Πέντε τραγούδια για να ξεπεράσεις το μεθύσι σου λέω εγώ αλλά με ρωτάς αν αρκούν τόσα για να συνέλθεις από ένα hangover; Ανάλογα θα σου απαντήσω. Θυμάσαι τι συνέβη το προηγούμενο βράδυ ή μόνο σκόρπιες εικόνες; Ξύπνησες και βρίσκεσαι στο κρεβάτι σου; Στο πάτωμα; Σε άλλο σπίτι; Ή κοιμάσαι σε σκαλάκια πολυκατοικίας που δεν αναγνωρίζεις; Αν όλα αυτά κάτι σου θυμίζουν, διαβάζεις τις κατάλληλες γραμμές. Ας γίνω όμως πιο συγκεκριμένος.
Κυριακή πρωί(ναι ξέρω στις 2 το μεσημέρι δεν είναι πρωί) και ξυπνάς μέσα στη θολούρα. Αλλά τι να κάνεις αφού όταν γύρισες στο σπίτι είχε ξημερώσει; Προσπαθείς να θυμηθείς τι ακριβώς συνέβη χθες το βράδυ και πόσο πρέπει να ντρέπεσαι για αυτό, ότι κι αν είναι. Πιάνεις το τηλέφωνο κι αρχίζεις να ψάχνεις φίλους να σου λύσουν τις απορίες, αλλά δε το σηκώνουν. Κοιμούνται ή σου έκαναν φραγή από ντροπή αναρωτιέσαι. Μέχρι να σου λυθούν όλες αυτές οι απορίες, μπορείς να ακούσεις λίγη μουσική, που ταιριάζει στη περίσταση ανάλογα όμως με την κατηγορία μεθυσιού στην οποία ανήκεις.
Καρναβάλια έρχονται, πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για αυτό το ενδεχόμενο, οπότε πάμε να δούμε ποιες είναι αυτές οι κατηγορίες.
“Ο ΔΕ ΝΙΩΘΩ ΤΙΠΟΤΑ”
Πρώτη κατηγορία είναι του τύπου που δε νιώθει τίποτα. Το βράδυ που πέρασε έχει κάνει το μεγαλύτερο μεθύσι της ζωής του(μέχρι το επόμενο) και το πρωί ξυπνάει με στυλ “Τι ωραία μέρα που έχει σήμερα, θέλω να χορτάσω τον ήλιο, γιατί ρε σεις χθες δεν ήπιαμε κάτι παραπάνω, πότε θα το ξανακάνουμε” και άλλα που δείχνουν πως για αυτόν ήταν άλλη μια μέρα στη δουλειά. Συνήθως είναι φοιτητής, στα πρώτα έτη της σχολής του και πάντα στο μυαλό του υπάρχει μία κόντρα με τους άλλους που βασίζεται στο ”Α καλά εσύ δεν ήπιες τίποτα, εγώ να δεις τι ήπια χθες”. Για όλους αυτούς τους λόγους, στο μυαλό του έχει ήδη το επόμενο πάρτυ και θα βάλει να ακούσει κάτι δυνατό για να ξυπνήσει ακόμα πιο ακμαίος. Ας ξεκινήσει λοιπόν την ημέρα του, με “Μωρά στη Φωτιά”.
“Ο ΜΟΥΛΩΧΤΟΣ”
Δεύτερη κατηγορία είναι αυτή του μουλωχτού. Ο μουλωχτός(στο μεθύσι και μόνο), δεν έχει συγκεκριμένη ηλικία και πρέπει να τον προσέχεις γιατί υπάρχει γύρω μας εκεί που δε το περιμένουμε. Είναι πάντα μαζί μας στα γλέντια, δε φεύγει νωρίτερα, αλλά μένει μέχρι το τέλος, μέχρι τα χειρότερα ξεφτιλίκια. Παρόλα αυτά ξυπνάει το πρωί κύριος, νηφάλιος σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Αυτό συμβαίνει γιατί δεν ήπιε και όλα θα ήταν καλά αν έμενε εκεί, επιλογή του είναι. Αλλά όχι.
Είναι πρώτος σε ατάκες όπως το “ Έλα μη το διαλύσουμε ακόμα, ας πιούμε ένα τελευταίο σφηνάκι” ή “Έλα να σου γεμίσω ρε συ το ποτήρι, πάλι άδειο είναι;” ή “Ας βγούμε για μια χαλαρή μπύρα μόνο ρε σεις” και όλοι ξέρουμε που καταλήγουν αυτές οι ατάκες. Οπότε τι τον νοιάζει εκείνον το επόμενο πρωί; Περιμένει απλά τα τηλέφωνα των υπολοίπων, γιατί είναι ο μόνος που θυμάται με ακρίβεια τι συνέβη το προήγουμενο βράδυ. Χωρίς ντροπή, γιατί είναι και προκλητικός, όταν ξυπνήσει θα ακούει κάτι σε ύφος “Batita de coco”.
“ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΕ”
Η τρίτη κατηγορία είναι αρκετά κοντά στην δεύτερη αλλά με μία βασική διαφοροποίηση. Ο τύπος της συγκεκριμένης κατηγορίας τα έχει τσούξει όπως όλοι. Συνήθως την μοιραία νύχτα θα ξεστομίσει ατάκες όπως “Ναι ρε σεις, ας το γλεντήσουμε, μια ζωή την έχουμε, μην είστε φλώροι” ή “ Έλα ρε εσύ τώρα πιες, θα χαλάσεις την παρέα;” Είναι ένας από τους βασικούς λόγους που όλοι ξυπνάμε το επόμενο πρωί κουρέλια, παρόλα αυτά εκείνος θα προκαλέσει με την στάση του.
Θα πάρει τηλέφωνο τους υπόλοιπους και με ύφος σκίουρου θα αναρωτηθεί “Καλά ρε εσείς τι έγινε χθες, πως με παρασύρατε έτσι πάλι, δε θα σοβαρευτείτε ποτέ;” Αφού λοιπόν ακούσει τον εξάψαλμο του, επειδή δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες των πράξεων του και κλείσει το τηλέφωνο, θα πάει να ακούσει κάτι να απαλύνει την παρασυρμένη του ψυχή, όπως το “Αυτός ο άλλος”.
“ Ο ΜΕΤΑΝΙΩΜΕΝΟΣ”
Περνάμε σε μια κατηγορία όπου ανεβαίνουμε ηλικιακά. Μιλάμε είτε για τελειόφοιτο φοιτητή, είτε για άνθρωπο μεγαλύτερο σε ηλικία. Πιο μικρός έβγαινε και έπινε κάθε μέρα και ότι και να γινόταν το βράδυ, το επόμενο πρωί ήταν ακμαίος. Άνηκε θα μπορούσε να πει κάποιος στην πρώτη κατηγορία. Τι άλλαξε όμως και έφτασε στην τέταρτη; Έχει κόψει τα ξενύχτια και τις κρεπάλες και έχει σοβαρευτεί. Όχι γιατί δε του άρεσαν, αλλά επειδή από τη μία έχει αλλάξει ο τρόπος ζωής του και από την άλλη δεν αντέχει πια τέτοια ξενύχτια. Έτσι έχει μετανιώσει για αυτό το μεθύσι.
Αυτό φαίνεται και το πρωί, στο οποίο αναφερόμαστε, καθώς δε μπορεί να πάρει τα πόδια του, ούτε μέχρι την τουαλέτα δε μπορεί να φτάσει. Όλα γύρω του γυρίζουν(Σάκη εσύ εδώ;) και νιώθει σε όλο του το κορμί, πως ότι συνέβη τη προηγούμενη νύχτα ήταν λάθος. Ακόμα κι αν έχει πιει μόνος δύο μπύρες, αλλά απλά δεν είναι συνηθισμένος πια. Δε μπορεί να ακούσει μουσική στην κατάσταση του, αλλά αν άκουγε θα ήταν εναρμονισμένη με την κατάσταση.
“ Ο ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΚΟΣ”
Εδώ έχουμε μια ειδική αναφορά, λόγω της περιόδου που γράφεται αυτό το άρθρο. Αν είσαι σε πόλη, όπου τα ζούνε τα καρναβάλια στο έπακρο, όπως η Πάτρα, η Ξάνθη κλπ καταλαβαίνεις. Ξέρεις πως αν την Κυριακή των καρναβαλιών ξυπνήσεις χάλια, δε χωράς σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Βάλε τέρμα τη μουσική, με ένα τραγούδι όπως το «Με τρέλα» καθώς απλά πρέπει να σηκωθείς και να βγεις να περάσεις καλά από το πρωί, γιατί μία φορά τον χρόνο είναι οι απόκριες. Άλλωστε μία ατάκα μας συντροφεύει πάντα αυτές τις μέρες, “Ότι γίνεται στα καρναβάλια, μένει στα καρναβάλια.” Καλά να περάσετε.
Υ.Γ : Εντάξει κάνουμε και καμία πλάκα, αλλά ας μη πιούμε πολύ, ώστε να μη χρειαστεί ανατρέξουμε στο άρθρο για το μεθύσι μας. Τόσο όσο χρειάζεται για να αυξηθεί το κέφι μόνο.
