Xenia (2014) – Ένα αφιέρωμα στον Πάνο Χ. Κούτρα

Xenia
Πηγή: Athinorama.gr

Αν παρακολουθείς τα κινηματογραφικά νέα, ίσως «έπεσες» πάνω σε κάποιο post της ταινιοθήκης της Ελλάδος για το αφιέρωμα στον Πάνο Χ. Κούτρα. Πιο συγκεκριμένα, το θερινό σινεμά Λαΐς φιλοξένησε 5 ταινίες μεγάλου μήκους του αλλά και κάποιες, λιγότερο γνωστές, μικρού μήκους. Μάλιστα, τις προβολές συνόδευσαν ομιλίες ενώ παρών ήταν και ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Για να μην πολυλογώ, μια από τις ταινίες, που ξανά μπήκε στην μεγάλη οθόνη, ήταν η «Xenia». Η ταινία κυκλοφόρησε το 2014 και αποτυπώνει την κρίση που βίωνε τότε, ιδιαίτερα έντονα, η ελληνική κοινωνία. Κατάφερε να κάνει αίσθηση στο κοινό και ήταν μάλιστα η εθνική συμμετοχή της χρονιάς στο Φεστιβάλ των Καννών (στην κατηγορία «Un Certain Regard»)

Ο λόγος που σου μιλάω για την συγκεκριμένη ταινία σήμερα, είναι επειδή μπορείς να την απολαύσεις, εύκολα, στο Ertflix. Το event της ταινιοθήκης άλλωστε τελείωσε στις 21 Σεπτέμβρη. Σίγουρα ήταν υπέροχο αν είχες την ευκαιρία να το παρακολουθήσεις αλλά ακόμα και να μην τα κατάφερες, η λύση υπάρχει. Η«Xenia» είναι ένα αντιπροσωπευτικότατο δείγμα της δουλειάς του σκηνοθέτη, που αγαπά την provocative θεματολογία και σχολιάζει την ελληνική πραγματικότητα.

Ας μιλήσουμε για την ταινία λίγο πιο αναλυτικά:

Η υπόθεση του Xenia

Xenia

Advertising

Advertisements
Ad 14

O Ντάνι είναι ένα γκέι αγόρι 16 χρονών που έχει μεγαλώσει δύσκολα. Μαζί με τον αδερφό του προσπαθούν να βρουν τον πατέρα τους, να αποκτήσουν λεφτά και κυρίως ελληνική ιθαγένεια. Στην ταινία, ο Κούτρας θίγει τον ρατσισμό και την ομοφοβία, σε μια εποχή που τα φασιστικά μορφώματα και η κρίση είχαν φτάσει στο απόγειο τους.

Μετά τον θάνατο της Τζένης, της Αλβανίδας μητέρας του, ο Ντάνι πάει από την Κρήτη στην Αθήνα για να βρει τον αδερφό του, τον Όντι (ή αλλιώς Οδυσσέα). Από κει ξεκινά ένα μακρύ οδοιπορικό τόσο ρεαλιστικό όσο και ψυχολογικό. Σύντροφος του στο ταξίδι είναι το κουνελάκι του, ένα «ζωντανό ενθύμιο» της παιδικής του ηλικίας. Ο τελικός προορισμός των δύο αδερφών είναι η Θεσσαλονίκη και οι στόχοι τους είναι δύο: να βρουν τον χαμένο πατέρα τους και να διαγωνιστεί ο Όντι σε ένα talent show. Γιατί αυτά; Ας τα πάρουμε ένα-ένα: Η Τζένη είχε μπλέξει με τις άδειες παραμονής των παιδιών και σύντομα κινδυνεύουν να θεωρηθούν παράνομοι, παρά το ότι έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Ο Όντι είναι αυτός που κινδυνεύει περισσότερο αφού κοντεύει τα 18 του. Η λύση που σκέφτεται ο Ντάνι είναι να κάνουν τον εξαφανισμένο Έλληνα πατέρα τους να τους αναγνωρίσει.

Όσον αφορά τον δεύτερο στόχο, το περίφημο talent show, η ιδέα είναι πάλι του Ντάνι. Το όνειρο να γίνει ο αδερφός του τραγουδιστής, το έχει πάρει από την μητέρα τους. Η Τζένη ήταν η ίδια τραγουδίστρια, με καταπληκτική φωνή και μεγάλη αγάπη στην Patty Pravo. Έτσι, ο Όντι με το ταλέντο του στο τραγούδι και την μητέρα του σαν είδωλο, αναζητά την δική του τύχη. Βοηθός των παιδιών, σε όλη αυτή την πορεία, είναι ο Τάσος, ένας παλιός φίλος της μητέρας τους και ιδιοκτήτης νυχτερινού κλαμπ.

Γιατί να την δεις;

Xenia

Advertising

Δεν ξέρω κατά πόσο σε τράβηξε η πλοκή ή αν την βρήκες περίπλοκη. Ακόμα και έτσι, σου βεβαιώνω πώς η «Xenia» είναι φτιαγμένη με τέτοια δεξιοτεχνία που σε παρασέρνει απόλυτα. Το ταξίδι των δύο παιδιών είναι, στην ουσία, μια πορεία ωρίμανσης που σε συγκινεί. Μάλιστα, παρά το συναισθηματικό βάρος, ο σκηνοθέτης σου χαρίζει στιγμές χιούμορ και διασκέδασης. Ανάμεσα στα όρια του φαντασιακού και του σκληρού ρεαλισμού, βλέπεις και εσύ τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Ντάνι.

Όσον αφορά την θεματολογία της, ο Πάνος Κούτρας σχολιάζει την κρίση της κοινωνίας, σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη. Ο τρόπος που ενσωματώνει τα αντιρατσιστικά μηνύματα στην ταινία του είναι όντως πηγαίος. Το ύφος του δεν σε κάνει να νιώθεις ότι σε «διδάσκει» αλλά ότι ανοίγεις τα μάτια σε μια αλήθεια που είναι μπροστά σου.

Για όλους αυτούς του λόγους, λοιπόν, αξίζει να ανοίξεις το Ertflix και να δεις την ταινία.

Δείτε το trailer:

Advertising

 

Με λένε Κωνσταντίνα, είμαι 22 ετών και είμαι φοιτήτρια. Σπουδάζω ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παράλληλα με αυτό, αποφοίτησα από δραματική σχολή το 2024. Ο κινηματογράφος είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτεχνικούς χώρους και λατρεύω να γράφω για ταινίες.

Περισσότερα από τη στήλη: Κινηματογράφος

Κινηματογράφος

Coach Carter: Ένας προπονητής ζωής

Το Coach Carter είναι μία βιογραφική αθλητική ταινία του 2005, την οποία σκηνοθέτησε ο James…

Κινηματογράφος

Αντιπολεμική ταινία ή απλά ταινία για τον πόλεμο;

Ανάμεσα στις πιο γοητευτικές συζητήσεις γύρω από τον κινηματογράφο βρίσκεται το ερώτημα αν υπάρχουν, ή…

Κινηματογράφος

K-Pop Demon Hunters: Το K-pop animation που σάρωσε το Netflix

K-Pop Demon Hunters – K-pop, σπαθιά και neon ενέργεια Δεν βλέπω συχνά animation, πόσο μάλλον…

Κινηματογράφος

Where the Sidewalk Ends: Το αειθαλές νουάρ που άφησε το στίγμα του

Είναι περίεργο συναίσθημα το να ξέρεις πως -εκ των πραγμάτων- συλλήβδην όλοι οι συντελεστές μια…

Κινηματογράφος

«What Have Τhey Done to Your Daughters?» – Μια επαναστατική ματιά στους φόνους των ιταλικών gialli

Όπως πολλοί συνάδελφοί του, ο Massimo Dallamano πριν καταπιαστεί με το σινεμά μυστηρίου, έκανε το…

Κινηματογράφος

Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο (1966) – Ένα ελληνικό Western

  Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο (1966), σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, αποτελεί…

Κινηματογράφος

Magnolia: Υπολογισμένη Ιδιοφυΐα

Το Magnolia είναι μία αμερικανική δραματική ταινία του 1999, σε σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή του…