Αρχικά, με τον όρο ΜΜΕ εννοείται ένα σύνολο τεχνολογικών πολυμέσων, όπως ραδιόφωνο, διαδίκτυο, τηλεόραση, που σκοπό έχουν την άμεση πληροφόρηση και επικοινωνία με το κοινό. Αναλυτικά, αυτά τα τεχνολογικά πολυμέσα είναι blogs, κινητά τηλέφωνα, εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνο, τηλεόραση, εκπομπές, ταινίες, βιντεοπαιχνίδια και τέλος, το διαδίκτυο. Τα ΜΜΕ από την πρώτη εμφάνισή τους μέχρι και σήμερα, διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο στην ενημερωτική ζωή των πολιτών και για αυτό το λόγο, χαρακτηρίζονται ως “τέταρτη εξουσία”. Εντοπίζονται πολλά ρεύματα γύρω από αυτήν την έννοια. Τα δυο πιο βασικά είναι το φιλοσοφικό, το οποίο υποστηρίζει πως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εκπροσωπούν το λαό έναντι του κράτους και το ριζοσπαστικό, όπου τα θεωρεί υποκινούμενα από την εκάστοτε πολιτική ελίτ.
ΜΜΕ και Κοινωνία:
Μέσα στα πλαίσια της συσσωρευμένης και πολύπλευρης μετάδοσης πληροφοριών, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης φέρουν αρνητικό αντίκτυπο στην ζωή των ανθρώπων. Συγκεκριμένα, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ώθηση προς τον καταναλωτισμό, με την συνεχούς προβολή προϊόντων και του αυξημένου άγχους του ατόμου, ώστε να προλάβει να πραγματοποιήσει όλες αυτές τις αγορές. Η έννοια της δημοκρατίας παύει να υφίσταται από την στιγμή που προωθούνται και εγκαθίστανται μονόπλευρες πληροφορίες. Επίσης, αποκτούν έδαφος η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση, με κατάληξη ο πομπός να υιοθετεί άκριτα τις ιδεολογίες και τις αξίες όσων έχουν την δυνατότητα να ελέγχουν τα ΜΜΕ. Βέβαια, τα τελευταία περιέχουν και κάποιες θετικές συνέπειες. Το κυριότερο πλεονέκτημά τους είναι ότι, προάγουν την σφαιρική και ολική προσέγγιση των ειδήσεων για την ενδοχώρα και τον υπόλοιπο κόσμο. Έτσι, ο πολίτης ενημερώνεται για ένα θέμα από όλες τις πλευρές, έχει την ικανότητα να σκεφτεί κριτικά και να εξαγάγει την δική του ολοκληρωμένη άποψη. Τέλος, μπορεί να συμμετέχει σε κοινωνικοπολιτικούς διαλόγους.
Ιδιαίτερης σημασίας στον χώρο της δημοσιογραφίας κατέχει ο δημοσιογραφικός λόγος, δηλαδή, με πιο τρόπο αποτυπώνονται οι πληροφορίες και τα γεγονότα. Ειδικότερα, η αποστολή μιας πληροφορίας “αναχωρεί” από το εκδοτικό επιτελείο του ανάλογου μέσου, με αρμοδιότητες τον έλεγχο και ενδεχομένως την τροποποίηση του περιεχομένου, του ύφους και της οργάνωσης ενός άρθρου. Έχουν πραγματοποιηθεί πολλαπλές έρευνες από κλάδους της γλωσσολογίας, σχετικά με την αποσιώπηση ή παρουσίαση εξελίξεων χρησιμοποιώντας κατάλληλα ρήματα, με τις παύσεις, διορθώσεις, διακοπές και αναδιατυπώσεις εντός των ορίων της συνέντευξης. Με την φραστική και λεξική έκφραση του πιθανού, του αμφίβολου ή του αβέβαιου κτλ., ώστε να αναπαρασταθεί και να περιγραφεί αυτό που ονομάζεται “γλώσσα των Μ.Μ.Ε.”. Επομένως, μέσα από αυτές τις έρευνες προέκυψαν τα “συστατικά” στοιχεία της προκείμενης γλώσσας και ορισμένα από αυτά συχνάζουν, όπως λόγιες λέξεις, μεταφορές, Ρήμα- Υποκείμενο και όχι Υποκείμενο- Ρήμα, πλήθος επιρρημάτων, δανεισμός λέξεων από άλλες γλώσσες και ούτω καθεξής.
Επίλογος:
Όπως προαναφέρθηκε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν περιλαμβάνουν μόνο την πληροφόρηση αλλά και την επικοινωνία. Σε μια σύγχρονη κοινωνία, που η διευκόλυνση του διαδικτύου έχει διεισδύσει καταλυτικά στην ανθρώπινη ζωή, δεν παραλείπεται ο εθισμός σε οτιδήποτε έχει σχέση με το τελευταίο. Διαπιστώνεται πως οι νεότερες ηλικίες τείνουν να ξοδεύουν περισσότερο χρόνο στο διαδίκτυο, ακόμα και όταν δεν υπάρχουν ειδικές συνθήκες. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, όταν ο έφηβος ή το παιδί αφήσει χώρο στα ΜΜΕ να αποτελέσουν σημαντικό μέρος της ζωής του χωρίς επιφυλάξεις, τότε κάνουν την εμφάνισή τους η επιθετική συμπεριφορά και η μειωμένη αυτοπεποίθηση. Οι τοξικές ουσίες, οι βλαβερές διατροφικές συνήθειες, η χαμηλή έως κακή σχολική επίδοση και οι πρόωρες σεξουαλικές δραστηριότητες.
Καταλήγοντας, καθίσταται ωφέλιμο να μην γίνεται απευθείας αποδοχή των όσων διαδίδονται, να προωθείται η ελεύθερη έκφραση της άποψης και φυσικά, <<η ελευθερία της σκέψης είναι η ζωή της ψυχής>>, Βολταίρος.
