Το Radical Sounds αποτελεί μια σειρά από αφιερώματα σε ριζοσπαστικές προσωπικότητες της μουσικής βιομηχανίας, άτομα ή γκρούπ τα οποία ξεχωρίζουν τόσο για το έργο τους στον χώρο της μουσικής, όσο για τις μοναδικές τους ιδιαιτερότητες και για τη στάση ζωής τους.
Οι Wu-Tang Clan αποτελούν αναμφισβήτητα ένα από τα πιο επιτυχημένα μουσικά αλλά και επιχειρηματικά project των τελευταίων 25 ετών και απόδειξη για αυτό αποτελεί τόσο η καθολική αναγνώριση και ο σεβασμός που εμπνέει η ιδιαίτερη αυτή <<κλίκα>>, όσο και η τεράστια διάδοση του brand, αφού πλέον μπορει κανείς να συναντήσει το σήμα των WU σε οποιοδήποτε προϊόν. Ας δούμε όμως από ποιους απαρτίζεται η κλίκα και κυρίως, πως κατάφεραν με την μοναδικότητα τους να αλλάξουν καθοριστικά την χιπ χοπ σκηνή.
Το φιλόδοξο σχέδιο μιας μουσικής ιδιοφυΐας
Ήταν στις αρχές του ’90, όταν ο Robert Diggs, γνωστός στο ευρύ κοινό ως RZA, συνειδητοποίησε πως η χιπ χοπ σκηνή της εποχής ήταν πολύ soft, με τους τότε στίχους να μην αντιπροσωπεύουν το κοινό. << Είμασταν παιδία του δρόμου, άτομα τα οποία παράτησαν το σχολείο, υπήρχε διαφορετική κουλτούρα>> , όπως έχει ο ίδιος παραδεχτεί, ενώ ήξερε ακριβώς τα κατάλληλα άτομα που θα έφερναν τη μουσική επανάσταση. << Οι Wu αποτελούν το σπιτικό φαγητό της χιπ χοπ, αυτό των αληθινών ανθρώπων>>. Έτσι λοιπόν, ο RZA συγκέντρωσε τους αληθινούς ανθρώπους, τους καλύτερους MCs του Staten Island της Νέας Υόρκης, έβαλε τον καθένα από αυτούς να <<φτύσει>> λίγους στίχους, κόλλησε αυτές τις μπάρες μαζί σε ένα βινύλιο και ο θρύλος άρχισε με τον τίτλο << Protect Ya Neck >>. Στη συνέχεια ιδρύθηκε η εταιρεία Wu Tang Productions, με μέλη της τα ξαδέρφια RZA και GZA και τους Ol’ Dirty Bastard, Inspectah Deck, Raekwon, U-God, Ghostface Killah, Method Man, Masta Killa και αργότερα τον Cappadonna. Το όνομα της κλίκας προήλθε από την αγαπημένη ασχολία της παρέας, να μαζέυονται στο σπίτι του RZA και να βλέπουν ταινίες με κουνγκ φου, όπου Wu Tang ήταν το όνομα ενός κακού χαρακτήρα σε μια από αυτές τις ταινίες.
Το λεωφορείο της επιτυχίας
<< Θέλω όλοι να επιβιβαστείτε στο λεωφορείο, και να είστε οι επιβάτες. Είμαι ο οδηγός, και μην με ρωτήσει κανείς που θα πάμε. Μας πηγαίνω στην κορυφή. Δώστε μου 5 χρόνια, και θα φτάσουμε εκεί >> συνήθιζε να λέει ο RZA στα υπόλοιπα μέλη, ενώ κατάφερε να κάνει το Protect Ya Neck να παίξει στο ραδιόφωνο, με το ντελίριο ενθουσιασμού που ακολούθησε από τους ακροατές να δείχνει το μέλλον όπου προδιαγράφονταν λαμπρό. Σύντομα ήρθε η πρώτη συμφωνία με στούντιο, και σε αυτό το σημείο φάνηκε η ιδιαιτερότητα της κλίκας : Η συμφωνία έγινε με τους Wu σαν σύνολο, ο καθένας όμως ήταν ελεύθερος και μπορούσε να χρησιμοποιήσει το brand των Wu Tang σε οποιαδήποτε προσωπική του δουλειά. Το σχέδιο του RZA ήταν η μουσική της κλίκας να διαδοθεί σε όλες τις κατηγορίες των ακροατών, για αυτό και ανέθεσε στο κάθε μέλος να στοχεύει σε διαφορετική κατηγορία, δηλαδή άλλος για τους άντρες, τις γυναίκες, τα παιδιά κοκ. Σε κάποια μέλη δεν άρεσε η ανάθεση τους, άλλα όλοι εμπιστεύονταν τον RΖΑ, και αυτός τους ανταπέδωσε την εμπιστοσύνη δουλεύοντας κλεισμένος για εβδομάδες σε ένα στούντιο, δημιουργώντας τον πρώτο δίσκο. Όταν ο RZA τελείωσε, το διαμάντι που ακούει στο όνομα <<Enter the Wu-Tang: 36 Chambers>> είχε δημιουργηθεί, ένας δίσκος που αποτελεί μέχρι και σήμερα μια από τις κορυφαίες δουλειές που έχουν γίνει στην ιστορία της χιπ χοπ σκηνής και ορόσημο για τη μουσική βιομηχανία, αφού μετά τις 36 “κάμαρες” το συγκεκριμένο μουσικό είδος άλλαξε για πάντα.
Η συνέχεια της επιτυχίας και ο απρόσμενος Θάνατος
Από το 1993 μέχρι το 2001 οι Wu είχαν παρουσιάσει άλλες τρείς δουλειές τους, τους δίσκους Wu Tang Forever, The W και Iron Flag όπου τους είχαν εδραιώσει μόνιμα πλέον στο Νούμερο 1 γκρουπ της σκηνής τους, ενώ κέρδισαν μια θέση στη δεκάδα των ατόμων που άσκησαν μεγαλύτερη επιρροή το 2004. Ο πανέξυπνος RZA μετά το Wu Tang Forever είχε πεί στα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ << Σύμφωνα με τους υπολογισμούς και τη διαίσθηση μου, η επιτυχία μας θα κρατήσει για 20 χρόνια. Μπορούμε τώρα να ζήσουμε τη στιγμή ή μπορούμε να προσγειωθούμε με ασφάλεια μετά την εικοσαετία>>. Και ο RZA είχε για ακόμα μία φορά δίκιο. Όμως πριν κλείσει η εικοσαετία, ένα τραγικό συμβάν προηγήθηκε. Ο Ol’ Dirty Bastard, ο οποίος ανέκαθεν είχε προβλήματα τόσο με τον νόμο, όσο και με καταχρήσεις, κατέρρευσε το 2006 στο στούντιο της κλίκας, με τον θάνατο του να διαπιστώνεται λίγο αργότερα και να αλλάζει το γκρουπ τόσο σαν άτομα, όσο και σαν καλλιτεχνικό σύνολο.
Οι σύγχρονες δουλειές, τα ατομικά project και ο θησαυρός στα χέρια του διαβόλου
Οι Wu συνέχισαν να παρουσιάζουν νέες δουλειές μέχρι και το 2014 με τα άλμπουμ Chamber Music, Return of The Wu & Friends, Legendary Weapons και A Better Tomorrow να μην είναι κακές δουλειές, άλλα ήταν παραπάνω από εμφανές πως κάτι τους έλειπε, είτε αυτό ήταν ο ιδιαίτερος ODB, είτε ο RZA δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στα νέα μουσικά δεδομένα. Εκτός όμως από την κλίκα σαν σύνολο, όλα τα μέλη είχαν κανει μέσα στα χρόνια προσωπικές δουλειές, με το πνεύμα του Clan να αιωρείται από πάνω τους. Πιο συγκεκριμένα, o RZA σκηνοθέτησε μία ταινία ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τον Quentin Tarantino, ενώ και τα υπόλοιπα μέλη είχαν από 3-4 δουλειές ο καθένας, με τις περισσότερες να γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Οι Wu Tang όμως θα είναι για πάντα γκρουπ στις καρδιές του κόσμου, και αυτό το απέδειξαν όταν κατάφεραν ξανά να τραβήξουν όλα τα βλέμματα με τον θησαυρό τους, το μυστηριώδες δίσκο << Once Upon A Time in Shaolin>> όπου εκδόθηκε μόνο ένα αντίτυπο στον κόσμο, το οποίο πουλήθηκε μετά από δημοπρασία για 2 εκατομμύρια δολάρια στον Μάρτιν Σκρέλι, τον ” Διάβολο” της Φαρμακευτικής βιομηχανίας, ένα άτομο που με δικές του μόνο κινήσεις κατάφερε να διπλασιάσει τις τιμές από φάρμακα απαραίτητα για αντικαρκινικές θεραπείες. Και όπως θα περίμενε κανείς από ένα τέτοιο άτομο, ο Σκρέλι δεν άφησε κανέναν ”κοινό θνητό” να ακούσει το άλμπουμ. Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που οι Wu Tang Clan απασχόλησαν το ευρύ κοινό, ενώ η εικοσαετία της πρόβλεψης του RZA έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. Η χιπ χοπ μεταβάλλεται συνεχώς, αλλά το στίγμα τους παραμένει ανεξίτηλο, οπότε πιθανότατα η πιο θρυλική κλίκα όλων των εποχών έχει ακόμα κάποια επική λεπίδα στο οπλοστάσιο της, καθώς όπως ο RZA είχε δηλώσει <<Θεωρούμε πως το Wu Tang (το όνομα στις ταινίες κουνγκ φου που έβλεπαν) είναι το καλύτερο είδος σπαθιού στις πολεμικές τέχνες. Και αφού η γλώσσα είναι λεπίδα, και εμείς έχουμε τους καλύτερους στίχους, είμαστε η καλύτερη λεπίδα, η Wu Tang >>
