Την επανεμφάνισή του μετά από περίπου δύο δεκαετίες έκανε ο ιός Chapare, γνωστός και ως αιμορραγικός πυρετός. Όλα ξεκίνησαν όταν ένας Βολιβιανός αγρότης επισκέφτηκε μια κλινική με συμπτώματα παρόμοια του δάγκειου πυρετού. Όταν η εξέταση για δάγκειο πυρετό βγήκε αρνητική, οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο παραξενεύτηκαν.
Όταν έφτασε ο ασθενής στο νοσοκομείο, οι υπάλληλοι υγείας δεν περίμεναν ότι θα έρθουν σε επαφή με έναν ιό που μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω υγρών. Έτσι, η ειδικευόμενη ιατρός που του πήρε δείγμα σάλιου, δεν φόρεσε προστατευτικό εξοπλισμό, με αποτέλεσμα 9 μέρες αργότερα να εμφανίσει παρόμοια συμπτώματα.
Ιός Chapare: Προέλευση και Μετάδοση
Ο ιός Chapare, γνωστός και ως αιμορραγικός πυρετός Βολιβίας, παρατηρήθηκε πρώτη φορά το 2004 στην επαρχία Chapare της κεντρικής Βολιβίας. Ο ιός αυτός παρουσιάζει σημαντικές ομοιότητες με τον Ebola.
Στελέχη του Chapare έχουν παρατηρηθεί στον αρουραίο Proechimys gyannensis καθώς και στον Calomys Callosus. Υποστηρίζεται έντονα ότι ο ιός μεταπήδησε από αυτούς τους αρουραίους στον άνθρωπο.
Πρόκειται για έναν ιό της οικογένειας Arenaviridae, με μονόκλωνο RNA ως γενετικό υλικό. Επιπλέον, παρόμοιοι ιοί αιμορραγικού πυρετού είναι και οι: lassa, junin, machupo, guanarito και sabia.
Αντίθετα με άλλους ιούς οι οποίοι μεταδίδονται μέσω σταγονιδίων της αναπνευστικής οδού, ο αιμορραγικός πυρετός της Βολιβίας μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω μολυσμένων σωματικών υγρών. Είναι επίσης πιθανή η μετάδοσή του μέσω μολυσμένης τροφής ή νερού, καθώς και μέσω του αίματος. Η μετάδοση είναι πιο πιθανή κατά την διάρκεια της κορύφωσης της ασθένειας.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι ο ιός είναι γεωγραφικά περιορισμένος και δεν υπάρχει κίνδυνος για μια νέα πανδημία.
Συμπτώματα
Η περίοδος επώασης για τον αιμορραγικό πυρετό του ιού Chapare είναι 2 εβδομάδες.
Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι ο πυρετός, ο πονοκέφαλος, η μυαλγία, το κάψιμο στα μάτια και η πετεχιακή αιμορραγία στα ούλα και στον γαστρεντερικό σωλήνα.
Παρόλα αυτά, το 50% των ασθενών εμφανίζει σοβαρές νευρολογικές επιπλοκές οι οποίες είναι: ο ιδιοπαθής τρόμος στη γλώσσα, οι σπασμοί και το κώμα. Μια ακόμα επιπλοκή η οποία συναντάται σπάνια είναι το υποτασικό σοκ.
Τα ποσοστά θνησιμότητας δυστυχώς είναι πολύ υψηλά και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει θεραπεία. Η μόνη θεραπευτική προσέγγιση αφορά την καταπολέμηση των συμπτωμάτων και την ανακούφιση του ασθενούς.
Το χρονικό της μετάδοσης
Μετά την επίσκεψη του Βολιβιανού αγρότη στο νοσοκομείο και την μόλυνση της ειδικευόμενης γιατρού, υπήρξαν συνολικά πέντε κρούσματα κοντά στην La Paz, την πρωτεύουσα της Βολιβίας. Τρία από αυτά τα κρούσματα κατέληξαν σε θάνατο.
Η ερευνητική ομάδα της Βολιβίας έστειλε δείγματα από τους ασθενείς στο εργαστήριο των Centers of Disease Control and Prevention στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Εκεί, με τις προηγμένες δυνατότητες προσδιορισμού της αλληλουχίας του γονιδιώματος, ταυτοποιήθηκε ο ιός chapare.
Η κοινή χρήση δεδομένων βοήθησε την ομάδα να αναπτύξει πολύ γρήγορα ένα RT-PCR τεστ, βοηθώντας τους υπαλλήλους υγείας να κάνουν αποτελεσματική διάγνωση για τον ιό του αιμορραγικού πυρετού.
Τα δεδομένα παρουσιάστηκαν στο ετήσιο meeting της Αμερικάνικης Εταιρίας Τροπικής Ιατρικής και Υγιεινής. Σκοπός τους, πλέον, αποτελεί ο περιορισμός μετάδοσης του ιού και η εξάλειψή του.
Πηγές άρθρου:
Feldman S.H. & Easton D.N. (2006) Occupational Health and Safety. The laboratory rat. Σελίδες 575-576
Johnson K.M., Kuns M.L., Mackenzie R.B., Webb P.A., Yunker C.E. Isolation of Machupo virus from wild rodent Calomys Callosus AM J Trop Med Hyg 1996,15: 103-106
Chepare Hemorrhagic Fever (CHHF). Centers for Disease Control and Prevention. Ανακτήθηκε από: https://www.cdc.gov/vhf/chapare/diagnosis/index.html (Τελευταία πρόσβαση 27/11/2020 στις 9:05).
