Αν ασχοληθεί κανείς με την ιστορία των βιρτουόζων της μουσικής τέχνης, θα διαπιστώσει δίκαια πως είναι αδύνατο να διαχωρίσει κανείς τον μουσικό από το βιολί, το πιάνο ή την ηλεκτρική του κιθάρα. Και είναι τόσο στενή αυτή η σχέση με το μουσικό όργανο, αισθησιακή και περίπλοκη όσο κάθε ανθρώπινη σχέση μεταξύ εραστών, συνεργατών ή φίλων.
Κιθάρα αγάπη μου
Για πολλούς κιθαρίστες υπάρχει πάντα μια κιθάρα που ξεχωρίζουν στην καρδιά τους και έχουν μια αγαπητική σχέση μαζί της. Της συμπεριφέρονται μάλιστα σα να έχει ανθρώπινα χαρακτηριστικά και πολλοί μάλιστα δε διστάζουν να της δώσουν και όνομα, π.χ. “Carol”, εισπράττοντας από εκείνους ειδική μεταχείριση.
Κιθάρα σε σχέση
Η κιθάρα προσωποποιείται. Οι μουσικοί δεν αφήνουν κανέναν να την αγγίξει που δε θα τη σεβαστεί. Θεωρείται άτομο κανονικό και με καπρίτσια. Υπάρχουν μουσικοί που εξομολογούνται, πως επειδή δεν έδωσαν απαραίτητη προσοχή στην κιθάρα τους, η κιθάρα δε νιώθει να αγαπιέται και μετά χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να ζεσταθεί και να παράγει το σωστό ήχο. Στην αρχή θα ακούγεται ανυπόφορη και θα χρειαστεί ώρες μετά μέχρι να συμμορφωθεί στο άγγιγμα και τη μουσική βούληση του/της κιθαρίστα.
Η κιθάρα ως “έτερος εγώ”
Με αυτή τη συγκεκριμένη κιθάρα, ο μουσικός νιώθει σα να είναι προέκταση του εαυτού του. Οι δυο τους λειτουργούν σα να είναι ένα. Ο μουσικός νιώθει ασφάλεια και περισσότερη αυτοπεποίθηση μαζί της καθώς παίζουν μπροστά σε κοινό. Έχει τόση ικανοποιητική σχέση μαζί της που κατορθώνει να μπει σε μια κατάσταση έντονης συγκέντρωσης, κάτι πολύ ευεργετικό για το παίξιμό του. Με μια τέτοια αβίαστη προσοχή, ο κιθαρίστας και η κιθάρα μοιάζουν σαν ένα. Σα να μην υπάρχει κενό ανάμεσα στη φυσικότητα του σώματος του οργανοπαίχτη και του ξύλου, του σύρματος ή του μετάλλου. Δε μπορεί να ξεχωρίσει κανείς τον άνθρωπο από το όργανο. Ο κιθαρίστας επεκτείνει τον εαυτό του μέσω αυτής, σε σημείο να κάνει την κιθάρα του να μιλά, όπως θα ήταν με τη φωνή του.
Η γητεύτρα του κοινού
Και μπορεί να έχουμε στο μυαλό μας μουσικούς, όπως ο Jimi Hendrix που σε μουσικά ρεσιτάλ μέσα στη μουσική έξαψη, δε δίσταζε να καταστρέφει με λύσσα και ορμή την κιθάρα του, αλλά ας γίνει σαφές πως δεν επρόκειτο για την αγαπημένη του. Ήταν ένα πιο φθηνό μοντέλο κιθάρας, που έμοιαζε με το αγαπημένο του, ένα μαύρο Stratocaster. Η σχέση ενός μουσικού με την κιθάρα του είναι ο ένας και μοναδικός τρόπος να φέρει το κοινό του σε ένα σημείο θορυβώδους οργασμικής ένωσης.
Αυτοέκφραση και συναίσθημα
Η κιθάρα είναι ο φίλος, η ερωμένη και ο σταθερός συνεργάτης για ένα μουσικό. Όποια διάθεση και να έχει, όπου κι αν βρίσκεται, έχει την κιθάρα δίπλα του ως τρόπο έκφρασης. Η αυτοέκφραση είναι ο πιο όμορφος τρόπος να απεικονίσει κανείς το τι νιώθει μέσα του. Τίποτα δε μπορεί να ξεπεράσει αυτό το σπλαχνικό συναίσθημα που υπάρχει όταν βγει η τέλεια χορδή ή η τέλεια αρμονία ακόμα κι αν χτυπηθεί από λάθος.
Πολύτιμος σύντροφος
Κάποιοι μουσικοί που είναι μάλιστα πιο νευρικοί χρησιμοποιούν την κιθάρα τους ως άγκυρα. Το βάρος της, τους σταθεροποιεί και τους κάνει να νιώθουν ασφαλείς. Άλλοι με πιο πειραχτική διάθεση τη χρησιμοποιούν για να κάνουν τη φασαρία τους και να έχουν έναν συνένοχο στο έγκλημα. Είναι το συναισθηματικό τους καταφύγιο.
Η σημασία της οικειότητας
Για έναν μουσικό, μία κιθάρα που ακούγεται σωστά είναι σα να έχει μερικές φορές ένα δικό της μυαλό. Δεν παίρνει ζωή μόνο μέσα από τα δάχτυλα του κιθαρίστα. Είναι μια κιθάρα που έχει προσωπικότητα και δική της δυναμική. η σχέση οικειότητας που μοιράζονται μεταξύ τους είναι αυτή που κάνει τη διαφορά στο παίξιμο.
Εν κατακλείδει
Μπορεί πολλές κιθάρες να έρθουν και να φύγουν από τη ζωή ενός κιθαρίστα αλλά όταν βρεθεί αυτή που του ταιριάζει, θα το καταλάβει όταν θα παίξει τις χορδές της. Και η σχέση αυτή που θα δημιουργηθεί πιστέψτε με, θα είναι διαρκείας…
