Θα μπορούσε κανείς να πει πολλά για να περιγράψει τον Θωμά Κακογιάννη αλλά η λέξη τέχνη είναι αυτή που του ταιριάζει περισσότερο από όλα. Από μικρό παιδί έψαχνε τρόπο να μοιραστεί το φως που κουβαλάει μέσα του με τους υπόλοιπους και τον βρήκε αρχικά μέσα από το τραγούδι κι έπειτα μέσα από το θέατρο. Συναντηθήκαμε μαζί του και μας μίλησε για την αγάπη του προς το θέατρο και τη μουσική αλλά και για τα ερεθίσματα που τον εμπνέουν να δημιουργεί.
Πότε ανακαλύψατε την αγάπη σας προς την τέχνη;
Από όταν ήμουν πάρα πολύ μικρός θυμάμαι εικόνα που είχα από το προνήπιο όπου τραγουδούσα και έλεγα στα υπόλοιπα παιδάκια ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω τραγουδιστής.
Όσο περνούσαν τα χρόνια στο λύκειο κατάλαβα ότι μου αρέσει και το θέατρο γιατί το θέατρο είναι ένας χώρος ο οποίος σου επιτρέπει να απελευθερώνεσαι και να δημιουργείς.
Τότε κατάλαβα ότι παίζοντας στο θέατρο μπορώ να ενσαρκώνω ρόλους στη ζωή μου που δεν θα μπορούσα να είμαι εγώ ποτέ. Δηλαδή για παράδειγμα παίζοντας τον ρόλο του Αλέκου Σακελλάριου σκεφτόμουν ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι εγώ ο Αλέκος Σακελλάριος. Οπότε μέσα από το θέατρο μπόρεσα να δω πώς είναι να ζεις σαν κάποιος άλλος.
Κύριε Θωμά Κακογιάννη πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με το τραγούδι και το θέατρο;
Η ενασχόλησή μου με την ηθοποιΐα προέκυψε ότα μια μέρα ήμουν μαζί με την δασκάλα που μου έκανε μαθήματα φωνητικής και ξαφνικά το επόμενο μάθημα ήταν με την καθηγήτρια θεάτρου.
Η καθηγήτρια του θεάτρου με είδε την ώρα που τραγουδούσα και θεώρησε ότι ήμουν αρκετά εκφραστικός και πιο θεατράλε και έτσι μου έκανε την πρόταση να πάω στο θέατρο. Έτσι ξεκίνησα μετά από ένα χρόνο μαθημάτων μουσικής να παρακολουθώ παράλληλα μαθήματα θεάτρου.
Με το τραγούδι ξεκίνησα να ασχολούμαι από τα 24 μου παρκολουθώντας μαθήματα φωνητικής. Ωστόσο είχα ήδη ξεκινήσει να τραγουδάω σε κάποιο μαγαζί της γειτονιάς μου ερασιτεχνικά ήδη από τα 20 μου.
Σε εκείνο το μαγαζί έκαναν κατά καιρούς διάφορα live κάποιοι επαγγελματίες τραγουδιστές. Έτσι σιγά σιγά ξεκίνησα κι εγώ να τραγουδάω κάποια τραγούδια μαζί τους μέσα στο πρόγραμμά τους.
Στα 27 μου τραγούδησα σε μεγαλύτερο μαγαζί με πιο πολύ κόσμο, μεγαλύτερο ρεπερτόριο κτλ. Εκτός από τραγουδιστής, γράφετε μουσική και στίχους.
Τι είναι αυτό που σας εμπνέει όταν δημιουργείτε;
Αυτό που με εμπνέει να γράφω τραγούδια είναι το να παρατηρώ την καθημερινότητα των περαστικών ανθρώπων γύρω μου. Το να μπαίνω δηλαδή στη θέση και τις ζωές των ανθρώπων γύρω μου προσπαθώντας να τους αφουγκραστώ. Αυτό μου δίνει έμπνευση.
Δηλαδή μπορεί να δω στον δρόμο δυο ανθρώπους να γελάνε μαζί και να μου έρθει η έμπνευση να γράψω κάτι ερωτικό ή να δω δυο ανθρώπους να τσακώνονται και να γράψω κάτι για χωρισμό κτλ. Παρατηρώ τα απλά πράγματα και αυτό μου δίνει έμπνευση.
Έχετε πάρει μέρος και σε μιούζικαλ. Θα θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια και για αυτή σας την εμπειρία;
Μέχρι στιγμής έχω πάρει μέρος σε δυο μιούζικαλ. Στο Ποια Ελένη που έκανα τον Πάτροκλο και στο Ας ερχόσουν για λίγο που εκεί ενσάρκωσα τον ρόλο του Αλέκου Σακελλάριου.
Ήταν δυο από τα πιο κορυφαία πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου. Δεν θα τα άλλαζα με τίποτα. Δέκα φορές να ξαναγεννιόμουν θα ξαναέπαιζα αυτούς τους ρόλους.
Ήταν κάτι το μοναδικό να μπορείς να ενσαρκώνεις ρόλους που δεν θα μπορούσες ποτέ να βιώσεις κάτι αντίστοιχο παρά μόνο ως ηθοποιός.
Ειδικά με τον Πάτροκλο που στο τέλος ο ήρωας πέθαινε βίωσα κάτι μαγικό επί σκηνής. Αλλά και ενσαρκώνοντας τον ρόλο του Αλέκου Σακελλάριου ένιωσα ένα δέος μπαίνοντας στη θέση ενός σπουδαίου καλλιτέχνη και δημιουργού.
Ήταν κάτι το μοναδικό το να μπορέσω να πω τραγούδια του που έχουν ερμηνεύσει κορυφαίοι καλλιτέχνες.
Πώς αντέδρασαν οι δικοί σας άνθρωποι όταν ξεκινήσατε να εμφανίζεστε μπροστά σε κοινό κύριε Κακογιάννη;
Οι δικοί μου αντέδρασαν πάρα πολύ ωραία γιατί ουσιαστικά τα πρώτα μου βήματα τα έκανα μαζί με τη μητέρα μου.
Η μητέρα μου ήταν αυτή που έπαιξε μεγάλο ρόλο και με βοήθησε και με πίστεψε και με εμψύχωσε να ανέβω στη σκηνή και να τραγουδήσω.
Μου έδωσε το θάρρος και το κουράγιο να κυνηγήσω τα όνειρά μου. Η πίστη της σε εμένα ήταν και είναι η κινητήριος δύναμη που με ώθησε να κάνω τα πρώτα μου βήματα στον καλλιτεχνικό χώρο και να βγω μπροστά στον κόσμο και να τραγουδήσω.
Ήταν η δική της προτροπή και παρότρυνση αργότερα που με οδήγησε και στο να πάω να τραγουδήσω σε μεγαλύτερα μαγαζιά. Τα οφείλω όλα στη μητέρα μου γιατί αν δεν ήταν εκείνη εγώ σήμερα δεν θα είχα τραγουδήσει σε μεγαλύτερες μουσικές σκηνές.
Με τα χρόνια έχει σχηματιστεί ένα κοινό που σας ακολουθεί τόσο μέσω του διαδικτύου όσο και στις live εμφανίσεις σας. Τι μηνύματα εισπράττετε από τον κόσμο κύριε Κακογιάννη;
Υπάρχουν άνθρωποι που με ακολουθούν από το ξεκίνημα μου και άνθρωποι που ξεκίνησαν να με ακολουθούν στην πορεία της καριέρας μου.
Η σχέση μας είναι όμορφη, ζεστή και μοναδική για εμένα. Αυτό που εισέπραττα αλλά και εισπράττω από τον κόσμο είναι αγνή, άδολη αγάπη και θαυμασμό. Ο κόσμος περνάει καλά και διασκεδάζει μαζί μου κι εγώ μαζί του.
Μάλιστα πολλοί μου έχουν πει μετά από live εμφανίσεις ότι υπάρχει μια μεταδοτικότητα. Ότι το κάθε τραγούδι που έλεγα το ένιωθα κι αυτό το καταλαβαίνανε.
Για παράδειγμα έχω τραγουδήσει τραγούδια που μιλάνε για χωρισμό κι έχει έρθει κοπέλα και μου έχει πει με δάκρυα στα μάτια ότι της έφερα στο νου κάποιον.
Επίσης πολλές φορές αυθόρμητα ενώ τραγουδάω χορεύω κιόλας και διάφορες κοπέλες έρχονται και χορεύουν μαζί μου σα να είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα. Μέσα από αυτά τα απλά και τα καθημερινά μπορώ να καταλάβω ότι με τον τρόπο μου τους μεταφέρω τα συναισθήματά μου.
Έχω αρκετούς ανθρώπους που με ακολουθούν χρόνια και παρακολουθούν καθετί καινούριο που κάνω.
Είναι στα μελλοντικά σας σχέδια κάποια συνεργασία σας με άλλους καλλιτέχνες είτε ως τραγουδιστής είτε ως δημιουργός τραγουδιών;
Και αν ναι με ποιους θα θέλατε να συνεργαστείτε; Για την ώρα δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο στα σχέδιά μου. Μελλοντικά αν τα πράγματα πάνε καλά και μπορέσω να εκπληρώσω τα όνειρά μου φυσικά και θα ήθελα να δώσω κάποια τραγούδια μου σε άλλους καλλιτέχνες και γενικά να συνεργαστώ με άλλους καλλιτέχνες. Δεν έχω σκεφτεί ακόμα συγκεκριμένα με ποιους θα ήθελα να συνεργαστώ. Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Σίγουρα θαυμάζω τη Μαρινέλλα, τη Νατάσα Θεοδωρίδου, τη Μελίνα Ασλανίδου και αρκετούς άλλους καλλιτέχνες.
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο τραγούδι που μιλάει ξεχωριστά στην καρδιά του Θωμά Κακογιάννη κι αν ναι, ποιο είναι αυτό;
Ένα τραγούδι που μιλάει στην καρδιά μου είναι η Διαθήκη της Χαρούλας Αλεξίου διότι αυτό το τραγούδι το πρωτάκουσα πριν καν ξεκινήσω να τραγουδάω από μια γυναίκα που το είχε πει σε ένα μαγαζί και μου άρεσε πάρα πολύ. Έψαξα και το βρήκα.
Ήμουν τότε 20 χρονών. Όταν ξεκίνησα να τραγουδάω το πρώτο τραγούδι που ζήτησα να κάνω πρόβα ήταν η Διαθήκη. Από τότε όταν ξεκινάω τις εμφανίσεις μου το πρώτο τραγούδι που θα τραγουδήσω είναι αυτό και πάντα ο κόσμος μου ζητάει να το πω και δεύτερη φορά.
Ποια είναι τα μελλοντικά επαγγελματικά σας σχέδια;
Θα ήθελα να συνεχίσω να τραγουδάω σε live εμφανίσεις μαζί με τους κατάλληλους πάντα μουσικούς στο πλευρό μου και επίσης θα ήθελα να πάρω μέρος και σε άλλες θεατρικές παραστάσεις. Η τέχνη είναι το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μου.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο καλύτερος ρόλος της ζωή σας μέχρι στιγμής κύριε Κακογιάννη;
Όταν έπαιξα το ρόλο του Αλέκου Σακελλάριου. Ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχω κάνει. Ήταν ένας άνθρωπος τόσο ταλαντούχος.
Προσπάθησα να μπω στη συναισθηματική του κατάσταση εκείνη την εποχή που συνεργάστηκε μαζί με τη Ζωζώ Σαπουντζάκη, τη Σπεράντζα Βρανά κτλ. Αυτό ήταν για εμένα κάτι το μοναδικό. Εγώ τον είδα σε κάποια βίντεο όταν εκείνος ήταν γύρω στα 50 του και προσπάθησα αργότερα να τον ενσαρκώσω ως τριαντάρη περίπου.
Είναι πολύ ωραίο το να ανακαλύπτεις τις ζωές των ανθρώπων πώς ήταν σε νεαρότερες ηλικίες και να τους παρακολουθείς και να βλέπεις την πορεία τους στο χρόνο.
Πιστεύετε ότι είναι ένα αρκετά δυνατό εφόδιο για έναν νέο τραγουδιστή το να γράφει μόνος του δικά του τραγούδια;
Θεωρώ αρκετά σημαντικό εφόδιο το να μπορεί κάποιος να δημιουργεί τα δικά του τραγούδια αλλά αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό. Έχουμε τόσο αξιόλογους στιχουργούς και συνθέτες που θα ήταν προσωπικά τιμή μου αν μια μέρα μπορούσα να πάρω ένα δικό τους τραγούδι.
Ποιο είναι το προσωπικό καταφύγιο του Θωμά Κακογιάννη;
Δεν ξέρω αν έχω προσωπικό καταφύγιο. Σίγουρα μου αρέσει λίγο η μοναχικότητα μέσα στην κοινωνικότητα που έχω γιατί εκεί δημιουργώ, γράφω στίχους και τραγούδια και αυτό είναι που με ηρεμεί. Αυτό με γεμίζει.
