MAX MAGAZINE

Ξημέρωνε ένας Σεπτέμβρης ανάμεσα στην εκκλησία της Θεοτόκου και την παραλία. Ο δρόμος γεμάτος με πολύχρωμες παράγκες μικροπωλητών κι ένα πρωινό αεράκι αλατισμένο απ τα πρώτα ήρεμα κύματα του πελάγους…

Το βράδυ εκείνο ήταν μουντό και σκοτεινό. Μολονότι έβρεχε όλη την ημέρα, τις τελευταίες δυο ώρες ο ουρανός έμοιαζε με σκηνή από την Αποκάλυψη. Έβρεχε καταρρακτωδώς κι άστραφτε μανιωδώς. Ίσως…

“Εγώ σε αυτό το αναθεματισμένο στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν μένω ούτε μια μέρα παραπάνω!” “Μη φωνάζεις κόρη μου. Αν σε ακούσουν να το αποκαλείς στρατόπεδο συγκέντρωσης, θα μας απελάσουν. Κέντρα φιλοξενίας…

«Όποιος θέλει να δουλέψει, δουλεύει» είπε με αυστηρό τόνο ο πατέρας και ύστερα …σιωπή. Σκόρπιοι θόρυβοι ακούγονταν από τα πιρούνια που ακουμπούσανε στα  μισοτελειωμένα πιάτα του μεσημεριανού φαγητού της Κυριακής.…

Την ιστορία που θα σας διηγηθώ σας παρακαλώ να την πιστέψετε για αληθινή. Όχι επειδή αφηγείται κάτι εξωπραγματικό ή απίστευτο, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί μόνο στα παραμύθια, όχι…

Ήταν ένα από εκείνα τα πολύ ήσυχα καλοκαιρινά μεσημέρια. Ο ήλιος δεν άφηνε τίποτα να κρυφτεί στη σκιά, και σαν επίμονος δικτάτορας δεν έδειχνε σημάδια υποχώρησης. Παρέμενε ψηλά, αδιάφορος για…

Σήμερα είναι Παρασκευή. Η Παρασκευή είναι πάντα η αγαπημένη μου μέρα. Είναι η τελευταία μέρα μιας ακόμη βαρετής εβδομάδας στη δουλειά. Οι ώρες κυλούν πιο γρήγορα, οι συζητήσεις είναι πιο…

Το καλοκαίρι έμοιαζε να βιάζεται να κάνει αισθητή την παρουσία του. Ήταν ακόμη Μάιος και το θερμόμετρο εκείνη την ημέρα άγγιζε τους ογδόντα τέσσερις βαθμούς Φαρενάιτ –θερμοκρασία διόλου φυσιολογική για…

Οι χωροφύλακες απαγορεύανε την πάλη των τάξεων, το «πτύειν επί του δαπέδου» και τον Μενέλαο Λουντέμη. Φυσικά και την πληρωμή του λογαριασμού με το αριστερό χέρι, την ακρόαση του Μίκη…

Η πραγματικότητα μου άρχισε να κατρακυλάει σε ένα πηγάδι φρίκης, όταν πήρα στα χέρια μου ένα απλό διαφημιστικό φυλλάδιο. Ένας μυστήριος τύπος που κρυβόταν πίσω από μια κουκούλα, στεκόταν στην…

Το τρένο είχε ξεκινήσει και εμείς είμασταν τέσσερεις. Άδειο βαγόνι και έξω είχε αρχίσει να πέφτει η νύχτα. Καλοκαιρινή νύχτα, στα τέλη του Αυγούστου. Είμασταν ενθουσιασμένοι. Εγώ ήμουν ερωτευμένος. Καθώς…

Τα σχέδια ανατρέπονται. Ή, καλύτερα, δεν υπολογίζονται καν, πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων. Αυτό είναι το μόνο δεδομένο σ’ αυτήν τη ζωή. Δεν περίμενα να έλθεις στη συναυλία μετά απ’…

Το τελευταίο, γεμάτο αγάπη βλέμμα του πατέρα της την στοιχειώνει. Ο ίδιος την επισκέπτεται κάθε βράδυ στα όνειρά της αλλά το μόνο που της λέει είναι: «Μάγκι, σε παρακαλώ…» Αμέσως…

Η αρμονία της φύσης συμπληρώνεται από την τελειότητα  της κτίσης  στην  αρχοντική συνοικία της Ερμούπολης,  γύρω από τη  μεγαλόπρεπη εκκλησία του Αγίου Νικόλα των πλουσίων. Τα σπίτια αγναντεύουν το Αιγαίο…

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου όλες οι μνήμες μου συνδέονται με μυρωδιές. Τα παιδικά μου χρόνια έχουν τη μυρωδιά του δωματίου της πρώτης μου φίλης. Δεν είναι τόσο…

Η Χριστίνα προχωρούσε με γοργό βήμα στην κατηφόρα. Ο ήχος που έκαναν τα τακούνια της στις πέτρινες πλάκες είχε συγχρονιστεί πλήρως με το ρυθμό με τον οποίο η καρδιά της…

«Πάτερ, αμάρτησα». Η γυναίκα, πεσμένη στα γόνατα, κοίταξε ικετευτικά τον πνευματικό της, περιμένοντας κάποια απόκριση, ένα έναυσμα για να προχωρήσει.  Ο παπα-Χαράλαμπος, ένας γεράκος απροσδιόριστης ηλικίας, της έκανε νόημα να…

-Πώς σέρνεσαι έτσι κοπέλα μου; Δεν σκέφτεσαι ότι υπάρχουν παιδιά εδώ τριγύρω που μπορεί να σε δουν; -Κοίτα τη Νίκο. Κοίτα τα χάλια της. Φαντάσου σε τι οικογένεια μεγάλωσε. Μην…

   Οι γκρίζες βουνοκορφές αντιφέγγιζαν στις ερυθρωπές ανταύγειες του ήλιου που αργοπέθαινε όπως κάθε μέρα υποχωρώντας πρόθυμα στο αέναο κάλεσμα της Νύχτας που θα ξεπρόβαλε. Το απαλό φως του διακλαδίζονταν…

Ένας άνδρας μπαίνει σ’ένα ασανσέρ. Πατάει το κουμπί με τον αριθμό οχτώ και περιμένει κοιτάζοντας το ρολόι του. Είναι ένα ακριβό ρολόι και αντλεί ευχαρίστηση, απ το βλέμμα των άλλων,…

«Οι οικογένειες των δύο ατόμων συνήθως αποτελούνται από ένα άτεκνο πατέρα και μία άτεκνη μητέρα. Ένας τέτοιος άτεκνος πατέρας είμαι και εγώ. Πραγματικά δεν ξέρω αν τα παιδιά μου θέλουν…

Παράδοση της ιστορίας από τον πρωταγωνιστή όπως αυτή ανευρέθηκε: “Κάποτε γεννήθηκα, δεν το θυμάμαι αλλά μου το είπαν, και υποθέτω πως αλήθεια θα ‘ναι. Σημαδιακή ημέρα στη ζωή ενός…

Κοίταξε μουδιασμένος έξω από το παράθυρο τον κόσμο , που  συνέχιζε να περπατά αμέριμνος. Μόλις πριν λίγο , έμαθε ότι ο παιδικός του φίλος, ο Χαρίλαος, είχε ένα πολύ σοβαρό…

Αυτά τα ανέμελα φοιτητικά βράδια, τι ανεκτίμητη αξία;  Αυτά τα βράδια που κι όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντα θα μένουν ανεξίτηλα και χαραγμένα στις καρδιές όλων. Τότε που βγαίνανε…