To Orientia tsutsugamushi, από τις ιαπωνικές λέξεις “tsutsuga”=ασθένεια και “mushi”=έντομο, είναι ο αιτιολογικός παράγων του πυρετού της λόχμης. Πρόκειται για υποχρεωτικό ενδοκυτταρικό παθογόνο, το οποίο πολλαπλασιάζεται εντός ευκαρυωτικών κυττάρων – ξενιστών .
Το περίβλημά του είναι παρόμοιο με αυτό των Gram-αρνητικών βακτηριδίων, αλλά δε βάφεται εύκολα με χρώση Gram και προτιμάται η Gimenez.
Περιγράφεται ένας μεγάλος αριθμός οροτύπων:
α) Karp, που αντιπροσωπεύει περίπου το 50% όλων των λοιμώξεων
β) Gilliam (25%)
γ) Kato (<10%)
δ) Kawasaki
Υπογραμμίζεται ότι υφίσταται τεράστια ποικιλομορφία, με οκτώ οροτύπους να εντοπίζονται μόνο σε μια περιοχή της Μαλαισίας!
Οι γενετικές μέθοδοι έχουν αποκαλύψει ακόμη μεγαλύτερη πολυπλοκότητα από ό,τι είχε περιγραφεί τα προηγούμενα χρόνια. Ειδικότερα, ο ορότυπος Gilliam διαιρείται περαιτέρω σε Gilliam και JG. Η μόλυνση με έναν ορότυπο δεν προσδίδει ανοσία σε άλλους οροτύπους: δεν υφίσταται διασταυρούμενη ανοσία. Συνεπώς, είναι πιθανή η επανειλημμένη μόλυνση του ιδίου ατόμου, γεγονός που περιπλέκει ακόμη περισσότερο το σχεδιασμό αποτελεσματικού εμβολίου.
Μικροβιολογία
Το βακτήριο αρχικά κατηγοριοποιήθηκε στο γένος “Rickettsia”. Τη σήμερον ημέρα, όμως, ταξινομείται σε ένα ξεχωριστό γένος “Orientia”.
Αναφορικά με τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά, έχει πλάτος 0,5 μm και μήκος 1,2 – 3,0 μm. Είναι υποχρεωτικό ενδοκυττάριο παθογόνο, που μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο σε κυτταρικές μονοστιβάδες. Σημειώνεται ότι είναι εξαιρετικά μολυσματικό και θα πρέπει να μελετάται μόνο σε εργαστήριο με εγκαταστάσεις βιοασφάλειας επιπέδου 3.
Αντιμικροβιακή θεραπεία
Το O. tsutsugamushi είναι ευαίσθητο όταν εκτεθεί in vitro σε δοξυκυκλίνη, ριφαμπικίνη και αζιθρομυκίνη. Αντιθέτως, είναι εγγενώς ανθεκτικό σε όλα τα β-λακταμικά αντιβιοτικά (π.χ. πενικιλλίνη), καθότι στερείται του κλασικού στρώματος πεπτιδογλυκάνης. Οι αμινογλυκοσίδες (π.χ. γενταμυκίνη) είναι επίσης αναποτελεσματικές, διότι δεν διεισδύουν ενδοκυτταρίως, όπου αυτό παρασιτεί.
Εμβόλιο
Δεν υφίστανται, επί του παρόντος, εμβόλια έναντι του πυρετού της λόχμης. Η αντιγονική ποικιλομορφία των στελεχών Orientia tsutsugamushi είναι τεράστια και η ανοσία σε ένα στέλεχος δεν προσδίδει ανοσία σε άλλο. Αποδεκτή θεωρείται η προστασία ενός εμβολίου, όταν παρέχεται ανοσία έναντι όλων των εντοπιζομένων σε τοπικό επίπεδο στελεχών.
Επιπλέον, ένα εμβόλιο μπορεί να είναι αποτελεσματικό σε μια τοποθεσία και αναποτελεσματικό σε άλλη , λόγω της αντιγονικής διακύμανσης. Αυτή η πολυπλοκότητα εξακολουθεί να παρεμποδίζει τις προσπάθειες για την παραγωγή βιώσιμου εμβολίου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Kelly DJ. Fuerst PA. Ching WM. Richards AL. Scrub typhus: the geographic distribution of phenotypic and genotypic variants of Orientia tsutsugamushi. Clin Infect Dis. 2009 Mar 15;48. [Pubmed].
Valbuena G. Walker DH. Approaches to vaccines against Orientia tsutsugamushi. Front Cell Infect Microbiol. 2012; 2: 170. [Pubmed].
Watt G. Parola P. Scrub typhus and tropical rickettsioses. Curr Opin Infect Dis. 2003 Oct;16(5):429-36. [Pubmed].