Το παρόν άρθρο, με τίτλο Tο πόσο κλαίει ένα βρέφος επηρεάζεται έντονα από τη γενετική, αποτελεί μετάφραση και προσαρμογή του πρωτότυπου άρθρου το οποίο μπορεί να βρεθεί εδώ.

 

Μια νέα μελέτη σε δίδυμα αποκαλύπτει ότι το πόσο κλαίει ένα βρέφος επηρεάζεται έντονα από τη γενετική, αφήνοντας τους γονείς με περιορισμένο έλεγχο σε αυτή τη συμπεριφορά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στους δύο μήνες, η γενετική ευθύνεται για περίπου το 50% της διάρκειας του κλάματος, ποσοστό το οποίο αυξάνεται στο 70% στους πέντε μήνες.

Αντίθετα, τα ξυπνήματα μέσα στη νύκτα και ο χρόνος για να ηρεμήσουν διαμορφώνονταν περισσότερο από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως οι ρουτίνες ύπνου, ιδιαίτερα νωρίς. Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τον ρόλο τόσο της φύσης όσο και της ανατροφής στις συμπεριφορές ύπνου και κλάματος των βρεφών, καθοδηγώντας τη μελλοντική έρευνα για αποτελεσματικές παρεμβάσεις.

Βασικά Στοιχεία

• Γενετική Επίδραση: Έως και το 70% της διάρκειας του κλάματος έως τους 5 μήνες καθορίζεται γενετικά.
• Περιβαλλοντικά Θέματα: Τα ξυπνήματα μέσα στη νύκτα και ο χρόνος ηρεμίας επηρεάζονται περισσότερο από το περιβάλλον και τις ρουτίνες ύπνου.
• Έρευνες σε Δίδυμα: Η σύγκριση των μονοζυγωτικών και των διζυγωτικών διδύμων αποκαλύπτει τις γενετικές συνεισφορές έναντι των περιβαλλοντικών.

Το πόσο κλαίει ένα βρέφος καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τη γενετική του προδιάθεση και πιθανότατα δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να κάνουν οι γονείς γι’ αυτό.

Αυτό έχει αποδειχθεί σε μια νέα μελέτη σε δίδυμα από το Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία και του Ινστιτούτου Καρολίνσκα, στην οποία οι ερευνητές διερεύνησαν πώς η γενετική και το περιβάλλον επηρεάζουν τη διάρκεια του κλάματος των βρεφών, την ποιότητα του ύπνου και την ικανότητα να ηρεμούν κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο JCPP Advances, βασίζεται σε απαντήσεις σε ερωτηματολόγια από γονείς 1,000 διδύμων σε όλη τη Σουηδία. Στους γονείς έγιναν ερωτήσεις σχετικά με τον ύπνο, το κλάμα και την ικανότητα των παιδιών τους να ηρεμούν όταν τα δίδυμα ήταν 2 μηνών και στη συνέχεια ξανά στους 5 μήνες.

Οι ερευνητές ενδιαφέρθηκαν να μάθουν πώς η γενετική και το περιβάλλον επηρεάζουν αυτές τις συμπεριφορές κατά τους πρώτους μήνες της ζωής –κάτι που καμία μελέτη δεν έχει κάνει πριν.

Τα πιο ξεκάθαρα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν όταν οι ερευνητές ανέλυσαν πόσο χρόνο έκλαιγαν τα παιδιά την ημέρα. «Αυτό που διαπιστώσαμε ήταν ότι το κλάμα καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό γενετικά. Στην ηλικία των 2 μηνών, η γενετική των παιδιών εξηγεί περίπου το 50% του πόσο κλαίνε. Στην ηλικία των πέντε μηνών, η γενετική εξηγεί έως και το 70% της διακύμανσης.

«Για τους γονείς, μπορεί να είναι παρήγορο να γνωρίζουν ότι το κλάμα του παιδιού τους εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από τη γενετική και ότι οι ίδιοι έχουν περιορισμένες επιλογές για να επηρεάσουν το πόσο κλαίει το παιδί τους», λέει η Charlotte Viktorsson, Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια Ψυχολογίας και κύρια συγγραφέας της μελέτης.

Το υπόλοιπο ποσοστό το οποίο δεν μπορεί να εξηγηθεί από τη γενετική εξηγήθηκε από αυτό που οι ερευνητές ονομάζουν «μοναδικό περιβάλλον» –παράγοντες στο περιβάλλον ή την κατάσταση ζωής των παιδιών οι οποίοι είναι μοναδικοί για κάθε παιδί και δεν μπορούν να προσδιοριστούν με ακρίβεια από τις απαντήσεις του ερωτηματολογίου.

Μελέτες σε δίδυμα αποκαλύπτουν τη σημασία της γενετικής

Το περιβάλλον παίζει ρόλο στον χρόνο που περνούν τα βρέφη μέχρι να κοιμηθούν

Βιβλιογραφία

Viktorsson, C., Yahia, A., Taylor, M. J., Ronald, A., Tammimies, K., Falck-Ytter, T. (2025). Genetic and environmental influences on sleep quality, ability to settle, and crying duration in 2- and 5-month-old infants: A longitudinal twin study. JCPP Advances. https://doi.org/10.1002/jcv2.70023