Build advanced payment workflows with the Fusebox Elavon Portal and leverage Elavon’s enterprise infrastructure for global payment operations.

The Elephant Man: Ένας αξέχαστος “ελέφαντας”

Το The Elephant Man είναι η δεύτερη ταινία του αξεπέραστου David Lynch, που έχει σαν θέμα την διαφορετικότητα. Συγκεκριμένα, το έπος του 1980 έχει σαν βάση την αληθινή ιστορία ενός Άγγλου, που έπασχε από μια τρομακτική αρρώστια. Αξίζει να σημειωθεί, πως η ταινία κέρδισε οχτώ υποψηφιότητες για Όσκαρ, τρεις υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες και κατέκτησε τρία βραβεία BAFTA. Τέλος, ο αγαπημένος ηθοποιός Bradley Cooper δήλωσε ότι ο λόγος που ασχολήθηκε με την υποκριτική, ήταν το διαχρονικό αριστούργημα του David Lynch.

Σενάριο

Τα γεγονότα του The Elephant Man λαμβάνουν χώρα στην Αγγλία του 19ου αιώνα. Ο νεαρός John Merrick πάσχει από μια φρικτή και σπάνια ασθένεια, που έχει προκαλέσει δυσμορφίες στο κεφάλι του και στο σώμα του. Επίσης, ο παραμορφωμένος άνδρας έχει θέση σαν θέαμα ενός τσίρκου, με το όνομα «Άνθρωπος Ελέφαντας». Ο ιδιοκτήτης του τον έχει σε μια σκηνή και τον κακομεταχειρίζεται για μερικά σελίνια. Όμως, ο Frederick Treves, ένας χειρούργος του νοσοκομείου του Λονδίνου, μια μέρα θα παρακολουθήσει μια παράσταση του τσίρκου. Η κατάσταση του John Merrick θα του κινήσει το ενδιαφέρον και θα προσπαθήσει να τον πάρει στο νοσοκομείο για να τον εξετάσει.

Ο χειρούργος κατά την διάρκεια της εξέτασης παρατηρεί ότι κάτω από το αποκρουστική εμφάνιση, υπάρχει ένα αρκετά κοφτερό μυαλό και καλοσύνη. Στη συνέχεια, θα τον συστήσει στην υψηλή κοινωνία του Λονδίνου και όλες οι εφημερίδες θα γράψουν για αυτόν. Ένας άθλιος νυχτοφύλακας τα βράδια οργανώνει νυχτερινές επισκέψεις, για να χλευάσουν τον John με κάποιο αντίτιμο. Σε μία τέτοια επίσκεψη θα πάρει μέρος και ο πρώην ιδιοκτήτης του και θα τον επαναφέρει στο τσίρκο. Ωστόσο, με την βοήθεια των άλλων μελών του θιάσου θα αποδράσει και θα επιστρέψει στον Treves. Τελικά, όταν θα καταλάβει ότι του μένει λίγη ζωή ακόμα, θα περάσει τις τελευταίες ημέρες ευχάριστα. Η διάσημη ηθοποιός Kendal θα τον καλέσει σε μία παράσταση στο θέατρο του Λονδίνου και θα περάσει την ομορφότερη βραδιά της πικρής ζωής του..

Κριτική

Στην ταινία The Elephant Man οι ερμηνείες είναι καταπληκτικές. Ο John Hurt στον ρόλο του «Ανθρώπου Ελέφαντα» είναι επιβλητικός. Ο τόνος της φωνής, το βλέμμα του και οι αδέξιες κινήσεις σαν κάποιον που μαθαίνει να ζει, δίνουν ψυχή στο «τέρας» . Ο Antony Hopkins σαν χειρούργος Treves δίνει μια παθιασμένη ερμηνεία. Με άλλα λόγια, είναι η ενσάρκωση του μοντέρνου ανθρώπου με ανοχή στην διαφορετικότητα. Ειδικότερα, στην σκηνή που παρατηρεί την επέκταση της παραμόρφωσης του πρωταγωνιστή για πρώτη φορά, θα μείνει για πάντα στο μυαλό των θεατών. Ακόμα, η χημεία που βγάζουν οι δύο πρωταγωνιστές είναι παροιμιώδης και άνετα θα μπορούσε να γίνει θέμα διδασκαλίας σε κινηματογραφικές σχολές.

Η σκηνοθετική άποψη στο The Elephant Man του David Lynch είναι η καλύτερη της καριέρας του. Ο τεράστιος σκηνοθέτης από την αρχή της ταινίας μέχρι το τέλος καταφέρνει να μην υπερβάλει. Παρουσιάζει τον «Άνθρωπο Ελέφαντα» ως ένα απλό άνθρωπο με τεράστιο ρεαλισμό, παρά την εξωτερική εμφάνιση του. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία αποτυπώνει την θορυβώδη χώρα και την κοινωνική ανισότητα που υπήρχε. Το εξαιρετικό soundtrack του John Morris ενισχύει την ζοφερή αίσθηση της ταινίας. Επιπρόσθετα, ο σκηνοθέτης έχει σαν σκοπό να μην τρομάξει τον θεατή με την εικόνα του John Hurt. Αντίθετα, θέλει να δουν οι θεατές τον τρόμο και τον φόβο μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή.

Να την δω;

Το The Elephant Man είναι μια ταινία που όλοι αξίζει να την δουν. Οι ασύλληπτες ερμηνείες και η φανταστική σκηνοθεσία του David Lynch, την κατέτεξαν στην λίστα με τις καλύτερες όλων των εποχών. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το μήνυμα  που περνάει στους θεατές για τις κοινωνικές διακρίσεις. Σε μια κοινωνία που το “καλογυαλισμένο” είναι ανώτερο όλων, το The Elephant Man αποτελεί το καλύτερο μάθημα για αρκετούς. Πιστεύω η επική σκηνή στον σιδηροδρομικό σταθμό, ίσως από τις καλύτερες της έβδομης τέχνης, θα προκαλέσει τον κατάλληλο σεβασμό για όλες αυτές τις ανθρώπινες υπάρξεις..

Δείτε το τρέιλερ:

Ταινίες, ταινίες και πάλι ταινίες. Μόνος ή με παρέα. Από κωμωδία μέχρι σπλατεριά. Αγαπημένος ηθοποιός Denzel Washington. Αγαπημένη ταινία Μan on fire. Αγαπημένη ατάκα “What we do in life echoes in eternity.” – Maximus, “Gladiator”.

Περισσότερα από τη στήλη: Κινηματογράφος

Κινηματογράφος

Γυναίκες δημιουργοί λάμπουν στο 9ο Φεστιβάλ WIFT GR!

  Το 9ο Φεστιβάλ WIFT GR, με θέμα «50/50 Ισότητα και στον Κινηματογράφο», επιστρέφει για…

Κινηματογράφος

Bugonia – Ο Λάνθιμος είναι δικαίως αγανακτισμένος

Ο Λάνθιμος στήνει ένα σκοτεινό παραμύθι για τη συντέλεια του κόσμου και την αυτοκαταστροφική φύση…

Κινηματογράφος

Το Black Phone 2 πιο πολύ κουράζει…παρά τρομάζει

Το The Black Phone 2 μιμείται μάλλον αποτυχημένα τη στοιχειωτική ατμόσφαιρα της πρώτης ταινίας, δοκιμάζοντας…

Κινηματογράφος

5 σκηνές αυτοσχεδιασμού που παρέμειναν στη ταινία

Σινεμά χωρίς σενάριο γίνεται; Όχι ακριβώς, αλλά μερικές φορές οι πιο αξέχαστες στιγμές γεννήθηκαν από…

Κινηματογράφος

3 ελληνικά διαμαντάκια στο TIFF66

Το 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (TIFF66) είχε μια ενέργεια περίεργη, σχεδόν χαοτική. Ήταν μια γιορτή…

Κινηματογράφος

The Panic in Needle Park: Η καταθλιπτική πλευρά της ζωής

Το The Panic in Needle Park είναι μια αμερικανική δραματική ταινία του 1971, σε σκηνοθεσία…

Κινηματογράφος

La Chinoise: Όταν ο Godard συναντά Mao, Brecht και Dostoevsky

Το La Chinoise του Jean-Luc Godard αποτελεί μια από τις πιο αμφιλεγόμενες και απαιτητικές ταινίες…