—> https://www.surveymonkey.com/r/5VBMPJX <—
ΔημοσκοΠΕΣ και σχέση από απόσταση: Είναι δυνατή η επιβίωση ή κρίνεται αναπότρεπτη η φθορά;
Στο παρόν εβδομαδιαίο άρθρο μας, ζητείται η άποψη κι εμπειρία των αναγνωστών σχετικά μ’ ένα αρκετά σύνηθες ζήτημα, ιδίως αναφορικά με τους νεότερους, τη σχέση από απόσταση. Πιθανότατα, υπήρξαν ουκ ολίγες φορές στη ζωή σου όπου χρειάστηκε για ένα σύντομο ή και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα να ζήσεις μακριά από το σύντροφο ή τη σύντροφό σου, λόγω επαγγελματικών ή άλλων προσωπικών υποχρεώσεων. Εκείνη την περίοδο, σίγουρα αναγκάστηκες ν’ απαντήσεις σ’ ένα βασικό δίλημμα, το οποίο αποτελεί και την ουσία της σημερινής δημοσκόπησης: “Αξίζει να προσαρμοστώ σε επερχόμενες αλλαγές στη σχέση μου, αναμένοντας τη στιγμή που θα επιστρέψει σε πρότερα, φυσιολογικά επίπεδα ή το αποτέλεσμα έχει ήδη κριθεί; Μήπως καμία προσπάθεια δε θα σταθεί τόσο ισχυρή ώστε να μας προστατεύσει από το χάσμα που θα επιφέρει η απόσταση;”. Ίσως, πάλι, να σου πέρασε από το μυαλό να ακολουθήσεις το ταίρι σου στο “δρόμο” που καλούνταν να διανύσει, χαράσσοντας μαζί του κοινή πορεία, παραλλάσσοντας τα μέχρι τότε δεδομένα της ζωής σου, λαμβάνοντας το μεγάλο ρίσκο της αποτυχίας αυτού σου του εγχειρήματος.
Σχέση από απόσταση: Βασικός προβληματισμός
Κατ’ αρχάς, ο εν λόγω προβληματισμός σου θεωρείται απολύτως φυσιολογικός, αφού με αυτόν βρίσκεται αντιμέτωπο το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που καλούνται να βιώσουν αυτή την κατάσταση. Έχουμε και λέμε: Από τη μία πλευρά, κυριαρχεί μέσα σου η ακατανίκητη επιθυμία να συνεχίσεις να βρίσκεσαι στη ζωή του άλλου, να συνεχίσει να υπάρχει στην καθημερινότητά σου (το οποίο αρκετά συχνά κρίνεται περισσότερο εγωιστικό παρά αγνά ερωτικό) αλλά κι ο ασίγαστος πόθος που δεν είναι εφικτό να καταπνίξεις- γιατί καταπνίγοντάς τον, αυτόματα θα αποτελειώσεις τον εαυτό σου, την προσωπικότητά σου, αυτό που μέχρι τώρα είσαι, ένα μέρος της ταυτότητας που έχεις δημιουργήσει. Άλλωστε, δεν πρέπει να αμελούμε πως η επιλογή συντρόφου καθορίζει τμήμα της ταυτότητας του εγώ, της συνειδητής αίσθησης του εαυτού, που αναπτύσσεται μέσω της κοινωνικής αλληλεπίδρασης.
Από την άλλη πλευρά, συνομιλώντας με τη λογική πλευρά του εαυτού σου, κατανοείς πως μια τέτοια συνθήκη θα είναι αρκετά οδυνηρή για εσένα. Η αδυναμία να μοιράζεσαι κοινές στιγμές με το ταίρι σου σε καθιστά την ίδια στιγμή φτωχό σε εμπειρίες και συναισθήματα. Η απουσία του ενός εκ των δύο συντρόφων δημιουργεί δυσαναπλήρωτο κενό κι η σχέση δε βιώνεται με την ίδια θέρμη κι ένταση από απόσταση.
Οι σκέψεις αυτές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε συναισθηματικό αδιέξοδο, το οποίο δύσκολα επιλύεται χωρίς καθαρή σκέψη, ανεπηρέαστη από γνώμες τρίτων, αλλά και δίχως τη σύμπραξη λογικής και συναισθήματος. Τότε, λοιπόν, είναι που αρχίζεις να “ζυγίζεις” μέσα σου τα υπέρ και τα κατά μιας σχέσης από απόσταση.
Σχέση από απόσταση: Γιατί ναι/ Γιατί όχι
Πολλοί διατείνονται ότι μια σχέση από απόσταση δεν είναι κι η καλύτερη συνθήκη, ιδιαίτερα για ένα ζευγάρι που βρίσκεται στην αρχή της πορείας του. Παρά ταύτα, σκεπτόμενοι αισιόδοξα, θεωρούν πως η απόσταση είναι ικανή να σφυρηλατήσει μια σχέση, να τη σκληραγωγήσει και να ενδυναμώσει συναισθήματα όπως η αγάπη κι ο πόθος, μέσω της έντονης προσμονής για συνάντηση. Μετρώντας αντίστροφα τους μήνες, τις ημέρες, τα λεπτά για την πολυπόθητη “αναμέτρηση”, ο ερωτευμένος νέος εντείνει την επιθυμία του, προετοιμάζοντας τον εαυτό του για τη στιγμή εκείνη που θα ιδωθεί με το ταίρι του. Επιπλέον, θέλοντας και μη, αναπτύσσεται ενός βαθμού εμπιστοσύνη ανάμεσα στα άτομα. Μη μπορώντας να “ελέγξουν” ο ένας τον άλλο, δεν έχουν παρά να πιστεύουν – ή ακόμη να ελπίζουν- πως το άλλο τους μισό τούς είναι απόλυτα πιστό. Με τον καιρό, μαθαίνουν να επικοινωνούν αποδοτικότερα, αφού η σχέση από απόσταση απαιτεί σωστή συνεννόηση, φθάνοντας στο επίπεδο του να “ανιχνεύουν” από μακριά τα εκάστοτε συναισθήματα και σκέψεις του αγαπημένου τους.
Αντιθέτως, πλήθος αναγνωστών ίσως κατακρίνουν το συγκεκριμένο είδος σχέσης, όντας δύσπιστοι απέναντι στην έκβασή της. Πιθανότατα να υποστηρίξουν ότι τα μέλη της χάνουν πλήθος εμπειριών (ερωτικών και μη), δεσμευόμενα σε μία σχέση που πιθανότατα να μην έχει μέλλον ή να μην αξίζει τον κόπο. Η ενέργεια που απομυζούν οι βιντεοκλήσεις, τα μηνύματα, η σκέψη για το “πού να βρίσκεται άραγε και τί να κάνει τώρα ο σύντροφός μου; Κι αν μου λέει ψέματα;”, είναι δυνατό να διοχετευθεί σε άλλες καταστάσεις, περισσότερο πρόσφορες.
Σε κάθε περίπτωση, ο τύπος της σχέσης που έχει ήδη συναφθεί καθώς κι οι προσωπικότητες των ατόμων που τη συναποτελούν θα συντελέσουν στο αν και για πόσο θα διαρκέσει. Ορισμένοι διαλλακτικοί ενδεχομένως να προσθέσουν σ’ αυτούς τους παράγοντες και το χρονικό διάστημα κατά το οποίο θα χαρακτηρίζει τη σχέση η απόσταση, το λόγο για τον οποίο θα απομακρυνθούν οι δύο σύντροφοι αλλά και σε ποια φάση της προϋπάρχουσας σχέσης ξεκινά η εν λόγω κατάσταση (στην αρχή μιας σχέσης ή ύστερα από χρόνια;).
Υπάρχει τελικά η “μυστική συνταγή”;
Η αγάπη, ωστόσο, κι ο έρωτας αποτελούν συναισθήματα που δύσκολα καίγονται στην πυρά, στο όνομα της απόστασης. Οπότε ορισμένοι θα υποστήριζαν ότι, ίσως να ήταν περισσότερο ωφέλιμη, αντί της λήθης, η προσπάθεια για διατήρηση της σχέσης. Υπάρχει, όμως, τρόπος για να καταστεί αυτή η προσπάθεια αποδοτική; Είναι η ειλικρίνεια, η εμπιστοσύνη, η συχνή επικοινωνία ή ακόμη η υπομονή κι ο αλληλοσεβασμός, η λύση στο πρόβλημα; Μπορεί κάποιο από τα εν λόγω στοιχεία ν’ αποτελέσει το κλειδί για τη δημιουργία αλλά και συνέχιση της σχέσης από απόσταση;
Τελικά, τα ερωτήματα είναι ποικίλα κι η κατάσταση σύνθετη. Όπως και να πράξεις, όμως, χρειάζεται να θυμάσαι το εξής: Το όνειρο είναι δικό μας και θα βγούμε από αυτό, όποτε εμείς το θελήσουμε…
- Feldman, R.S. (2019). ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ. Διά Βίου Προσέγγιση. Επιμ. Η.Γ. Μπεζεβέγκης. Αθήνα: GUTENBERG.
- Μαυρούδης, Λ. (2012). Το όνειρο είναι δικό μας και θα βγούμε απ’ αυτό, όποτε εμείς το θελήσουμε. Ανακτήθηκε από: http://www.sas-eforiakon.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=37:to-oneiro-einai-diko-mas-kai-tha-vgoyme-ap-afto-opote-emeis-to-thelisoume&catid=7&Itemid=158 (τελευταία πρόσβαση 4/1/2021).
