Το δεύτερο μέρος του άρθρου με τις Νέες Κυκλοφορίες από τις Εκδόσεις Πηγή, έφτασε και είναι γεμάτο με βιβλία που αξίζει να διαβάσετε. Βιβλία γεμάτα με αγάπη, πόνο, φαντασία, πραγματικά βιώματα και ποίηση. Δεν λείπει τίποτα τώρα που πλησιάζουμε στο τέλος του 2021. Ένα βιβλίο που μας μιλάει για τον Καρκίνο και πως είναι κάποιος δικός σου άνθρωπος να το βιώνει, ένα που μας διηγήται το ταξίδι ενός μικρού παιδιού στην Αρχαία Αθήνα, την ζωή που μας αναγκάζουν να ζούμε μέσα από τις επιλογές μας και πολλά βιβλία που αν απλά διαβάσετε τις περιλήψεις τους θα λατρέψετε. Μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο για διάβασμα και λιγότερο για όσα περνάμε τα τελευταία χρόνια. Όμως να μην ξεχνάμε ποτέ ότι
” Η ευτυχία μπορεί να βρεθεί
ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς,
αρκεί κάποιος να θυμηθεί να ανάψει το φως”
Και κάπως έτσι με την υπέροχη αυτή έκφραση του Albus Dumbledore, σας εύχομαι καλές γιορτές και πολύ χρόνο για διάβασμα!
Βιβλία από τις Εκδόσεις Πηγή:
Δεισιδαιμονία

Ένα ελληνικό χωριό, σύσσωµο κρατάει καλά κρυµµένο το σκοτεινό του µυστικό. Η µαύρη νύχτα διαδίδει ψίθυρους σχετικά µε την άφιξη του µεταφυσικού. Μια δαιµονική οντότητα λαθροβιεί στις µισοκοιµισµένες συνειδήσεις των χωρικών. Το ρολόι στο καµπαναριό γυρίζει τους δείκτες απειλητικά, καθώς η καµπάνα χτυπάει πένθιµα.
Ποιος θα βρίσκεται εκεί όταν το Κτήνος θα ξυπνήσει; Ποιος θα καταφέρει να ορθώσει ανάστηµα απέναντι στις δυνάµεις της Κόλασης αλλά και στους δαίµονες που κάθονται στον θρόνο της ανθρώπινης ψυχής;
Ένας άντρας επιστρέφει στο ερειπωµένο σπίτι του παππού του. Ξυπνάει φαντάσµατα, ξεθάβει σκελετούς, αρπάζει τον µίτο που θα τον οδηγήσει στην απαρχή της κατάρας. Στο καφενείο του χωριού, οι άντρες κερνάνε τον Διάβολο, ενώ εκείνος παίζει µε τα νήµατα που κινούν τη µοίρα του ξένου.
Εξορκισµός του Δαίµονα ή εξοστρακισµός του ξένου; Το νεκροταφείο του χωριού έχει χώρο µόνο για έναν.
Ένα ακόμα βιβλίο φαντασίας από τις Εκδόσεις Πηγή που μόλις κυκλοφόρησε!
Ανεπαρκείς καθώς και Ράθυμοι

«Δύο γενιές μετά και σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Όσοι δεν γίνονται και δεν θα γίνονται υπηρέτες του συστήματος, όσοι δεν ξεπουλάνε και δεν θα ξεπουλάνε την προσωπικότητα και την ψυχή τους για μια ψήφο ή για ένα μεροκαματάκι, όπως όλοι εμείς εδώ, θα χαρακτηρίζονται πάντα “ανεπαρκείς, καθώς και ράθυμοι”».
Τέσσερις φίλοι, ο Θάνος, ο Μπάμπης, ο Στέλιος και ο Σπύρος, προσπαθούν να παλέψουν και να αντισταθούν στο νέο τοπίο που ξεδιπλώνεται στην Ελλάδα του 2010, λίγο πριν την υπογραφή του πρώτου μνημονίου και την επιτήρηση της χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η μουσική, η παρέα, οι συναντήσεις τους τούς βοηθούν να ξεχάσουν, όχι να αντιδράσουν. Πράξεις αντίδρασης χαρακτηρίζουν μόνο τις «στοχοποιήσεις» τους, μια –κατ’ αυτούς– μορφή τιμωρίας που πραγματοποιούν ενάντια σε όσους φροντίζουν με τη στάση τους να συντηρηθεί το υπάρχον σύστημα στην αγορά και τη ζήτηση εργασίας. Κάποια ανύποπτη στιγμή όμως, και ενώ προκύπτουν ορισμένες διχογνωμίες σχετικά με τους τρόπους δράσης της ομάδας τους, το παρελθόν και οι ανοιχτοί λογαριασμοί του θα μπλεχτούν ανάμεσά τους και η Ιστορία θα θελήσει να επαναληφθεί και ως φάρσα και ως τραγωδία.
Πέντε χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2015, εν μέσω δημοψηφίσματος, capital controls και την απειλή της εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη να έχει διχάσει την ελληνική κοινωνία, ο καθένας από την παρέα έχει χαράξει διαφορετικό δρόμο. Ωστόσο, μια απροσδόκητη γνωριμία, μια αποκάλυψη, ένα μυστηριώδες γεγονός, αλλά και το παρελθόν, που δεν έχει κλείσει οριστικά τις εκκρεμότητές του απέναντί τους, θα τους αναγκάσουν να ξαναβρεθούν, να αναρωτηθούν για τον εαυτό τους και να αναθεωρήσουν.
Ένα βιβλίο που ενώνει δύο κρίσιμες περιόδους της Νεοελληνικής Ιστορίας και έχει την απαρχή του στην άνοιξη του 1941, λίγο πριν τη γερμανική εισβολή.
Μια ιστορία για την απότομη προσγείωση και τον ανηφορικό αγώνα μιας γενιάς που έμαθε στα δύσκολα την πιο ακατάλληλη στιγμή.
Μια ιστορία που συγκλονίζει και δίκαια ανήκει στην λίστα από τις Εκδόσεις Πηγή.
Το Μαγικό Ταξίδι του Νικόλα στην Αρχαία Αθήνα

Τι μπορεί να κάνει ένα παιδί τα βασανιστικά καλοκαιρινά μεσημέρια; Ίσως, τίποτα… μόνο να «σκοτώνει» όπως-όπως τον χρόνο του. Ίσως και πολλά. Με τη βοήθεια της φαντασίας και του αρχαίου ελληνικού λόγου, μπορεί να επιχειρήσει ταξίδια στο μακρινό παρελθόν. Να γνωρίσει νέους φίλους, να δει τον αρχαίο κόσμο –αυτόν που πολλοί θεωρούν ξεχασμένο– με άλλα μάτια. Ένα τέτοιο ταξίδι κάνει και ο ήρωάς μας, ο Νικολάκης. Ένα ταξίδι που θα γίνει η αρχή πολλών άλλων και θαυμαστών περιπετειών…
Η μαμά έχει καρκίνο

Η µάνα µου, όταν έφτιαχνε παστίτσιο, ράντιζε τα µακαρόνια µε λίγη τριµµένη φρυγανιά. Αυτό ήταν το µικρό της µυστικό για να έχει επιτυχία το αγαπηµένο της φαγητό.
Στις 2 Μαΐου 2017 έµαθα ότι έχει καρκίνο. Περίπου έναν µήνα µετά, το έµαθε και η ίδια. Κι έτσι άρχισε αυτή η µικρή, αλλά πραγµατική ιστορία που κράτησε σχεδόν δυόµισι χρόνια. Επί δυόµισι χρόνια η µαµά είχε καρκίνο κι εγώ είχα την έννοια της, αλλά δεν είχα καρκίνο.
Επισηµαίνω το ότι εγώ δεν είχα καρκίνο, για να πω ότι αν και ήµουν υγιής, η αρρώστια δεν µε άφησε αλώβητο. Είναι κάπως «κολλητικός» ο καρκίνος, µόνο που αυτό δεν φαίνεται. Αλλά δεν γίνεται να φροντίζεις έναν άνθρωπο που έχει καρκίνο χωρίς να «κολλήσεις» κι εσύ.
Η θλίψη, η έννοια, το άγχος, η αγωνία αφορούν κι εσένα κι ας είσαι υγιής. Έτσι, επί δυόµισι χρόνια που η µαµά είχε καρκίνο, είχα κι εγώ πολλές από τις συνέπειες της ασθένειας να διαχειριστώ, αλλά και να υποστώ τη συνέπεια αυτών των συνεπειών.
Από καµία µάχη δεν γίνεται να βγεις αλώβητος. Ούτε και όταν είσαι σύµµαχος ενός ανθρώπου που έχει καρκίνο. Κι ας µην είσαι στην πρώτη γραµµή. Τα σκάγια σε παίρνουν θες δεν θες, όµως αυτό δεν είναι κακό. Απλώς, αν φοβάσαι τα σκάγια, δεν µπαίνεις στη µάχη. Αν µπεις στη µάχη, δεν πρέπει να φοβηθείς τα σκάγια. Ό,τι κι αν διαλέξεις, να ξέρεις ότι δεν είσαι ο µόνος και σίγουρα δεν είσαι µόνος. Είµαστε πολλοί και πολλές όσοι και όσες βρεθήκαµε σε αυτό το σταυροδρόµι.
Αυτό να θυµάσαι από αυτή την ιστορία και να µην ξεχνάς να βάζεις τριµµένη φρυγανιά στα µακαρόνια του παστίτσιου, αν θες να γίνεται πιο νόστιµο.
Οι Εκδόσεις Πηγή μας παρουσιάζουν:
Τρεις Ευκαιρίες

Τρίσταν
Το τριήμερο της 4ης Ιουλίου δεν πήγε όπως θα ήθελα.
Επιρρίπτω όλες τις ευθύνες στο αλκοόλ, αλλά και σε εκείνη, που δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω της.
Η συμπεριφορά της κάνει ξεκάθαρο το ότι είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει.
Κι αυτό είναι που κάνει την πρόκληση ακόμα μεγαλύτερη.
Κατά τη διάρκεια ενός πάρτι, βάλαμε ένα στοίχημα.
Ένα στοίχημα που δεν σκοπεύω να χάσω.
Νοέλ
Μπορούμε να συμφωνήσουμε πως αυτό το τριήμερο δεν πήγε καλά για κανέναν.
Υποτίθεται πως θα το περνούσα μόνο με τις δύο κολλητές μου και με ώρες στην παραλία.
Όταν τον συναντώ ξανά, σιγουρεύομαι πως θέλω αυτή να είναι η τελευταία φορά.
Μπορεί εκείνος να είναι ο υπερβολικά σίγουρος τύπος που θες να μείνεις μακριά του, όμως είμαι αποφασισμένη να του αποδείξω πως δεν είναι τόσο ακαταμάχητος όσο πιστεύει.
Ένα στοίχημα που δεν σκοπεύει να χάσει ούτε αυτός, αλλά ούτε κι εγώ.
Το Πεπρωμένο της Αγάπης

Αμερική, 1980
Όταν η Αγάπη άφησε πίσω της την πατρίδα για τη Νέα Υόρκη, λαχταρούσε από τα βάθη της καρδιάς της το όνειρο του αυθεντικού έρωτα – και τον βρήκε στο πρόσωπο ενός νεαρού γιατρού. Τον γάμο τους όμως, γρήγορα θα καλύψει ένα φρικτό μυστικό και η Αγάπη θα πρέπει να αποφασίσει για την επόμενη της κίνηση.
Αυστραλία, 1960
Ο Δημήτρης φτάνει από τη Σύμη φτωχός μα και αποφασισμένος να μη σκύψει το κεφάλι. Προσφέρει το κορμί του σε γυναίκες της υψηλής κοινωνίας και σύντομα θα κατακτήσει τα πλούτη που τόσο ήθελε, αλλά όχι και την αληθινή αγάπη. Η ζωή όμως είναι γεμάτη εκπλήξεις και σύντομα τα δεδομένα θα πάρουν μια περίεργη τροπή.
Ελλάδα, Στις μέρες μας
Η Ερατώ ταξιδεύει στα Κύθηρα και ο δρόμος τη βγάζει κοντά στη μοναχή Ανατολή όπου δίπλα της, και για πρώτη φορά, θα νιώσει τη γαλήνη που τόσο ποθούσε. Το να συγχωρείς όμως δεν είναι εύκολο…
Ένα βιβλίο για την αγάπη.
Για όσους ζουν για την αγάπη.
Για όσους προσδοκούν την αγάπη.
Ένα μυθιστόρημα για όσους θέλουν να αγαπούν και να αγαπιούνται όπως τους αξίζει.
Τα Ψέματα της Κασσάνδρας

Η Κασσάνδρα δεν µοιάζει µε την οικογένειά της. Δεν µοιάζει µε κανέναν άλλον και αυτή της η διαφορετικότητα την πνίγει. Λαχταράει να ξεφύγει, να αποδεσµευτεί, να γίνει κάτι άλλο.
Και όσο αυτή η ένταση λυσσοµανάει µέσα της, περίεργες προφητείες ξεπηδούν από τα όνειρά της, οικογενειακά µυστικά αποκαλύπτονται και η Κασσάνδρα θα πρέπει, για πρώτη φορά, να αποφασίσει αν µπορεί να γίνει κυρίαρχος της µοίρας της.
ΦΡΑΚΤΑΛ – Ο κόσμος πίσω από τη σπασμένη βιτρίνα

Ο κόσµος πίσω από τη σπασµένη βιτρίνα είναι εµπνευσµένος από βιώµατα, διηγήσεις και µπόλικη φαντασία! Είναι το παράλληλο σύµπαν όσων δεν σου επιτρέπει η δηµοσιογραφία να γράψεις. Χαρακτήρες που θα ’θελα να τους πάρω συνέντευξη, από ιστορίες φτιαγµένες για ντοκιµαντέρ.
Το Σφυρί και λυχνάρι περιγράφει τη γραφικότητα του σύγχρονου προλεταριάτου. Η µιζέρια του εργάτη µιµείται τον δογµατισµό, η ποίησή του, όµως, θυµίζει το επαναστατικό παρελθόν του. Ψιθυρίζει µε τη βοήθεια του τσίπουρου, µας συστήνει στη µακρόχρονη επιθυµία του. Αλλά οι επαναστατικές συνθήκες, ίσως, ήρθαν κάποια στιγµή σε ένα µπουκάλι ρούµι. Τις αντιλήφθηκε άραγε ο εργάτης;
Ο Ιθαγενής 17 2 011 είναι ένα διήγηµα βασισµένο σε διηγήσεις και µια ανέµελη εκδοχή της Λιβυκής επανάστασης. Ένα ταξίδι σε δυο κόσµους.
Ο Αλλοπρόσαλλος είναι µια ιστορία µε αρκετά χρώµατα, το ηµερολόγιο ενός αντιδραστικού ζωγράφου. Μια µίξη κοινωνικών ζητηµάτων, καλλιτεχνικών αναζητήσεων, ναρκωτικών, προϊστορικών χρωµάτων και ψυχοτρόπων σκέψεων. Μια αναζήτηση της ανεµόσκαλας που οδηγεί στον ουρανό, πάντα µέσα από λάθος επιλογές.
Στο Φράκταλ βιώνουµε τη µετενσάρκωση. Η ιστορία εξελίσσεται µέσα από ερωτήσεις –µια µορφή υπερρεαλιστικής δηµοσιογραφίας– συνεντεύξεις µε µάγους, παράνοµους και λανθασµένα όντα. Ρεπορτάζ από τον δρόµο, την έρηµο, τα ψυχιατρεία και τα πορνεία.
Το Πανηγύρι του Αγίου Ανθρώπου είναι µια σουρεάλ ιστορία που µυρίζει το άρωµα του πατέρα µου. Μια µεταθανάτια συνάντηση.
Και είναι εδώ μόνο από τις Εκδόσεις Πηγή.
Εξ’ αίματος, μία Ποιητική Συλλογή από τις Εκδόσεις Πηγή
Εξ αίματος…
Η συγγένεια που δεν την επιλέγεις, µα σε επιλέγει εκείνη. Όπως και ο προδιαγεγραµµένος κύκλος της ζωής. Γέννηση. Ζωή. Θάνατος. Πάντα, για όλους, ο ίδιος…
Αίµα… Κινητήρια δύναµη της ζωής, µα και φόβος απέναντι στην εικόνα του… Φόβος θανάτου. Φωλιάζει στο υποσυνείδητό µας, δεν τον ορίζουµε, και η ελεύθερη επιλογή µας, από µόνη της, δεν καταφέρνει να τον διώξει…Εµµονή και αναπόφευκτος πόνος.
Κι αν η σειρά ήταν αντίστροφη; Αν ένας θάνατος, γινόταν το έναυσµα να ζούσαµε µια άλλη ζωή και στο τέλος να αναγεννιόµασταν;
Εξ αίµατος…Τα αγαπηµένα µας πρόσωπα. Η ελπίδα ότι τα καλύτερα θα έρθουν. Η ελπίδα πως δεν τελειώνουν όλα µε τον θάνατο…
Εξ αίµατος…Πενήντα ποιήµατα σε αντίστροφη αλφαβητική σειρά. Από το Ω στο Α. Από τον θάνατο στην ζωή, και µετά από ένα γλυκόπικρο και δύσκολο ταξίδι, τελικά στη γέννηση…
Αληγείς άνεµοι
σκορπίσανε τη λύτρωση
στο βραχώδες χωράφι µας.
Πέτρες βαριές στους ώµους είχαµε φορτωθεί,
σάµπως τα πλούτη των αλλοτινών
Εµάς θα θρέφαν αιώνια…
Η ιδέα αλυσόδεσε τον λαιµό µας
να στριφογυρίζει σε πελώριο βράχο επάνω, ατέρµονα…
Μα εντός θαµµένο στα βαθύτερα σπλάχνα
ένα φως τρεµοπαίζοντας ανέµενε,
να αγαπήσω εσένα, να συγχωρήσω εµένα
Και τώρα οι άνεµοι τα ξερά φύλλα τα ρίξανε,
κι αυτά ανάστροφες ρίζες απλώσανε τα κλαδιά τους,
για να ρουφήξουν τον ουρανό…
Η Παλιννόστηση του Φωτός

Την «Παλιννόστηση του Φωτός» συνθέτουν σαράντα ποιήματα που συνδιαλέγονται με τη ζωή, τον έρωτα, τον θάνατο, τον χρόνο, την Ποίηση, το ελληνικό τοπίο, την ομορφιά, την ελευθερία, την προσφυγιά, την επανάσταση, τη δικαιοσύνη, την αθωότητα, τη χαρά, την αιωνιότητα. Σαράντα απόπειρες εξορκισμού της ζοφερότητας, σαράντα ύμνοι προς το φως που πραγματεύονται αέναα προαιώνια υπαρξιακά διλήμματα, επιχειρώντας ν’ ανοίξουν κερκόπορτες στην αλήθεια. Σαράντα σπαζοκεφαλιές που συμμαχούν στην καθημερινή και κοπιώδη πάλη του ανθρώπου για την επανεφεύρεση του εαυτού του και της θέσης του στον κόσμο και εν τέλει για την επανεφεύρεση του ίδιου του κόσμου. Το Φως σε όλες του τις εκφάνσεις και τους συμβολισμούς καλείται να επιστρέψει για την τελική του αναμέτρηση με το σκοτάδι, για να επιστρέψει όμως, πρέπει πρωτίστως να υμνηθεί, να εξευμενιστεί, εγκαινιάζοντας έτσι μια καινούργια ανθρωπότητα που θα πορεύεται ολοένα και πιο κοντά στη θέωση.
«Κι ήταν το κρώξιμο των γλάρων τόσο ηχηρό»
Ακολουθήστε τις Εκδόσεις Πηγή στην σελίδα τους στο facebook πατώντας, εδώ.