Ερρίκος Ντυνάν : O Ελβετός επιχειρηματίας και κοινωνικός ακτιβιστής, ιδρυτής του Ερυθρού Σταυρού.

Ο Ερρίκος Ντυνάν ήταν Ελβετός επιχειρηματίας και κοινωνικός ακτιβιστής, ιδρυτής του Ερυθρού Σταυρού και ο πρώτος που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Ο Ντυνάν γεννήθηκε στην Ελβετία το 1828. Προέρχονταν από οικογένεια που ασχολούνταν με φιλανθρωπίες , πράγμα που εμφύσησαν και στον ίδιο.

Όταν ταξίδεψε στο Σολφερίνο για να συναντήσει τον Ναπολέων ΙΙΙ, έγινε αυτόπτης μάρτυρας της μάχης του Σολφερίνο. Το κόστος της μάχης ήταν μεγάλο, αφού άφησε πίσω της, πολλά θύματα και η κατάσταση που επικρατούσε ήταν  χαοτική, εξαιτίας κυρίως της έλλειψης παροχής βοήθειας προς στους τραυματίες.

Μόλις επέστρεψε στη Γενεύη, επηρεασμένος από αυτό το γεγονός έγραψε, με τίτλο μια ανάμνηση του Σολφερίνο (A memory of Solferino), το βιβλίο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην δημιουργία του Ερυθρού Σταυρού. Βασική ιδέα για τη δημιουργία του Ερυθρού Σταυρού υπήρξε, όπως την  ανέπτυξε,  η σύσταση ενός οργανισμού που κύριο ρόλο θα έχει την παροχή φροντίδας στους τραυματίες στρατιώτες. Επιπλέον μέσα από αυτές τις ιδέες,  δημιουργήθηκε και η Συνθήκη της Γενεύης το 1864, βασισμένη στην ανάγκη παροχής βοήθειας στους στρατιώτες, που βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης, όπως είχε πρότεινε ο Ντυνάν.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Στη ζωή του αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, είχε φτάσει στο σημείο σε κάποιο διάστημα να κοιμάται στα παγκάκια της Γαλλίας. Αυτό προέκυψε ως αποτέλεσμα, της πτώχευσης που κήρυξε το 1867. Σημαντικό ρόλο έπαιξε το σε μεγάλο βαθμό ενδιαφέρον που έδειξε για τον κοινωνικό ακτιβισμό, κάνοντας  τον να παραμελήσει τις υποχρεώσεις προς τη δουλεία του. Στη συνέχεια παραιτήθηκε από τη θέση του ως Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Επιτροπής για τη συνθήκη της Γενεύης που του είχαν αναθέσει, εξαιτίας ενός οικονομικού σκανδάλου, απόρροια της πτώχευσης που κήρυξε μετέπειτα, στο οποίο φαινόταν να εμπλέκεται και ο ίδιος. Όλο αυτό το διάστημα έζησε φτωχικά και ταξίδεψε σε διάφορες χώρες. Παρόλα αυτά συνέχισε να ασχολείται με το φιλανθρωπικό του έργο.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο χωρίο  Χέυντεν, εκεί ένας δημοσιογράφος που τον ανακάλυψε, έγραψε ένα άρθρο για τον ιδρυτή του Ερυθρού Σταυρού. Αυτό το άρθρο τον έφερε ξανά στη δημοσιότητα. Κατάφερε μέσα σ’ ένα βράδυ να γίνει και πάλι γνωστός. Πολλοί συγκινήθηκαν με την ιστορία του και έλαβε μεγάλη υποστήριξη. Το 1901 έλαβε το πρώτο βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Frederic Passy. Πέθανε στις 30 Οκτωβρίου 1910, σε ηλικία 82 ετών στο Χέυντεν. Σήμερα, για να τον τιμήσουν πολλά νοσοκομεία σε διάφορες πόλεις, ανά τον κόσμο φέρουν το όνομα του.

Περισσότερα από τη στήλη: Κοινωνία

Κοινωνία

Αστυφιλία: Το αγκάθι της Ισπανίας

Καθώς το ζοφερό πέπλο της οικονομικής δυσπραγίας και η κατακόρυφη άνοδος της υπογεννητικότητας, σκεπάζουν την…

Κοινωνία

Kenneth Arrow: Η ανεφικτότητα της Δημοκρατίας

Η αναγωγή του Δημοκρατικού θεσμού στις εμβληματικές φιγούρες του Περικλή και του Κλεισθένη, κατακλύζει εύλογα…

Κοινωνία

Στεγαστική κρίση στην Ελλάδα

Η στεγαστική κρίση είναι ένα φαινόμενο που βάλλει τους ανθρώπους σκληρότερα από άλλα, όμως μοιάζει…

Κοινωνία

Chat Control: σωτήριος ή επίβουλος;

Το Chat Control, ως μηχανισμός διάσπασης του στοιχειωδώς φράγματος της κρυπτογραφικής ασφάλειας και η ανεμπόδιστη…

Κοινωνία

Ο πληθωρισμός ως διεθνής εμπειρία τα τελευταία χρόνια

Ο πληθωρισμός ορίζεται ως το οικονομικό φαινόμενο που εκφράζει τη γενική και διαρκή άνοδο του…

Κοινωνία

Το πρώτο Υπουργείο ΑΙ στην ιστορία: πρόοδος ή ρίσκο;

Η ολοένα αυξανόμενη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ) στην καθημερινότητά μας είναι αδιαμφισβήτητη. Η συνεχής…

Κοινωνία

Η οπλοκατοχή στις ΗΠΑ

Ο θεσμός της οπλοκατοχής στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει βαθιές ιστορικές ρίζες και συνδέεται με την…