπική ζωή και μέχρι πιο σημείο θα πρέπει να προβάλλεται.
Μα…τι ξέρω εγώ;
Σίγουρα έχω παραλείψει ένα βουνό από ιδέες και τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να διαπαιδαγωγήσουμε τα παιδιά μας τόσο σαν γονείς όσο και μέσα από τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Να διευκρινίσω πως αναφέρω μια απλή άποψη σαν μητέρα και μόνο. Δεν προσπερνω κανένα ειδικό, κανέναν ψυχολόγο ή κοινωνικό και εκπαιδευτικό λειτουργό. Τους σέβομαι και θεωρώ καλή την πίστη πως έχουμε κοινό σκοπό.
Μείναμε όλοι μετεξεταστέοι…
Όλα τα παραπάνω και όλα όσα παρέλειψα δεν έχουν κανένα νόημα αν δεν είμαστε εμείς οι ίδιοι παραδείγματα. Ποιό το νόημα το παιδί μου να συζητά τρόπους σεβασμού προς το άλλο φύλο όταν εμείς οι γονείς, υποβιβάζουμε κάποιον με σεξιστικά σχόλια; Πώς θα ζητήσουμε στα παιδιά μας ειλικρίνεια στα συναισθήματα τους όταν οι μισοί από εμάς βρίσκονται σε εξωσυζυγικές σχέσεις; Πώς θα πούμε σε ένα κορίτσι να νιώθει όμορφα με την εικόνα της, όταν «επεμβαίνουμε» σε κάθε ρυτίδα; Πώς θα μιλήσουμε σε ένα αγόρι να καταλάβει ότι η αγάπη δεν είναι αδυναμία, όταν κρίνουμε τους άντρες από το μέγεθος του μόριού τους ή του κοινωνικού status; Πώς θα θέλαμε να μην υπάρχει σεξουαλική βία όταν οι άνθρωποι δεν μπορούν να ανακαλύψουν την σεξουαλικότητα τους και να αποδεχτούν το σώμα και του εαυτό τους;
Η έκφραση της σεξουαλικότητας και η υγιής σεξουαλική σχέση είναι ο βασικότερος παράγοντας μιας ευτυχισμένης ζωής. Όχι οι βαθμοί, όχι το ταλέντο, όχι ο ανταγωνισμός, όχι η άγνοια και ο φόβος. Η διαπαιδαγώγηση, η παιδεία είναι εφ’ όρου ζωής, και προκύπτουν μέσα από τις εκφάνσεις της ίδια της ζωής. Θα ήταν όμορφο να θεωρείται προσόν στην αξία της ζωής, η ευγένεια, η αγάπη και η χαρά για την ζωή και τον έρωτα. Ο δρόμος προς την ευτυχία δεν είναι μόνο τα πτυχία. Χορτάσαμε από πτυχιούχους τραμπούκους. Θέλουμε κοινωνίες ευτυχισμένων και σεξουαλικά ενεργών ανθρώπων.
