Πετύχατε κι εσείς το τρέιλερ για την νέα ταινία του Θοδωρή Αθερίδη, οι Τέλειοι Ξένοι; Χαίρομαι. Εγώ ας πούμε το βρήκα μπροστά μου στο σινεμά, περιμένοντας να αρχίσουν τα Φανταστικά Ζώα (…και που θα τα βρω, τελικά, δεν κατάλαβα). Κάπως αστείο, σκέφτηκα, με γνωστό καστ και προφανώς προορισμένο για χριστουγεννιάτικες κινηματογραφικές τσάρκες, καθώς κάνει πρεμιέρα 15 Δεκέμβρη, λίγο πριν ακουστούν τα κάλαντα και αρχίσουν τελειώσουν τα μελομακάρονα. Κι αφού το διαφήμισα αρκετά ώστε να μην έχω τύψεις, να σας πω ότι θα μου είχε φανεί περισσότερο αστείο και πολύ πιο φρέσκο, αααν ήταν πράγματι φρέσκο, κι όχι remake της αντίστοιχης ιταλικής ταινίας Perfetti Sconosciutti (Perfect Strangers/ Τέλειοι Ξένοι) του Paolo Genovese, που κυκλοφόρησε επίσης μέσα στο 2016. (Γρήγορος ο Θοδωρής.)
Ησυχάστε, δε θα σας κρατήσει κανείς κακία αν τρέξετε να δείτε το ελληνικό, αλλά εμείς (εγώ και η συνείδησή μου) οφείλουμε έστω να σας φωνάξουμε, να δείτε πρώτα το original. Επειδή ήρθε νωρίτερα, μα κυρίως επειδή είναι εξαιρετικά σκηνοθετημένο, ξεκαρδιστικό και γεμάτο αμηχανία, όπως οφείλει (αλλά σπάνια καταφέρνει) να είναι μια κωμωδία που παίζει με αλήθειες και ψέματα και θέλει να περηφανεύεται για το ιταλικό της ταπεραμέντο.
Ποιοι είναι λοιπόν οι Τέλειοι Ξένοι; Στην πραγματικότητα είναι γνωστοί. Όχι απλώς γνωστοί, μα φίλοι, επτά στον αριθμό, συναντιούνται για να δειπνήσουν μαζί και να ανταλλάξουν νέα. Πρόκειται για τρία ζευγάρια συν τον έβδομο της παρέας, τον αξιαγάπητο Peppe (Giuseppe Battiston), που καταφθάνει χωρίς την εδώ και λίγο καιρό αγαπημένη του, προς μεγάλη απογοήτευση των υπολοίπων που ανυπομονούσαν να τη γνωρίσουν. Η παρέα συγκεντρώνεται γύρω από το τραπέζι, καταπίνει τις πρώτες μπουκιές φαγητού και ανταλλάζει πειράγματα, όταν η οικοδέσποινα, Εva (Kasia Smutniak), προτείνει ένα παιχνίδι. Nα αφήσουν όλοι τα κινητά τους εκεί, δίπλα στο πιάτο τους, ανοιχτά και προσβάσιμα. Κάθε καινούργια κλήση, κάθε μήνυμα, κάθε επικοινωνία κατά τη διάρκεια του δείπνου θα είναι διαθέσιμη σε όλους. Κάθε τηλεφώνημα θα μπαίνει σε ανοιχτή ακρόαση, κάθε sms θα περνά από χέρι σε χέρι. 
Μερικοί διστάζουν, αλλά όλοι τελικά συμφωνούν, φορώντας το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο «αθώο» βλέμμα στην ιστορία των διαπροσωπικών σχέσεων… Το βλέμμα εκείνου που δεν έχει τίποτα να κρύψει από τους καλύτερούς του φίλους και (προ-φα-νώς) από το άλλο του μισό!
Το Perfetti Sconosciutti ξεκινά λίγο αργά, αλλά κλιμακώνεται με επιτυχία, με ερμηνείες ενδιαφέρουσες και φυσικές, κατόρθωμα δύσκολο, αν σκεφτεί κανείς πόσο απαιτητικό είναι να γυρίζεις με επτά ηθοποιούς καθισμένους στο ίδιο τραπέζι για τα τρία τέταρτα της ταινίας. Το δωμάτιο έχει μια θερμοκρασία αυθεντικά ιταλική, βορειοιταλική, για να είμαστε ακριβείς. Με άλλα λόγια, είναι κρύο και καθώς πρέπει στην επιφάνεια, γιατί μιμείται ιδιοσυγκρασίες πιο ψύχραιμες και πολιτισμένες, αλλά σιγοβράζει στο εσωτερικό, σαν γνήσιο έδαφος μεσογειακό που σκάει από τον ήλιο και ανυπομονεί να ξεσπάσει με… γρήγορες, εκρηκτικές, τραγουδιστές, ιταλικές προτάσεις. Η κάμερα πηγαινοέρχεται με μαεστρία και φινέτσα από πρόσωπο σε πρόσωπο και από χέρι σε χέρι, μετρώντας βλέμματα και αντιδράσεις και το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό για τον θεατή, που γίνεται ολοένα και πιο περίεργος…
Εσείς αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο ειλικρινείς είστε και πόσο μπορείτε να είστε; Πώς ορίζονται τελικά το όρια, που χωρίζουν τα αθώα ψέματα από τα ένοχα μυστικά; Οι Τέλειοι Ξένοι παίζουν μια παρτίδα Θάρρος ή Αλήθεια, θυμίζοντας σε όλους μας ότι συνήθως, διαλέγοντας το ένα… διαλέγεις και το δεύτερο.
