
Ο μέσος Έλληνας έχει δει σίγουρα πολλά στιγμιότυπα από τα «Φτηνά Τσιγάρα» στα σόσιαλ, ειδικά τις μέρες που διανύουμε. Ίσως υπερβάλω, αλλά η ταινία του Ρένου Χαραλαμπίδη, μοιάζει να έχει γίνει ινσταγκραμικό τσιτάτο για το τέλος του καλοκαιριού και βασικά για τον καλοκαιρινό έρωτα. Για πολλούς, η ταινία απεικονίζει την νοσταλγία που φέρνει η εποχή που διανύουμε και τους προετοιμάζει για έναν ακόμα Σεπτέμβρη. Άραγε αυτή την ατμόσφαιρα είχε ο Ρ. Χαραλαμπίδης στο μυαλό του σκηνοθετώντας την; Προκειμένου να απαντήσουμε, γιατί η ταινία έγινε οριακά ορόσημο του τέλους του Αυγούστου, πρέπει να θυμηθούμε λίγο την πλοκή.
Η υπόθεση
Μια νεαρή γυναίκα, η Σοφία (Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους), γνωρίζει τον Νίκο (Ρένο Χαραλαμπίδη) σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο. Στην αρχή δεν κερδίζει το ενδιαφέρον της. Αφού μαλώνει με το αγόρι της στο τηλέφωνο, καταλήγει να περπατά με τον Νίκο στους δρόμους της άδειας Αθήνας. Στην αρχή, ο στόχος τους είναι να βρουν τον επόμενο τηλεφωνικό θάλαμο. Καθώς η ιστορία προχωράει, η γνωριμία τους μοιάζει να έχει όλο και περισσότερο ενδιαφέρον.
Αν νομίζεις πως το μόνο πράγμα που θα δεις στην ταινία είναι μια εφήμερη ρομαντική περιπέτεια, τότε κάνεις λάθος. Ο Ρένος Χαραλαμπίδης φροντίζει να σου δώσει μια πιο «συνολική εικόνα» για τις ερωτικές ιστορίες.

Η ταινία αναλυτικά
Παράλληλα με την νυχτερινή Αθήνα, βλέπουμε σκηνές από ένα καφενείο που συχνάζει ο Νίκος. Κάπως έτσι, η λίστα των ηρώων μεγαλώνει: Ο Μανώλης μαλώνει με την πρώην κοπέλα του. Αυτή, δικαίως, τον κατηγορεί για μισογύνη. Ο Τέλης, αν και ηλικιωμένος, δίχως επιτυχία στις γυναίκες, παρουσιάζει το σεξ ως βασικό σκοπό της ύπαρξης. Αντίθετα, ο κυνικός, «φιλόσοφος» φίλος του, έχει χάσει το ενδιαφέρον για αυτές τις πρόσκαιρες απολαύσεις. Φυσικά από το καφενείο δεν μπορεί να λείπει ο «barista», όπως θα λέγαμε σήμερα– καφετζής, όπως θα έλεγαν το 2000. Οι θεωρίες όλων αυτών των προσωπικοτήτων, για την ζωή και τον έρωτα, δημιουργούν ένα σουρεαλιστικό σύμπαν, που δεν έχει τέλος. Στην ερωτική απόγνωση μάλιστα, προστίθεται και ο φίλος του Νίκου, ακόμα τρελά ερωτευμένος με την πρώην του. Πάνω που η ταινία πάει να σε παρασύρει στην φιλοσοφική ανάλυση, ακούς την συμβουλής μιας «επαγγελματίας» του σεξ: Πρέπει να μιλάτε λιγότερο και να γ@ματε περισσότερο.
Σίγουρα, όλα όσα σου έχω περιγράψει σε έχουν κερδίσει. Όμως δεν μπορώ να παραλείψω τους δυο μαφιόζους της νυχτερινής Αθήνας. Αρχικά κυνηγάνε τον Νίκο και τελικά κυνηγούνται οι ίδιοι από τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες…
Όπως κατάλαβες, ό έρωτας δεν είναι ο μόνος άξονας της ταινίας. Οι χαρακτήρες αναζητούν και προβληματίζονται. Μένουν «παγιδευμένοι» σε ζωές που δεν τους αρέσουν και περιμένουν «τον κάποιον» που θα τους αλλάξει. Το φινάλε, είναι μάλλον αισιόδοξο: τουλάχιστον η Σοφία και ο Νίκος περπατάνε μαζί σε αυτή την πορεία αναζήτησης.

Τα «Φτηνά Τσιγάρα» στον κόσμο του Instagram
Η ταινία είναι πλέον σύμβολο ρομαντισμού και μέρος της «αθηναϊκής ποπ κουλτούρας». Αν ψάξεις στο instagram, μπορεί να βρεις μέχρι και προφίλ αφιερωμένο στην ταινία. Η νοσταλγική ατμόσφαιρα του τέλους του Αυγούστου, εμπνέει πολλούς να την ξαναδούν ή τουλάχιστον να κάνουν repost κάποιο στιγμιότυπο της. Επομένως, είναι απόλυτα λογικό, να αναρωτηθείς: τα «Φτηνά Τσιγάρα» συμβολίζουν δικαίως τον καλοκαιρινό και ανεκπλήρωτο έρωτα; Στην ίδια την ταινία, ο Νίκος αποκαλύπτει πως δεν αφιερώνει και τόση ενέργεια στο σεξ. Βέβαια, αυτό μάλλον διαφέρει από τον ρομαντισμό.
Για να λέμε την αλήθεια, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη στιγμή στην ταινία που την κάνει συμβατικά ρομαντική. Αν το παρατηρήσεις ο πρωταγωνιστής κυρίως μιλά για τον εαυτό του και οι σχέσεις γύρω του είναι μάλλον δυσλειτουργικές. Άρα γιατί τα «Φτηνά Τσιγάρα» μας συγκινούν;
Με λίγα λόγια
Η ταινία προβάλει μια πορεία προσωπικής αναζήτησης. Ο ερωτισμός του πρωταγωνιστή ίσως να μην έχει αποδέκτη τόσο την Σοφία, όσο τον ίδιο του τον εαυτό. Τελικά, η ταινία ξεχωρίζει γιατί καταδεικνύει πως υπάρχουμε εμείς μέσα σε μια ερωτική ιστορία.
Για πολλούς, ο Σεπτέμβρης είναι μήνας «αναδιοργάνωσης». Ίσως είναι ένα άτυπο ξεκίνημα μιας καινούργιας χρόνιας. Έτσι, καταλήγεις να σκέφτεσαι τον εαυτό σου λίγο παραπάνω. Αν αυτό που περιγράφω σου ταιριάζει τότε η εσωτερικότητα της ταινίας είναι ακριβώς το καταφύγιο που ψάχνεις. Ακόμα και αν δεν την πρόλαβες φέτος στα θερινά, είναι σίγουρο πως γρήγορα θα ξανά δοθεί η ευκαιρία να την δεις. Φρόντισε λοιπόν να μην τη χάσεις.
Δείτε το trailer: