Οι ασπρόμαυρες ταινίες στο σήμερα
Έχουμε συνηθίσει να τοποθετούμε χρονικά τις ασπρόμαυρες ταινίες σε προγενέστερες δεκαετίες. Φανταζόμαστε τις κλασσικές ταινίες του Χόλυγουντ που θυμίζουν τις δεκαετίες ‘40-‘50-’60 όμως το black & white δεν έχει εκλείψει. Υπάρχουν αρκετές ταινίες σε άσπρο-μαύρο που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες με μερικές από αυτές να αποτελούν μικρά διαμάντια.
Κάποιες είναι σε ασπρόμαυρο φόντο για να αποδώσουν μια αίσθηση «παλιακή» κι άλλες για να τονίσουν με μικρές πινελιές σημαντικά σημεία. Οι ασπρόμαυρες ταινίες σήμερα, δεν είναι μονόδρομος όπως την δεκαετία του ’40 αλλά μια σκηνοθετική επιλογή. Επιλέγεται για να πρωτοτυπήσει, για να συζητηθεί αλλά και να προσδώσει κάτι στο φιλμ.
Εδώ σας έχουμε 5 σύγχρονες ασπρόμαυρες ταινίες που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε:
Πι (1998)
Η πρώτη ταινία του Αρονόφσκι που τον έφερε στο προσκήνιο για πάντα. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Ανεξάρτητου Αμερικανικού κινηματογράφου και το ντεμπούτο ενός πολυσυζητημένου δημιουργού.
Σ’ αυτό το μαθηματικό θρίλερ ο πρωταγωνιστής αναζητά μανιωδώς τον «μαγικό αριθμό» που θα ξεκλειδώσει τα μυστικά του σύμπαντος. Ο Sean Gaulette υποδύεται αριστουργηματικά τον τρελό μαθηματικό Max Coen κι η ταινία μας παρασύρει σε «νευρωτικούς», γρήγορους ρυθμούς.
Sin City (2005)
Μια νέο-νουάρ ταινία με πολλά μεγάλα ονόματα στο cast της. Πρωταγωνιστούν μεταξύ άλλων οι Jessica Alba, Bruce Willis, Benicio Del Toro, Brittany Murphy, Mickey Rourke και Elijah Wood. Βασισμένο στο βιβλίο κόμικ του Frank Miller με σκηνοθέτες τον ίδιο, τον Robert Rodriguez και special guest τον Κουέντιν Ταραντίνο. Η ταινία ήταν βέβαιο πως θα έμπαινε στη λίστα με τις 5 σύγχρονες ασπρόμαυρες ταινίες που πρέπει να δεις!
Η ταινία περιστρέφεται γύρω από τις ζωές τεσσάρων ανθρώπων που ζουν σε μια διεφθαρμένη πόλη. Ένας αγροίκος που αναζητά τον δολοφόνο της αγαπημένης του, ένας αστυνόμος που προσπαθεί να σώσει ένα κορίτσι από έναν παιδόφιλο, ένας άντρας που παίρνει τον νόμο στα χέρια του και ένας δολοφόνος που γυρεύει να βγάλει μερικά χρήματα.
Persepolis (2007)
Ένα ακόμα φιλμ από τις σύγχρονες ασπρόμαυρες ταινίες που βασίζεται σε κόμικ. Εδώ δεν πρόκειται τόσο για μυθοπλασία όσο για αφήγηση γεγονότων από τη ζωή της Marjane Satrapi, συγγραφέα του comic book.
Ένα πρώιμα αναπτυγμένο κι αυθάδες κορίτσι μεγαλώνει στο Ιράν κατά τη διάρκεια της Ισλαμικής Επανάστασης. Εξιστορεί τις δυσκολίες, τις ομορφιές και τις παραδόσεις του Ιράν, τον πόλεμο, την πτώση. Μέσα από την ταινία βλέπουμε την ιστορία του Ιράν, τον αντίκτυπο που είχε στον λαό η εδραίωση του εξτρεμιστικού ισλάμ αλλά και στις γυναίκες ειδικότερα.
Πρόκειται για μια προσωπικά αγαπημένη ταινία που δεν χρειάζεται χρώματα για να εντυπωσιάσει. Η ειλικρίνεια και η αλήθεια της Marjane Satrapi αρκεί για να σε προσηλώσει.
The Artist (2011)
Εδώ η επιλογή του ασπρόμαυρου φιλμ επιτελεί τον καλύτερο δυνατό σκοπό, αφού μας ταξιδεύει ρεαλιστικά στην εποχή του βωβού κινηματογράφου.
Ο George Valentin είναι ένα μεγάλο κι εγωπαθές αστέρι του βωβού κινηματογράφου. Σε μια πρεμιέρα του πέφτει πάνω στην Peppy Miller και η χημεία τους εξάπτει την περιέργεια του κοινού. Ταυτόχρονα, γεννά το μικρόβιο στην Miller να ασχοληθεί με την ηθοποιία. Σύντομα, η ίδια διαπρέπει, όσο το άστρο του Valentin δύει.
Frankenweenie (2012)
Με τον Τιμ Μπάρτον στο τιμόνι η ταινία δε θα μπορούσε παρά να είναι κάπως «σκοτεινή». Ακριβώς σ’ αυτό αποσκοπεί κι η επιλογή του ασπρόμαυρου φόντου. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια σύνδεση με την θρυλική ταινία Frankenstein του 1931.
Ένα αγόρι χάνει τον αγαπημένο του σκύλο και μένει απαρηγόρητο. Στην απόγνωσή του σκέφτεται πως η λύση είναι να επαναφέρει τον μικρό του φίλο στην ζωή. Όπως με τον Frankenstein έτσι κι εδώ, το μυστικό δεν κρύβεται για πολύ. Ο Victor πρέπει να πείσει τους γονείς και την πόλη του πως παρά την αποκρουστική του εμφάνιση, ο Sparky παραμένει καλός.
