Build advanced payment workflows with the Fusebox Elavon Portal and leverage Elavon’s enterprise infrastructure for global payment operations.

Οι μηχανισμοί πίσω από το victim blaming

 

VictimCulture

Πόσες φορές έχουμε ακούσει ότι το θύμα φταίει αντί για τον θύτη; Το γνωστό σε όλους «victim blaming» έχει εδραιωθεί στις αντιλήψεις πολλών.

Είτε σε ζητήματα που αφορούν τη προσωπική ζωή κάποιου είτε σε εκείνα που αγγίζουν τη κοινωνία, το victim blaming είναι εκεί. Τι οδηγεί, όμως, τους ανθρώπους να ρίχνουν την ευθύνη σε ένα θύμα μιας αδικίας ή ενός εγκλήματος;

Πως το victim blaming διώχνει την ενσυναίσθηση;

Σε έρευνα του ο Boyer έδειξε ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν συνειδητά να μη βοηθήσουν ή έστω να υποστηρίξουν συναισθηματικά ένα θύμα. Αυτή η έλλειψη ενσυναίσθησης έχει βαθιά σύνδεση με την εγωιστική πλευρά του ατόμου. Και όταν λέμε «εγωιστική» δεν εννοούμε απαραίτητα μόνο όταν κάποιος σκέφτεται τον εαυτό του αδιαφορώντας για τους άλλους. Εννοούμε και τη σκληρότητα που επιδεικνύει σκεπτόμενος ότι το θύμα «τα’ θελε και τα’ παθε» και ότι δικαίως του συνέβησαν κακά πράγματα, καθώς έτσι είναι η «τύχη». Πολλοί, λοιπόν, θεωρούν ότι κάποια ανώτερη δύναμη προκάλεσε ένα έγκλημα ή ένα ατύχημα, οπότε και το θύμα είναι υπαίτιο.

victim blaming

Φωτογραφία από RDNE Stock project https://www.pexels.com/el-gr/photo/6003556/ 

Ο μηχανισμός του δικαίου

Η «πίστη σε έναν δίκαιο κόσμο» αποτελεί έναν αμυντικό μηχανισμό που θέλει έναν άνθρωπο να ενοχοποιεί το θύμα προκειμένου να προστατέψει τη δική του ασφάλεια. Σκέφτεται, δηλαδή, ότι αν συμβεί μια ατυχία σε κάποιον μπορεί να συμβεί και στον ίδιο. Αν, όμως, πούμε ότι το θύμα έκανε κάτι λάθος και προκάλεσε αυτή την ατυχία, τότε εμείς νιώθουμε ασφαλείς. Η «ασφάλεια» αυτή πηγάζει από την υποσυνείδητη ανάγκη του ατόμου να έχει τον έλεγχο όταν συμβαίνουν αδικίες στους άλλους.

Πηγή εικόνας: WEBUZZYOU

Η υποστήριξη του θύτη

Μερικές φορές ένα άτομο καταλήγει να κάνει victim blaming όταν βλέπει τον εαυτό του στη θέση του δράστη. Και αυτό με την έννοια ότι βρίσκει κοινά χαρακτηριστικά με αυτόν, οπότε και αναπτύσσει ένα αίσθημα συμπάθειας προς το πρόσωπο του. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να δει πιο καθαρά τα αίτια που οδήγησαν τον θύτη προς στο έγκλημα και, έτσι, να τον υποστηρίξει. Στο σημείο αυτό αγνοεί παντελώς τόσο τα συναισθήματα όσο και τη πραγματική θέση του θύματος, το οποίο και ενοχοποιεί. Η έλλειψη ενσυναίσθησης  προς το θύμα είναι και εδώ παρούσα, αφού κατά κάποιον τρόπο συνδεόμαστε με τον δράστη.

Έρευνες έχουν δείξει ότι μια τέτοια ταύτιση είναι πιο συχνή όταν εισάγουμε τον παράγοντα του φύλου. Για παράδειγμα, άντρες έδειξαν μεγαλύτερη κατανόηση και ενσυναίσθηση προς τους άντρες-δράστες σε έναν βιασμό. Το κοινό φύλο είναι αυτό που οδηγεί σε μεγαλύτερη ταύτιση με τον θύτη, άρα και πιο έντονο victim blaming.

Victim blaming και ευχαρίστηση

Δεν είναι απίθανο μερικοί άνθρωποι να ενοχοποιούν ένα θύμα επειδή αισθάνονται απόλαυση από αυτή τη πράξη. Δεν είναι λίγοι, εξάλλου, εκείνοι που έχουν σαδιστικές τάσεις, σκοτεινές πλευρές ή ακόμη και συναισθηματική ανωριμότητα. Αυτοί, λοιπόν, θα νιώσουν χαρά και ευχαρίστηση λέγοντας ότι το θύμα προκάλεσε αυτό που έπαθε και θα δείξουν μειωμένη πρόθεση να το βοηθήσουν. Η ζήλεια και ο φθόνος είναι, ακόμη, κάποια κύρια χαρακτηριστικά αυτών των ατόμων. Τα βάσανα των άλλων είναι για εκείνους πηγή χαράς. Επομένως, το victim blaming ξεπηδά εδώ αβίαστα. Υπό το κάλυμμα ότι ήταν «ένα αστείο» ή «αφού επέλεξε να ντυθεί με τον τάδε τρόπο, λογικό να δεχτεί παρενόχληση», δηλώνουν ξεκάθαρα ότι το θύμα έφταιγε, οπότε και θα υποστεί τις συνέπειες.

victim blaming και βία

Φωτογραφία από MART PRODUCTION https://www.pexels.com/el-gr/photo/smartphone-7699323/

Πριν, λοιπόν, κατηγορήσουμε ένα θύμα για αυτό που του συνέβη χρειάζεται να συμβουλευτούμε τη λογική και τη συνείδηση μας. Κανένας άνθρωπος δεν προκαλεί το δικό του κακό σε ένα ατύχημα ή σε μια παρενόχληση. Υπό τη ίδια λογική, το βάρος της ευθύνης πέφτει στον δράστη και στις σκοτεινές πλευρές του που τον οδήγησαν σε μία βλαβερή για άλλον πράξη. Οπότε πριν συμφωνήσεις με τον θύτη, σκέψου αν η στάση αυτή σε κάνει το ίδιο με αυτόν. Έναν εν δυνάμει θύτη.

 

Πηγές

Victim-blaming: Γιατί οι άνθρωποι έχουν την τάση να κατηγορούν το θύμα;. (2024). Αναρτήθηκε από: https://pride.gr/life/body-soul/victim-blaming-giati-oi-anthropoi-echoun-tin-tasi-na-katigoroun-to-thyma/ . (Τελευταία πρόσβαση 20/09/2025)

Σκορδή, Σ., (2024). Ενοχοποίηση θύματος (victim blaming). Αναρτήθηκε από: https://www.psychology.gr/violence-abuse/8030-enoxopoiisi-thymatos.html . (Τελευταία πρόσβαση 2ο/09/2025)

Μπάκουλη, Ν., (2023). Γιατί κάποιοι επιμένουν να κατηγορούν το θύμα;. Αναρτήθηκε από: https://www.ow.gr/psychologia/giati-kapoioi-epimenoun-na-katigoroun-to-thima/. (Τελευταία πρόσβαση 20/09/2025)

Είμαι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και παρακολουθώ εξειδικευμένα σεμινάρια με έμφαση στην παιδοψυχολογία. Συνεχίζω την πορεία μου στον χώρο της ψυχολογίας, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παιδική ψυχολογία αλλά και την ψυχολογία γενικότερα. Αγαπώ να εξερευνώ θέματα που αφορούν τη συναισθηματική ανάπτυξη των ανθρώπων και να τα μεταφέρω με απλό και ουσιαστικό τρόπο μέσα από τα άρθρα μου. Στόχος μου είναι να συμβάλλω στην κατανόηση της παιδικής ψυχής, να στηρίζω, με λόγια και γνώσεις, όσους φροντίζουν και μεγαλώνουν παιδιά και να φωτίζω απλές, καθημερινές σκέψεις και δυσκολίες με κατανόηση, ενσυναίσθηση και ουσία.

Περισσότερα από τη στήλη: Ψυχολογία

Ψυχολογία

Συναισθηματική κόπωση: Όταν η ψυχή κουράζεται πριν το σώμα

Η συναισθηματική κόπωση αποτελεί μία από τις πιο σιωπηλές μορφές ψυχικής εξάντλησης. Δεν εμφανίζεται απότομα,…

Ψυχολογία

Η ντροπή ως κοινωνικό νόμισμα

Σε κάθε κοινωνία κυκλοφορούν αόρατα «νομίσματα»: βλέμματα, υπαινιγμοί, αστεία, σιωπές. Ανάμεσα τους ξεχωρίζει η ντροπή…

Ψυχολογία

Τα παπούτσια δεν είναι αθώα…

Ο άνθρωπος πιστεύει ότι επιλέγει παπούτσια με βάση την άνεση, το στυλ ή τη μόδα……

Ψυχολογία

Τα όρια ανάμεσα στην παιδική υπευθυνότητα και την καταπίεση

    Στην ανατροφή ενός παιδιού υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην υπευθυνότητα και την…

Ψυχολογία

Η απιστία της επιβεβαίωσης…

Μερικές φορές δεν ψάχνεις άλλον άνθρωπο… ψάχνεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια των…

Ψυχολογία

Το άγχος της επιλογής

Κάθε μέρα στεκόμαστε μπροστά σε έναν αόρατο διάδρομο γεμάτο πόρτες. Για να ανοίξουμε ή να…

Ψυχολογία

Όταν ο κόσμος αλλάζει πιο γρήγορα από εμάς: η ψυχολογία της προσαρμογής

https://images.unsplash.com/photo-1554168273-13496cb6f23c?ixlib=rb-4.1.0&ixid=M3wxMjA3fDB8MHxwaG90by1wYWdlfHx8fGVufDB8fHx8fA%3D%3D&auto=format&fit=crop&q=80&w=2370 Ξυπνάς το πρωί, και ο κόσμος ίσως είναι ήδη διαφορετικός από ότι τον άφησες…