MAX MAGAZINE

Κεφ.1: Η σύγκρουση Ο ήλιος είχε χαθεί πίσω από τα πυκνά, μαύρα, πουπουλένια σύννεφα. Οι βροντές και οι αστραπές ακούγονταν όλο και πιο απειλητικές να πλησιάζουν. Ο μικρός, στενός, επαρχιακός…

« Μια ηδονή πάντα τραβούσε τους ανθρώπους αλυσοδεμένους να διαλέγουν το περιττό. Λένε οι άνθρωποι , μάχονται, τραβούν  μια διαχωριστική γραμμή και θυσιάζονται στο βωμό του περιττού . Και πάντα…

Ανασήκωσε το βλέμμα του πάνω από τα κυπαρίσσια. Στέκονταν εκεί πολλές δεκαετίες με τους κλώνους όρθιους και σφιχταγκαλιασμένους με τους κορμούς τους. Η ξεχωριστή μυρωδιά τους, ελαφρώς γλυκιά και αρωματική,…

Στέκομαι μπροστά στον ολόσωμο καθρέφτη. Λοιπόν, έτσι θα είναι η ζωή μου από εδώ και πέρα. Θα παντρευτώ έναν άντρα για τον οποίο δεν γνωρίζω τίποτα, εκτός από το γεγονός…

Η Χρύσα περνάει όλο και περισσότερο χρόνο στο υπόγειο, παρατήρησε ο πατέρας της. Ήταν μόλις μερικές εβδομάδες  που η κόρη του είχε σταματήσει τη ψυχοθεραπεία μετά το θάνατο της μητέρας…

«Τι τον ήθελες τον Αμαζόνιο μάνα μου;» αναρωτιόμουν καθώς έτρεχα να γλιτώσω.  Από πίσω μου έτρεχαν τρεις άντρες  Cujareno και μπροστά μου ο Γιαννάκης.  Πάντα ήθελα να πάω στη ζούγκλα,…

«Να ζει κανείς ή να μη ζει»  αναρωτιόταν ο Άμλετ κοιτώντας τη νεκροκεφαλή.  «Να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί» αναρωτιόταν  και ο Ματθαίος Γιωσαφάτ.  Το ίδιο αναρωτιόμουν κι εγώ…

Δύο μήνες έχουν περάσει από τότε που έχω να τους ακούσω. Όλα φαίνεται πως έχουν ηρεμήσει στην πολυκατοικία και συγκεκριμένα στο Γ2, στο σπίτι τους. Θέλω να ελπίζω πως τα…

Κυριακή πρωί. Είχε περάσει περίπου μισή ώρα από το σχόλασμα της  εκκλησίας. Περπατούσα στον κεντρικό δρόμο.  Κοίταξα ολόγυρα. Τα καταστήματα ήταν κλειστά και οι κάθετοι δρόμοι σχεδόν έρημοι. Οι κορυφές…

Ο άντρας που με τράβηξε στο κατάστρωμα μου μίλαγε σ’ άγνωστη γλώσσα. Δεν τον καταλάβαινα. Έτρεμα. Έφτυνα νερό. Το πλοίο που μετέφερε εκατό κακότυχους μαζί μ’ εμένα είχε βουλιάξει. Δώδεκα…

Τα όνειρά μου, ξεχασμένα σε ένα μικρό συρτάρι με ασπρόμαυρες φώτο, φτώχεια, μιζέρια, οικογενειακά προβλήματα από παιδί και ότι άλλο ακολουθούσε μια δύσκολη ζωή σε μια επαρχιακή κωμόπολη με γονείς…

Δεν υπήρχε ψυχή στον μεγάλο κεντρικό δρόμο της παραλιακής. Ο ήχος της μηχανής του αυτοκινήτου σκέπαζε το παλιό ραδιόφωνο, απ’ το οποίο ακούγονταν αμυδρά διάφορες επιτυχίες των 80’ς. Ο αέρας…

Η κυρία Μαρκαντιάν όταν ιδιοκτήτρια του συνοικιακού υαλοπωλείου. Το μαγαζί της δεν ήταν σπουδαίο αλλά ήταν της γειτονιάς οπότε όποιος ήθελε να σκοτώσει την ώρα του η να αποκτήσει ένα…

Ο Δημήτρης Γ. έγινε Υπαστυνόμος Β’. Από μικρός του άρεσε να παίζει κλέφτες κι αστυνόμους, με ιδιαίτερη συμπάθεια στους δεύτερους. Μικρός – μικρός ήταν πολύ άτακτος, είχαν να το λένε…

Το χτύπημα στην πόρτα ήταν βιαστικό και παρατεταμένο. Ήξερε ποιος ηταν. Τον περιμένε λιγο αργότερα αλλα αυτός ο παλιόκαιρος τον έκανε μάλλον ανυπόμονο να χωθεί στην αγκαλιά της, οχι γιατι…

   «Απολύεσαι! Πέρνα έξω τώρα!» Οι φωνές από το γραφείο του Διευθυντή διέκοψαν τις εργασίες των υπαλλήλων. Αμέσως η πόρτα άνοιξε και ένας νεαρός άντρας βγήκε. «Στεφ, Βίκυ, Χρήστο, Εύη,…

Ήθελα να γράψω μια ωραία ιστορία για τον διαγωνισμό. Αλήθεια, είχα κάθε καλή διάθεση. Είχα μάλιστα αποφασίσει,πως στην περίσταση θα ταίριαζε μια δακρύβρεχτη ιστορία με έναν ξενιτεμένο γιο που επέστρεφε…

Η πόρτα έκλεισε, ο γιατρός εξαφανίστηκε. Ένας συγκρατημένος λυγμός από γυναικεία στήθη γλίστρησε μέσα από τις χαραμάδες της πόρτας και έσεισε τα δοκάρια του κρεβατιού. Ανακάθισα. Οι πίνακες κρέμονταν πάνω…

Η πόρτα της παραδοσιακής καφετέριας που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία της Βιέννης άνοιξε αφήνοντας ένα υπόκωφο τρίξιμο. Ένας άνδρας γύρω στα εξήντα πέντε με ένα μακρύ μαύρο παλτό, ανοιχτόχρωμο πουκάμισο,…

Κάποιος με παρακολουθούσε. Ένιωθα από ώρα αυτή τη γνώριμη ανατριχίλα στην πλάτη μου, σαν να με διαπερνούσε ένα κρύο ρεύμα. Ύψωσα το βλέμμα μου από το μισογεμάτο πιάτο μου και…

Σε μια  όμορφη συνοικία του Πειραιά, όπου η λέξη γειτονιά δεν είχε χάσει το νόημά της, ζούσε ο Στέφανος με το παρατσούκλι ‘’ο τρελός με το μπαλάκι’’! Ήταν ένας τύπος…

Καλοκαίρι και η ζωή κυλά γλυκά. Ο  κήπος είναι κοινόχρηστος. Βρίσκεται στο κέντρο ενός κούφιου τετραγώνου και εξυπηρετεί καμιά εικοσαριά σπίτια, που τον πλαισιώνουν περιμετρικά. Είναι η πίσω αυλή για…

 Έχασες το τρένο. Τώρα βρίσκεις τα πόδια σου να σε οδηγούν μηχανικά κτήριο. Ίσως σου φαινόταν περίεργη αυτή η φράση, αν ποτέ την έβλεπες, αν ποτέ ήξερες ότι μια ασύντακτη…

Ελάτε στην άκρη – Δεν μπορούμε. Φοβόμαστε. – Ελάτε στην άκρη. – Δεν μπορούμε. Θα πέσουμε. – Ελάτε στην άκρη. Και ήρθαν… Και τους έσπρωξε. Και τότε πέταξαν… Γκιγιώμ…