[punica-dropcap]Τ[/punica-dropcap]ο 2011, όταν αποφοίτησα από το Λύκειο και μετά το πέρας των Πανελληνίων, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εργαζόμουν σε εκθέσεις βιβλίων. Είχα, ευτυχώς, γνωστές μου οι οποίες ήταν υπεύθυνες και γνωρίζοντας τη βαθιά αγάπη μου για αυτό το μοναδικό δώρο που λέγεται βιβλίο, μου πρότειναν εργασία. Μία πρόταση που είχα δεχτεί με μεγάλη χαρά. Τότε με έβαλαν να τοποθετώ τα βιβλία στη θέση τους και να βοηθάω διάφορους επισκέπτες και περαστικούς να επιλέξουν αυτά που ψάχνουν. Μπορούσα με αυτό τον τρόπο και να μαζεύω χρήματα, αλλά και να βρίσκομαι μέσα στο χώρο που αγαπώ πραγματικά.
Εκείνη η πρώτη μου εργασία ήταν πραγματικά, μία από τις ομορφότερες και πιο εποικοδομητικές στιγμές στη ζωή μου. Βρισκόμουν κοντά στο αγαπημένο μου είδος, το βιβλίο, μπορούσα να αναπνέω και να μυρίζω το άρωμα του φρεσκοτυπωμένου χαρτιού, μάθαινα εξελίξεις και νέα που το αφορούσαν. Αγαπούσα εκείνα τα λίγα λεπτά διαλείμματος που ξέκλεβα για να διαβάζω και να αποκομίζω γνώσεις από καινούργια βιβλία και καινούργιους συγγραφείς. Μου άρεσε να διαβάζω βιβλία των αγαπημένων μου συγγραφέων και σκεφτόμουν πως θα ερχόταν κάποτε και η δική μου στιγμή να γίνω διάσημη συγγραφέας και τα βιβλία μου να πωλούνται σε εκθέσεις και βιβλιοπωλεία.
Αυτό όμως που με έκανε να εκτιμήσω αυτή την εργασία (δεν μπορώ να την πω δουλειά γιατί την αγαπούσα και δεν αισθανόμουν υπόδουλη, όπως είναι πραγματικά το νόημα της λέξης!), ήταν το γεγονός πως με βοήθησε να ερευνήσω λεπτομερώς και με μεγαλύτερη προσοχή τη στάση και τη σχέση των ανθρώπων με τα βιβλία. Θεωρώ πως το βιβλίο είναι ένα όχημα πολιτισμού και η καλλιέργεια της εκτίμησης σε αυτό θα βοηθήσει την κοινωνία να κάνει θετικά άλματα προόδου. Και ήταν για εμένα ύψιστη χαρά και τιμή να εργάζομαι σε έναν χώρο που βοηθάει την ανθρωπότητα να προοδεύσει και να εξελιχθεί.
Μετά χαράς μου, παρατηρούσα πως οι άνθρωποι έδειχναν ενδιαφέρον για το βιβλίο, ήθελαν να διαβάζουν και να ασχολούνται με αυτό, έδειχναν καταναλωτικό ενδιαφέρον. Το βιβλίο είναι ένα δώρο για την ανθρωπότητα, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι σπουδαίοι άνθρωποι του παρελθόντος συνεχίζουν να έρχονται κοντά μας και να μας μιλούν. Και δεν πρέπει να αφήσουμε την εποχή της προσκόλλησης στην ύλη και την ηδονή, την εποχή που μάχεται οτιδήποτε πνευματικό και οτιδήποτε μορφώνει τον άνθρωπο, να νικήσει.
Η εργασία μου αυτή χαράχθηκε μέσα μου ως μία από τις ωραιότερες όλης μου της ζωής. Ο χώρος του βιβλίου έχει και εκείνος χτυπηθεί από την κρίση δυνατά και διανύει μία δύσκολη περίοδο, όμως θεωρώ πως το βιβλίο δεν πρόκειται ποτέ να χάσει τη σημασία του για την ανθρωπότητα.
