MAX MAGAZINE

Έτρεχε όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να του ξεφύγει. Εκείνος όμως την πλησίαζε όλο και πιο πολύ. Γλίστρησε τρεις-τέσσερις φορές. Γαμώτο. Συνέχισε να τρέχει και να τρέχει ώσπου  αντιλήφθηκε ότι…

Δεν ξέρω πόσες ώρες έχουν περάσει από τη στιγμή που έκλεισες την πόρτα πίσω σου και με άφησες σε ένα άδειο σπίτι να κοιτάζω από το παράθυρο σαστισμένη, προσπαθώντας να…

Κουλουριασμένη στην άκρη ενός από τους πολλούς καναπέδες της πολυτελούς κατοικίας της, χαμένη στις σκέψεις της. Όλα τα έπιπλα του σπιτιού διαλεγμένα  ένα προς ένα για να διαλύουν με επιτυχία…

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΑΔΕΣΠΟΤΗΣ ΓΑΤΑΣ ή «ΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ»   Γνώρισα τον Schumi ένα ζεστό πρωινό του Αυγούστου, λίγο πριν ανοίξουν τα σχολεία.    Θα γινόμουν για πρώτη…

Το παλιό ρολόι μέσα στο ημίφως χτύπησε μεσάνυχτα. Η Ανέλια ξύπνησε μούσκεμα στον ιδρώτα για ακόμη μια φορά. Οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια της φανέρωναν την ταλαιπωρία της…

          Η κυρά Κατίνα έμεινε με καρφωμένο το βλέμμα της στο παράθυρο. Είχαν περάσει δύο μέρες από τότε που είχε μιλήσει με τον κανακάρη της. Ο Μιχάλης της θα  ερχόταν…

Η διαταγή της τούρκικης κυβέρνησης ήταν σαφής. Μια βδομάδα προθεσμία. Φωτιά πήρε η μάνα. Μέσα σε τρεις μέρες   πούλησε όλο μας το βιος, τίποτες δεν άφησε. Τον παρά απ΄ αυτά…

Κάθε απόγευμα η κυρία Παρασκευή είχε τη συνήθεια να πηγαίνει στο γερμανικό νεκροταφείο της Κρήτης και να ανάβει τα καντήλια των γερμανών στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους κατά την…

Η Άννα είναι εθισμένη με το κινητό της, την συσκευή που δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο για να επικοινωνεί από μακρινή απόσταση ανά πάσα ώρα και στιγμή κρατώντας το απλά στα…

Σε δέκα κλεψύδρες ξεκινάει η δίκη. Η ζωή στην άβυσσο του Ναυτίλου έχει από καιρό σταματήσει να κυλά με τους κανονικούς της ρυθμούς και όλοι ψιθυρίζουν, τις γνώμες τους και…

Στεκόμασταν όλοι σε έναν σκοτεινό χώρο, στριμωγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο και κοιτούσαμε προσηλωμένοι προς τον σβηστό προβολέα που βρισκόταν στο δωμάτιο. Σύντομα θα άναβε και θα φώτιζε την…

Τη βρήκε την έξοδο που αναζητούσε. Εδώ και μία εβδομάδα που το γνωρίζει, τραγουδάει από μέσα της κάθε πρωί στη διαδρομή για την τράπεζα. Η μελωδία την παρασύρει, τους στίχους…

     Με το κλειδί του σπιτιού στο χέρι μπαίνει στο ασανσέρ, πατάει το κουμπί για το υπόγειο κρατώντας την αναπνοή του. Δε θα χρειαστούν πάνω από μερικά δευτερόλεπτα για να φτάσει…

Ο τόπος έδειχνε έρημος, σχεδόν ακατοίκητος. Η ώρα έντεκα το βράδυ, μια ημέρα μετά την Ανάσταση. Όσοι είχαν απολαύσει το πασχαλινό γεύμα μετά από μια μακρά περίοδο νηστείας, ξεκουράζονταν τώρα…

Κοιτάω μέσα από το παράθυρο που βρίσκεται απέναντι μου. Έξω βρέχει. Έχω τις κουρτίνες μου σηκωμένες, όχι για να βλέπω τον κόσμο που πηγαινοέρχεται προσπαθώντας να προλάβει τα χριστουγεννιάτικα ψώνια,…

Ο άνεμος κουνούσε ανεπαίσθητα τα φύλλα των δέντρων καθώς περνούσε ανάμεσα τους προσπαθώντας να αλλάξει, άλλες φορές με επιτυχία και άλλες όχι,  τα σχέδια που έφτιαχναν στο έδαφος οι πρώτες…

14:00. Περιμένουμε όλοι στην σειρά. Όπως  μας έβαλαν. Και δεν περνάει η ώρα με τίποτα.Από όταν πρωτοήρθαμε εδώ δηλαδή,όλα πάνε πολύ αργά. Κάποιες φορές ίσως  πάνε πιο γρήγορα,όταν έρχεται η…

Έτσι μου ‘πες. Μια σύντομη κλήση στο κινητό κάπου στις δύο το βράδυ. Και δεν περίμενες καν απόκριση. Μάταια ήθελα να σε ρωτήσω ένα γιατί, ένα πού, ένα γιατί τώρα…

Δεν ξέρω ποιος είσαι εσύ που θα διαβάσεις το γράμμα μου, αν αυτό βέβαια διαβαστεί ποτέ! Όμως  σε παρακαλώ δώσε την προσοχή που πρέπει και για όνομα του Θεού –…

Δεν το πίστευε ποτέ ότι θα πέθαινε τόσο νωρίς. Το είχε σκεφτεί αρκετές φορές για ώρες και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το πιο πιθανό σενάριο ήταν να αφήσει την…

Όποιος συχνάζει νωρίς το βράδυ στη Ροτόντα αποκλείεται να μη γνωρίζει για τον Κίμωνα. Είναι ένας νεαρός  ξανθός, μετρίου αναστήματος με λίγο πεταχτά αυτιά. Η ηλικία του δεν ξεπερνά το…

Έχετε δει ποτέ σας αυτό τον εφιάλτη όπου ότι κακό σκέφτεσαι, εκείνο να πραγματοποιείται; Μιλάμε για τρέλα, όχι αστεία. Το έπαθα εχτές το βράδυ και δεν μου άρεσε καθόλου. Είναι…

Σήμερα ξύπνησα έχοντας ανάγκη να κλάψω. Ο πόνος και η ζαλάδα ήταν ανυπόφερτοι. Προσπαθώντας να σηκωθώ από το κρεβάτι συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να κρατήσω τα δάκρυα μου και πλέον…

Ήταν ένα παλιό σπίτι. Μια πόρτα από δυο ξύλινους ταμπλάδες. Μια αυλή με πέτρινο φούρνο θολωτό στ’ αριστερά. Ένας μικρός κηπάκος με μια λεμόνια στη μέση. Ορόσημο. Γύρω του μελιτζάνες…