Η σκηνοθέτης και βραβευμένη με Όσκαρ σεναριογράφος Emerald Fennell, γνωστή στο κοινό από το πολλά υποσχόμενο Promising Young Woman (2020), επιστρέφει με το Saltburn, μια εξίσου πολλά υποσχόμενη, αλλά ίσως και εξίσου διχαστική ψυχοσεξουαλική ταξική σάτιρα.
Μεταφερόμαστε στο 2006, στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ακολουθούμε τον άβολο, μοναχικό και αθώο Οliver Quick (Barry Keoghan), ο οποίος μαγεύεται από τον μεθυστικά ελκυστικό κόσμο του πλούσιου συμφοιτητή του, Felix Catton (Jacob Elordi). Ο Elordi με τη σειρά του, έχοντας προχωρήσει πλέον από τους εφηβικούς ρόλους που τον καθιέρωσαν, εκπέμπει έντονο μαγνητισμό ως το χαρισματικό πλουσιόπαιδο της αριστοκρατικής οικογένειας Catton. Ο Felix είναι ανεπιτήδευτα δημοφιλής και αγαπητός στον κύκλο του ενώ παράλληλα παραμένει προσιτός και ευαίσθητος, με μία δόση οίκτου προς τον καημένο, πτωχό Oliver. Ο Felix απλώνει προστατευτικά τις φτερούγες του γύρω από τον Oliver και τον προσκαλεί στο εξοχικό του για το καλοκαίρι.
Φτάνοντας στο Saltburn, την παραθεριστική έπαυλη της οικογένειας, ο Oliver νιώθει ακόμη περισσότερο έξω από τα νερά του καθώς γνωρίζει τα υπόλοιπα μέλη της εκκεντρικής οικογένειας Catton. Οι γονείς του Felix, Sir James και Lady Elsbeth (οι απολαυστικοί Richard E. Grant και Rosamund Pike, αντιστοίχως) ισορροπούν μεταξύ σνομπισμού και εξωπραγματικής απορίας για καθημερινά θέματα. Γνωρίζουμε επίσης την αδελφή του Felix, την cool και προκλητική Venetia (Alison Oliver), τον Farleigh (Archie Madekwe), τον υπεροπτικό αμερικανό ξάδελφό τους και την Pamela (Carey Mulligan), φίλη της Elsbeth η οποία έχει προσκοληθεί στην οικογένεια.
Η Fennell δήλωσε ότι η δράση των χαρακτήρων του Saltburn πηγάζει από την επιθυμία. Επιθυμία για έρωτα, συντροφιά, πλούτη, οικογένεια και φίλους, δύναμη – κάθε πράξη των χαρακτήρων παρακινείται από την αχόρταγη τους επιθυμία. Όμως φαίνεται πως η ταινία αφήνει και το κοινό με μια επιθυμία που μένει επίσης ακόρεστη.
Στο Promising Young Woman, οι κριτικές είχαν υπογραμμίσει την αδυναμία που παρουσίαζε το τέλος. Παρομοίως, στην περίπτωση του Saltburn το βασικό πρόβλημα της ταινίας εντοπίζεται στην τρίτη πράξη . Η βασική κριτική που αποδίδεται στο Saltburn και τη Fennell αφορά την αδυναμία εμβάθυνσης στην ταξική σάτιρα. Αν και η Fennell τοποθετεί το Saltburn μεταξύ μαύρης κωμωδίας και ψυχοσεξουαλικού θρίλερ, ήδη από το trailer της ταινίας διακρίνεται το στοιχείο της κοινωνικής και δη ταξικής σάτιρας. Στοιχεία κριτικής της εύπορης τάξης είναι πασπαλισμένα στην ταινία τόσο εντός σεναρίου όσο και στα πλάνα που εστιάζουν στον πλούτο της οικογένειας Catton. Οι πρώτες κριτικές όμως παρατηρούν ότι η παρουσία των σχολίων περί ταξικών διαφορών παραμένει επιφανειακή. Πολλοί κατηγορούν τη Fennell, καθώς η ίδια ανήκει στην τάξη την οποία η ταινία εξετάζει. Γόνος εύπορης βρετανικής οικογένειας και απόφοιτος του πανεπιστημίου Oxford και η ίδια, είναι εύλογη η δυσκολία αντικειμενικής κριτικής του κύκλου της.
Οψόμεθα κατά πόσο οι κριτικές αυτές είναι αληθείς, μιας και για τη χώρα μας δεν έχει οριστεί ημερομηνία κυκλοφορίας. Μέχρι τότε ας αναλύσουμε για άλλη μια φορά το ψυχεδελικό trailer της ταινίας.
