MAX MAGAZINE

Ξεκινήσαμε όλοι μαζί νύχτα, εν μέσω χειμώνα, έριχνε χιονόνερο, κακοκαιρία είχαν προβλέψει οι μετεωρολόγοι και είχαν αποδειχτεί σωστοί καιροσκόποι σε αντίθεση με τον κύριο Muller, γνώστη της μεθόδου πρόβλεψης μέσω…

Έκλεισε την πόρτα πίσω του αθόρυβα και κατευθύνθηκε ακροπατώντας προς την πόρτα της κάμαρας που υπήρχε ακριβώς απέναντι από την δική του. Σήμερα δεν ήταν η πρώτη φορά που θα…

Ήταν η τελευταία παράδοση στο μάθημα της Βιολογίας, αλλά το αμφιθέατρο της Ιατρικής παρόλα αυτά ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Ο δημοφιλής καθηγητής γύρισε στον πίνακα και έγραψε: «ΦΘΟΡΑ και ΘΑΝΑΤΟΣ». Ας…

«Κάθισε, τέκνον μου. Πώς λέγεσαι;» «Μαρία, πάτερ». Η Μαρία κάθισε πάνω σε ένα μαύρο σκαμνί που βρισκόταν μέσα στο κουβούκλιο. Έφτιαξε τη φούστα της, ίσιωσε τον κότσο στα μαλλιά της…

Ο Βαγγέλης είχε λυσσάξει μ’ αυτή την έκθεση ζωγραφικής.  Η προσπάθεια να με πείσει να πάμε, γνωρίζοντας ότι δεν είμαι πολύ φαν τέτοιου είδους εκδηλώσεων, είχε ξεκινήσει βδομάδες πριν.  Ο…

23:26. Η ώρα που άνοιξα τα μάτια μου από την πτώση του κινητού μου, στο πάτωμα, λόγω της ατελείωτης δόνησης. Το προηγούμενο βράδυ είχε live στο μαγαζί, ενώ το πρωί…

Το στρώμα περίσσευε και απ’ τις δυο πλευρές. Και στο φάρδος και στο μάκρος. Μάταια προσπαθούσαν να το χωρέσουν. Το στρίμωχναν από δω , το ζούλαγαν από κει, το λόξευαν,…

Έπλυνε σχολαστικά τα χέρια της μέχρι τους αγκώνες με το υγρό κρεμοσάπουνο φράουλα. Έπειτα τα σκούπισε σχολαστικά σε μια λευκή πετσέτα. Κοίταξε προσεκτικά τα ρούχα της. Ένας κόκκινος λεκές, μικρός…

Αγκαλιασμένη από κήπους και πρασινάδες λούζεται χαρωπή στην πλαγιά του Βερτίσκου και ο γέροντας πότε-πότε τη φιλάει και της κρυφομιλάει τα ωραία μυστικά του.  Στην νότια άκρη της ορθώνεται απότομη…

Παιδί ήμουν τότε. Είχα βγει στην αυλή κι έπαιζα με τα χώματα. Το χώμα ήταν νωπό. Είχε βρέξει τις προηγούμενες μέρες. Έπαιζα με τα χέρια μου, με το υγρό χώμα.…

“Στην αγκαλιά μου κι απόψε σαν άστρο κοιμήσου, δεν απομένει στον κόσμο ελπίδα καμιά…” Κοίταξα το ρολόι μου: 18.54. Ακριβώς την ίδια ώρα με χθες. Και προχθές. Και αντιπροχθές. Είναι…

Εννιά χρονών κι επιστρέφοντας από το μάθημα των Αγγλικών είδα ένα πεταμένο μαγιό στην μέση του δρόμου. Δεν θυμάμαι πια πως ήταν εκείνο το μαγιό, το θυμάμαι ωστόσο λίγο γαριασμένο,…

Ξύπνησα ιδρωμένη. Ένιωθα τη γλώσσα μου στεγνή και ζαλιζόμουν. Η μουσική μέσα στο κλαμπ έπαιζε τόσο δυνατά που μετά βίας μπορούσα να ακούσω τους φίλους μου. Δύο κοπέλες στέκονταν από…

<<Κουνηθείτε!>> φώναξε ένας στρατιώτης δείχνοντας με το αυτόματο όπλο του προς την μεγάλη σήραγγα <<δεν έχουμε καθόλου χρόνο για χάσιμο! Ακόμη και το κάθε δευτερόλεπτο είναι πολύτιμο!>>. Και πράγματι δεν…

Την προσκάλεσα στο δωμάτιό μου. Μόνο ένα σιδερένιο κρεβάτι, ένα ξύλινο τραπέζι και μία καρέκλα. Φάνηκε απογοητευμένη, αλλά η περιέργεια την κράτησε. -Που να καθίσω; ρώτησε. -Δεν έχει και πολλά…

Είναι σχεδόν βράδυ. Έχω κατέβει με ταξί στο κέντρο, στην πρώτη μου προσπάθεια να εντοπίσω και να καταγράψω τα μέρη που έγιναν τα επεισόδια τον Δεκέμβριο του 2008. Αλλά γυρνώντας…

Ήταν πολύ όμορφη εκείνη την ημέρα. Η πιο όμορφη νύφη που είχα δει ποτέ μου. Πόσο της πήγαινε εκείνο το νυφικό! Ήταν φθηνό και τσαλακωμένο, φυσικά. Μα ακόμη κι έτσι…

Εκείνη την ήσυχη νύχτα του καλοκαιριού, στην αστική γειτονιά με τα περιποιημένα σπίτια, το καλοφροντισμένο γκαζόν και τους λευκούς τοίχους που περιέφραζαν τις επαύλεις, ο Μάξιμος προετοιμαζόταν για το μεγάλο…

  Η αγάπη μου για τα δέντρα ξεκινάει από τα παιδικά μου χρόνια και με ένα διάλειμμα κάποιων ετών, οπότε και δοκιμάστηκε σοβαρά, φτάνει μέχρι σήμερα. Όταν ήμουν παιδί δεν…

Ώστε έτσι λοιπόν αγαπητέ αναγνώστη… Αποφάσισες να αγνοήσεις τον τίτλο και να διαβάσεις την ιστορία που δεν πρέπει να διαβαστεί. Γιατί όμως, αναρωτιέμαι… Τι σε κάνει να συνεχίζεις το διάβασμα,…

Ένα αυτοσχέδιο, πρωτόγονο όπλο σαν σφυρί κείτονταν πεταμένο στα χορτάρια, απομεινάρι του περυσινού -ή και παλιότερου ακόμη Διαγωνισμού. Ο Αλεξέι γονάτισε και το έσφιξε στην παλάμη του. Κράτησε για μια…

 Κυριακή και Ιούλιος.  Πρώτος την είδε ο Παύλος ο φροντιστής,   κρυμμένη πίσω από τον κορμό της  γριά ελιάς ,  το δέντρο αυτό υπήρχε πολύ νωρίτερα της βίλας σαν να ήταν…

Γεννηθήκαμε στην μέση μιας προαιώνιας μάχης. Της μεγαλύτερης μάχης στην ανθρώπινη ιστορία. Της μάχης μεταξύ φωτός και σκότους. Γαλουχηθήκαμε μέσα σε αυτήν. Αμφιταλαντευθήκαμε στην μία και στην άλλη πλευρά. Γευτήκαμε…

Γλίστρησε προς την έξοδο όσο γινόταν πιο αθόρυβα σηκώνοντας με δυσκολία την ίδια μπορντώ βαλίτσα που κρατούσε, όταν πριν από ένα χρόνο πέρασε το κατώφλι του σπιτιού του. Ίσα που…