Η ιστορία της Ο είναι ένα τολμηρό ερωτικό μυθιστόρημα που πρωτοεκδόθηκε το 1954. Η Γαλλίδα διανοούμενη Dominique Aury, αλλιώς Anne Desclos, έγραψε την ιστορία της Ο με το ψευδώνυμο Pauline Reage σε ηλικία 47 ετών χρονών, ως απάντηση στην πρόκληση του εραστή της. Ο εραστής της υποστήριζε πως καμία γυναίκα δεν είναι ικανή να γράψει ερωτικό μυθιστόρημα. Το 1955 είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία του και το 1959, μετά από παρέμβαση του υπουργού Δικαιοσύνης η ποινή μετριάζεται στην απαγόρευση προβολής και διαφήμισης του βιβλίου. Η αλήθεια αποκαλύφθηκε το 1994, 40 χρόνια μετά την έκδοσή του όπου αναγνωρίστηκε και η λογοτεχνική του αξία.
Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Mεταίχμιο σε μετάφραση Ρίτα Κολαΐτη.
Σύμφωνα με τον Ζαν Πολάν το βιβλίο η Ιστορία της Ο ανήκει σε εκείνα τα βιβλία που δεν αφήνουν τον αναγνώστη ίδιο, ανεπηρέαστο, χωρίς να τον σημαδέψουν. Πράγματι, η ωμότητα όσων περιγράφει και το τολμηρό περιεχόμενο θα σε ταρακουνήσουν και θα σε κάνουν να αισθανθείς δέος για το παράτολμο και εξαιρετικό αυτό βιβλίο.
Η ιστορία της Ο
Η Ο δουλεύει στο τμήμα μόδας ενός φωτογραφικού πρακτορείου. Ερωτεύεται έναν άντρα που την παρασύρει από την πρώτη στιγμή στο πύργο της εκμετάλλευσης, εκεί θα της μάθουν την σωστή υποταγή, πως να είναι αρεστή και διαθέσιμη. Η κακοποίηση θα την κάνει να ξεχάσει τη ανθρώπινη υπόστασής της αλλά θα δυναμώσει τις ανθρώπινες αντιδράσεις -και αντιστάσεις της-, με σκοπό την τέρψη των αντρών. Μαθαίνει πως όταν κλαίει και ουρλιάζει από τον πόνο γίνεται αρεστή και σωστή γυναίκα. Αυτές δεν είναι γενικές πεποιθήσεις για την γυναικεία φύση, είναι πεποιθήσεις ειδικές που τις μοιράζονται μια συγκεκριμένη μερίδα αντρών που αρέσκονται στο να υποτάσσουν και να χτυπούν, να βιάζουν και να διατάζουν. Η τόση βία που περιγράφεται σε ολοζώντανες εικόνες σε κάνουν να ανατριχιάσεις και να αναρωτιέσαι γιατί.
Κακοποίηση-Βία-Υποταγή
Η Ο είναι εκεί, επιλέχτηκε ως καλό κομμάτι σάρκας με το πρόσχημα της αγάπης. Υπάρχει όντως μια περίεργη σχέση αμφίδρομης αγάπης που εξισώνεται μέσα σε λίγες σελίδες με τον βιασμό και την κακοποίηση. Για την Ο δεν υπάρχει γυρισμός, δεν φαίνεται να θέλει να υπάρξει. Πολλές φορές νιώθει περήφανη που έχει έναν αφέντη που την αγαπάει. Όμως είναι διαθέσιμη και σε άλλους άντρες όπως της επιβάλλεται. Την θέση του πρώτου αφέντη διαδέχεται ο σερ Στίβεν. Είναι πιο σκληρός, πιο βασανιστικός, πιο απότομος, ένας σωστός σαδιστής αφέντης.
Η Ο, σαν άψυχο αντικείμενο, βρίσκεται ανάμεσα σε δυο άντρες. Η σκληρότητα του δεύτερου την συναρπάζει και την γοητεύει. Σημαδεύεται για χάρη του με τον πιο φρικιαστικό και ανελέητο τρόπο. Τα δέχεται όλα όμως χάρη στην αγάπη. Φαντάζει να έχει γεννηθεί για να είναι άψυχη και υποταγμένη. Η εξάρτησή της από τον αφέντη δεν δικαιολογείται. Δεν δικαιολογείται για εμάς, για την Ο είναι η φυσιολογικό.
Η κακοποίηση και το αίσθημα υποταγής δεν αφορούν τον σαρκικό τομέα αλλά τον εγκεφαλικό. Η Ο πιθανότατα οδηγείται στον θάνατο, όχι γιατί δεν μπορεί να γλυτώσει από αυτό που ζει αλλά γιατί δεν έχει πλέον την επιλογή του ελέγχου της. Μπορεί να φύγει, είχε πολλές ευκαιρίες να πει όχι, όμως έμεινε εκεί με τον αφέντη της. Διότι από την πρώτη στιγμή είχαν ελέγξει τον εγκέφαλό της, της είχαν δημιουργήσει την πλάνη του ισχυρού και του ανίσχυρου, την είχα κάνει να πιστέψει πως μόνο έτσι θα είναι χαρούμενη. Φυσικά χαρούμενη δεν φαίνεται να είναι ποτέ, γιατί η κακοποίηση δεν φέρνει χαρά. Έχει χάσει την δύναμη του μυαλού της, τον έλεγχό του.
Η ιστορία της Ο όμως δεν γράφτηκε για να καταγγείλει την γυναικεία κακοποίηση ή να κρίνει τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Είναι ένα αλλιώτικο ερωτικό μυθιστόρημα που θα σε κάνει να δεις τον κόσμο με άλλα μάτια, πιο σκληρά και πιο ανθρώπινα συνάμα. Θα σε ταράξει και θα σε φοβίσει, θα σε δυναμώσει.
Η Ιστορία της Ο έχει κυκλοφορήσει και ως ταινία με τον ομώνυμο τίτλο το 1975.
