Προσδοκίες: μια λέξη που είναι γνώριμη σε όλους μας και αυτό γιατί αποτελεί στοιχείο που άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό διαθέτουμε ανεξαιρέτως. Μια ταινία να είναι όπως την έχουμε φανταστεί, η ομάδα που υποστηρίζουμε να κερδίσει έναν αγώνα, ο φίλος ή σύντροφος μας να συμπεριφερθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο για να μας ικανοποιήσει και ούτω καθ’ εξής.
Οι προσωπικές μας προσδοκίες σχετικά με το πώς θα εξελιχθεί το μέλλον συχνά οδηγούν σε απογοήτευση, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και σε επίπεδο έντονου θυμού. Όταν οι προσδοκίες μας δεν παίρνουν σάρκα και οστά, ένα μικρό μέρος του κόσμου μας μοιάζει να καταρρέει. Τότε, σπεύδουμε να επιρρίψουμε τις ευθύνες για τις μη υλοποιημένες προσδοκίες μας σε ανθρώπους ή δυνάμεις έξω από τον εαυτό μας. Εάν ωστόσο αναλογιστούμε την κατάσταση, θα συνειδητοποιήσουμε πως εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε εξ’ αρχής αυτές τις προσδοκίες. Αποτελούν προϊόν των δικών μας σκέψεων.
Η προσδοκίες δεν είναι ένα είδος υπόσχεσης, ούτε εγγύηση για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δεν πρόκειται επίσης, για μια απαίτηση που κάνουμε στο σύμπαν για να πραγματοποιήσει τις όποιες επιθυμίες μας. Το περιεχόμενο τους έγκειται στο ότι με βάση αυτές πλαισιώνουμε τόσο το παρόν όσο και το μέλλον για τους εαυτούς μας. Ωθούμαστε σε αυτές, βασιζόμενοι σε προηγούμενες εμπειρίες μας. Τα συναισθήματα, η φαντασία και οι επιθυμίες μας από την άλλη, είναι σε θέση να ενισχύσουν τις προσδοκίες μας.
Πολλές φορές οι προσδοκίες μας εστιάζουν σε πράγματα και πρόσωπα έξω από τον εαυτό μας. Μπορεί κάποια άτομα του περιβάλλοντος σου (οικογενειακό, φιλικό, ερωτικό) να μην έπραξαν όπως θα περίμενες, με αποτέλεσμα να αισθανθείς πως σε απογοήτευσαν. Δεν είναι άδικο ωστόσο για τους ανθρώπους αυτούς να τοποθετούνται (πολλές φορές δίχως την συγκατάθεση τους) σε ένα βάθρο και να προσδοκούμε πως θα συμπεριφέρονται πάντοτε όπως θέλουμε εμείς;
Μετά την απογοήτευση που θα βιώσεις σε μια τέτοια περίπτωση, ίσως ακολουθήσει μια προσπάθεια να αλλάξεις τα άτομα που την προκάλεσαν, να θυμώσεις μαζί τους και να προσπαθήσεις να τους πείσεις πως η δική σου οπτική είναι και η σωστή. Όμως πρέπει να συνειδητοποιήσεις πως το θέμα είναι αμιγώς προσωπικό, αφού εσύ είσαι αυτός που εξ’ αρχής εναπόθεσες προσδοκίες πάνω στα άτομα αυτά, χωρίς να ξέρεις αν είναι πρόθυμοι ή αν έχουν τη δυνατότητα να εναρμονιστούν με τις δικές σου προσδοκίες.
Ίσως να ακούγεται κάπως άδικο και να μας πληγώνει, αλλά προσδοκίες στο 100% μπορούμε να έχουμε μόνο από τον εαυτό μας. Οφείλουμε να κατανοήσουμε πως οι ιδέες, οι αξίες και ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο και δρούμε μέσα σε αυτόν δεν συμπίπτει πολλές φορές με το μοτίβο των άλλων. Και αυτό δεν χρειάζεται να είναι κακό. Το να περιμένουμε να συμπεριφερθούν οι γύρω μας όπως θα συμπεριφερόμασταν οι ίδιοι μπορεί να αποτελέσει μεγάλη πηγή ψυχικού πόνου. Είναι ένα λάθος που κάνουμε συχνά, θέλοντας και μη, και το οποίο είναι ικανό να διαταράξει τις συναισθηματικές ισορροπίες μας.
Με το να δημιουργούμε προσδοκίες προσπαθούμε να ελέγξουμε μερικώς τον κόσμο που μας περιβάλλει και να μπορέσουμε έτσι να αποκτήσουμε ένα αίσθημα ασφάλειας μέσα σε αυτόν. Όμως οι προσδοκίες αυτές συνήθως μας απορροφούν από την πραγματικότητα και δημιουργούν ένα ιδεατό πλαίσιο, που πολλές φορές δεν ανταποκρίνεται σε αυτήν. Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη ζωή μας είναι το να μάθουμε να αποδεχόμαστε τους άλλους όπως πραγματικά είναι και όχι όπως θα θέλαμε εμείς να είναι. Ακόμα και αν δεν έχει περάσει από του μυαλό μας, στις ιστορίες άλλων ανθρώπων μπορεί εμείς να είμαστε αυτοί που τους απογοήτευσαν, χωρίς κάτι τέτοιο να μας προσδίδει αυτόματα θετικό ή αρνητικό πρόσημο.
Ο καθένας μας προσπαθεί με όλα τα μέσα που διαθέτει να βρει την δική του εκδοχή της ευτυχίας. Ο καθένας από μας είναι διαφορετικός. Επομένως δε γίνεται παρά και ο δρόμος που ακολουθούμε, για να αναζητήσουμε την ευτυχίας μας, να μην είναι διαφορετικός.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για αυτό το άρθρο:
- Να έχετε προσδοκίες από τον αυτό σας όχι από τους άλλους. Ανακτήθηκε από psychologos-mariakoraka.gr
- The Art Of Expectation.Ανακτήθηκε από Huna.org
- The Phycology of Expectations.Ανακτήθηκε από PhycologyToday.com
