Πωλίνα, η φωνή που σημάδεψε τη δεκαετία των 90s συνεχίζει μέχρι σήμερα να αποδεικνύει πως το ροκ δεν είναι μόνο ηχόχρωμα, είναι στάση ζωής. Με τη φοβερή της ενέργεια και τα μοναδικά της τραγούδια ξεσηκώνει σε κάθε της εμφάνιση μικρούς, μεγαλύτερους αλλά πάντα πιστούς της καλής ελληνικής μουσικής της δεκαετίας της καρδιάς μας. Καλλιτέχνες σαν την Πωλίνα ήρθαν άπαξ και δεν έφυγαν ποτέ. Τα ραδιόφωνα συνεχίζουν να παίζουν τις αμέτρητες επιτυχίες της και η ίδια πιο fun από ποτέ μοιάζει να το απολαμβάνει μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Εκείνο του χορτασμένου βλέμματος. Αυθεντική, αληθινή και μεγάλο πειραχτήρι έχει υπογράψει συμβόλαιο με το χρόνο να φοράει το ροζ μπικίνι της σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που μας πρωτοσυστήθηκε. Δοκιμασμένη σε μουσικά είδη που άλλοι καλλιτέχνες της εποχής της δεν τόλμησαν, ψημένη μέσα σε πρωτιές και επιτυχίες, ένα είναι σίγουρο. Η Πωλίνα παραμένει η Πωλίνα που αγαπάμε και θα αγαπάμε.
Επιμέλεια συνέντευξης: Ντέμη Ρούσσα
Πωλίνα μας, αγαπημένη, καλώς ήρθες στο maxmag. Είναι πραγματικά μοναδικό πως γίνεται να είσαι επίκαιρη τόσο για τις γενιές των 80s και 90s όσο και για τους σημερινούς 20 άρηδες, και αυτό αποδεικνύεται από τις ζωντανές σου εμφανίσεις. Τι εισπράττεις από τον κόσμο; Τι σου λένε;
Καλησπέρα σε όλους και χίλια ευχαριστώ για την φιλοξενία… Χαχαχα. Ειλικρινά σαστίζω βλέποντας τον μέσο όρο ηλικίας και εγώ δεν λέω πολλά αφήνω τα νέα παιδιά να μου περιγράψουν πώς μέσω της τεχνολογίας ανακάλυψαν αυτά τα ακούσματα και έγιναν φανατικοί….
Η μουσική των καλών δεκαετιών, δηλαδή 80 και 90 μοιάζει να έχει βρει το μυστικό της διαχρονικότητας. Μίλησε μου για τα πρώτα σου τραγούδια. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τις πρώτες σου εμφανίσεις; Πως αποφάσισες να ακολουθήσεις το τραγούδι;
Η επαφή με το τραγούδι ξεκίνησε τελείως ερασιτεχνικά ως τραγουδίστρια του γκρουπ Όσιρις… Στους Όσιρις ξεκίνησε ως ντράμερ παιδιά ακόμα κι ο σπουδαίος συνθέτης Νίκος Αντύπας… Με τέτοιους μουσικούς είναι δύσκολο να αντισταθείς στο μικρόβιο του τραγουδιού κι έτσι όλα ξεκίνησαν από το Οn the rocks που σκαστή από το σπίτι έτρεχα να βρω το συγκρότημα…
Κάθε εποχή έχει τα πατήματά της κι όλα πηγαίνουν μπροστά με τεράστια ταχύτητα!
Εννοείται πως η μουσική δεν πρόκειται να χάσει σε τίποτα επειδή προχωράει η τεχνολογία.
Η συνεργασία σου με το Γιάννη Καραλή σε προίκισε με τραγούδια τόσο διαχρονικά που τα ραδιόφωνα τα παίζουν ακόμα και μάλιστα πολύ συχνά. «Φοβερό», «Κυκλοφόρησε», «Ράδιο αγάπη μου», «Πολυθρόνα μπαμπού», «Push ups». «Πολύ μιλάς λίγο φιλάς». Μίλησε μας για το τότε. Πως γίνονταν τα τραγούδια, τα στούντιο, οι συνεργασίες; Ήταν εύκολο για έναν τραγουδιστή να κάνει δισκογραφία;
Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας ιστορίες των 90s. Συναυλίες, εμφανίσεις, κόσμος, διάδραση. Ποια φορά γέλασες τόσο πολύ που σου ήταν αδύνατο να συνεχίσεις και πότε συγκινήθηκες τόσο που σου ήταν αδύνατο να συγκρατήσεις τα δάκρυά σου;
Ποτέ δεν ήταν εύκολο με την δισκογραφία αλλά καμία σχέση με το σήμερα που είναι ανύπαρκτη. Στα live, αλλά περισσότερο στις πίστες, γιατί τότε δουλεύαμε 7 μέρες την εβδομάδα, συνέβαιναν πολλά αστεία περιστατικά και πραγματικά επειδή είμαι πολύ χάχας, δημιουργούσα συχνά πρόβλημα. Μεγάλο πειραχτήρι ήταν ο Δάκης. Γελούσαμε με το παραμικρό. Κάτι θλιβερό δεν επέτρεψα ποτέ να με επηρεάσει πάνω στη σκηνή εκτός από την μέρα που πέθανε ο πατέρας μου κι εγώ δούλευα.
Σπείρα- Σπείρα. Μια διαφορετική πτυχή της Πωλίνας που λατρέψαμε. Τι πήρες από τη συνεργασία σου με το Σταμάτη Κραουνάκη; Θεωρείς πως οι καλλιτέχνες πρέπει να δοκιμάζονται στο διαφορετικό ή να «ησυχάζουν» πάνω σε ένα μοτίβο επιτυχίας;
Τα ρομαντικά χρόνια του βινυλίου, της κασέτας η μουσική ήταν η προτεραιότητα στο χαρτζιλίκι των νέων. Πως βλέπεις τη νέα ψηφιοποιημένη εποχή; Τελικά η μουσική βιομηχανία θα καταφέρει να προσαρμοστεί κατάλληλα χωρίς να χάσει το τραγούδι τη μαγεία του.
Καλλιτέχνης, υπέροχη φίλη κατά τα λεγόμενα των γύρω σου, μαμά και γυναίκα που σπάει στερεότυπα. Ίσως ήσουν η πρώτη στο χώρο που με σθένος πάτησες τα πόδια σταθερά στη Γη και όρθωσες ανάστημα απέναντι στο τι θα πει ο κόσμος. Μιλάω για την ομορφότερη απόφαση της ζωής σου να γεννήσεις το γιο σου, και να τον μεγαλώσεις μακριά από μια στερεοτυπική σύνθεση οικογένειας. Πιστεύεις πως οι γυναίκες είδαν σε σένα, ειδικά εκείνη την εποχή, το φως των προσωπικών επιλογών;
Δεν νομίζω πως ήμουν η πρώτη ούτε θεωρώ ότι έκανα κάποιο φοβερό κατόρθωμα. Μπορεί να ήρθε ο γιος μου με αντισυμβατικό τρόπο στη ζωή αλλά είχε και έχει δίπλα του και τους δυο γονείς του σε όλη την πορεία του. Απλά δεν έκανα δεύτερο γάμο όπως όλοι περίμεναν0 (χαχαχα)
Θα ήθελα να μας μιλήσεις για τη δική σου οικογένεια. Που μεγάλωσες, ποιες ήταν εκείνες οι προσλαμβάνουσες που σε έφεραν μέχρι το σήμερα;
Αν υπήρχε μια χρονομηχανή, σε ποια εποχή, σε ποια στιγμή θα ξόδευες το ένα και μοναδικό ταξίδι που θα σου πρόσφερε;
