[Η παρακάτω κριτική περιλαμβάνει spoilers από τον τρίτο κύκλο της σειράς Killing Eve, συμπεριλαμβανομένου του φινάλε της.]
Το Killing Eve ήρθε στις οθόνες των τηλεθεατών, για πρώτη φορά, τον Απρίλιο του 2018. Μαζί του, έφερε το έξυπνο χιούμορ, τις γυναικείες δυναμικές και την αίσθηση της μόδας που έλλειπαν, τόσο από το BBC, όσο και από την τηλεόραση εν γένει. Η σειρά, η πρώτη σεζόν της οποίας είναι σε σκηνοθεσία Phoebe Waller-Bridge, αποτελεί διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Luke Jennings. Πρόκειται για ένα κατασκοπικό θρίλερ, που ακροβατεί μεταξύ κωμωδίας και δράματος, ταυτόχρονα διατηρώντας μια φινέτσα μοναδική στο είδος. Μια επαγγελματίας δολοφόνος του διεθνούς χώρου και μια κατάσκοπος της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου βρίσκουν τις μοίρες τους ανέλπιστα να συνυφαίνονται. Κάπως έτσι ξεκινά ένα κυνήγι, όπου τα όρια μεταξύ θηρευτή και θηράματος γίνονται όλο και πιο θολά.
Οι χαρακτήρες
Η πρωταγωνίστρια του Killing Eve, η Eve Polastri (Sandra Oh), ξεκινά την πορεία της στη σειρά τελειώνοντας την καριέρα της στην Υπηρεσία Ασφαλείας. Ικανότατη και πανέξυπνη κατάσκοπος με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους δολοφόνους, μεταφέρεται στη Μυστική Υπηρεσία. Η κυνική, μυστηριώδης, με σκοτεινή αίσθηση του χιούμορ επικεφαλής της, Carolyn (Fiona Shaw), την προειδοποιεί αμέσως. Ο γάμος της Eve δεν πρόκειται να κρατήσει. Η σχέση μεταξύ της χαοτικής, αυθόρμητης πρωταγωνίστριας και του συγκρατημένου, αγχώδη Niko (Owen McDonnell), πράγματι, από την πρώτη στιγμή αρχίζει να καταρρέει. Απλώς, ίσως για λίγο διαφορετικούς λόγους από αυτούς που είχε κατά νου η Carolyn. Η Eve δεν αργεί, από το νέο της πόστο, να γοητευτεί από μια τρομακτική και συναρπαστική Villanelle.
Για τη Villanelle (Jodie Comer), αρχικά, το Killing Eve δεν προδίδει πολλά. Μόνο ότι είναι μια πληρωμένη δολοφόνος, ευτυχισμένη με το επάγγελμά της, και ότι εργάζεται για μία οργάνωση ονόματι “The Twelve”. Ξοδεύει τα χρήματά της σε κομμάτια υψηλής ραπτικής. Από τα καθημερινά της ντυσίματα, μέχρι τις πιο εντυπωσιακές εμφανίσεις της, η Villanelle έχει αφήσει – και συνεχίζει να αφήνει – το στίγμα της στην μόδα της μικρής οθόνης. Τα outfits της ηρωίδας έχουν, ίσως, τη δική τους πλοκή, αντιστρέφοντας την εμφάσινη του τυπικού δολοφόνου. Ζώντας μέσα στην πολυτέλεια και ασκώντας το μόνο πράγμα στο οποίο είναι καλή, προσπαθεί να γεμίσει το συναισθηματικό, παθολογικό κενό της. Είναι ψυχοπαθής. Η Villanelle, καθώς μαθαίνει για την επιχείρηση της Eve να την εντοπίσει, δεν αργεί να αναπτύξει εμμονή μαζί της.
Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων κύκλων του Killing Eve, η Eve και η Villanelle αποτελούν ένα ιδιαίτερο will-they-won’t-they ζευγάρι. Φαίνεται εξίσου πιθανό να σκοτώσουν η μία την άλλη, να συνεργαστούν, ή ακόμα και να ερωτευτούν. Η σεξουαλική ένταση μεταξύ τους είναι εμφανής προτού καν γνωριστούν. Η Waller-Bridge είναι βετεράνος σε αυτό. Η πινελιά της είναι εμφανής και στη δεύτερη σεζόν, την οποία, ωστόσο, ανέλαβε η Emerald Fennell. Η Eve πλήττει στην προσωπική της ζωή, απεχθάνεται την σταθερότητα. Η Villanelle την ερωτεύεται από την πρώτη ματιά. Άλλωστε έχει συγκεκριμένο τύπο. Υπεύθυνη, φροντιστική και έξυπνη, με μαύρα σγουρά μαλλιά.
Η εξέλιξη
Ύστερα από 15 επεισόδια περίτεχνων φόνων, ανθρωποκυνηγητού και υπαρξιακών κρίσεων, έφτασε το φινάλε της δεύτερης σεζόν του Killing Eve. Οι πρωταγωνίστριες φαίνεται να είναι πιο κοντά, έτοιμες να ξεκινήσουν μια νέα ζωή, οι δύο τους. Βέβαια κάτι τέτοιο ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό. Έτσι η Villanelle αποφασίζει ότι αν δεν μπορεί να έχει την Eve, τότε δεν μπορεί να την έχει κανένας. Τραβά τη σκανδάλη και κάνει αυτό που δεν μπορούσε τόσο καιρό. Φυσικά η τρίτη σεζόν ξεκινά δυναμικά με την Eve να επιβιώνει το μοιραίο χτύπημα. Και με τις ηρωίδες να έχουν εγκλωβιστεί σεναριακά.
Με τη Suzanne Heathcote αυτή τη φορά στην πένα, η τρίτη σεζόν χάνει τον εαυτό της σε παιχνίδια και ερωτήματα του παρελθόντος. Βυθίζει τους χαρακτήρες σε ένα σκοτεινό ψυχόδραμα. Ο νέος κύκλος του Killing Eve βρίσκει την Eve να κατρακυλά στην κατάθλιψη. Είναι πλέον μόνη. Ο σύζυγός της είναι, πια, εκτός κάδρου και η ομάδα της έχει αποδομηθεί πλήρως. Η ίδια δεν έχει κανέναν σκοπό στη ζωή της. Η σειρά, τελικά, όντως την σκότωσε. Η Villanelle αντιμετωπίζει αντίστοιχο πρόβλημα. Νομίζοντας πως έχει σκοτώσει την Eve, πραγματοποιεί μια σειρά από αυθόρμητες και αβάσιμες πράξεις, από το να παντρευτεί μια αριστοκράτισσα, μέχρι το να ζητήσει προαγωγή και, αφού την πάρει, να προσπαθήσει να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως από τους Twelve.
Σε αναζήτηση του ανήκειν
Η τρίτη σεζόν του Killing Eve δίνει το βήμα σε όλους τους χαρακτήρες της, με τους περισσότερους από αυτούς να αναζητούν τις ρίζες και τον εαυτό τους. Ο Niko αναζητά τις Πολωνικές του ρίζες. Η Carolyn καλείται να έρθει, για μια από τις λίγες φορές στη ζωή της, αντιμέτωπη με τα συναισθήματα και την οικογένειά της. Η Villanelle επισκέπτεται την οικογένειά της, που την θεωρούσε νεκρή. Η Eve αναζητά τις κορεάτικες καταβολές της ανάμεσα στις γειτονιές της Αγγλίας. Όλοι τους καταλήγουν στο ίδιο πικρό συμπέρασμα. Δεν έχουν πουθενά να στραφούν. Δεν ανήκουν πουθενά. Το επίκεντρο είναι το ψυχολογικό υπόβαθρο των χαρακτήρων. Ψυχικές διαταραχές και οι αιτίες τους εκθρονίζουν τη σχέση των πρωταγωνιστριών και επισκιάζουν την πλοκή. (Η οποία ποτέ δεν ήταν, από μόνη της, ιδιαίτερα ισχυρή.)
To Killing Eve, αν και διατηρεί το ενδιαφέρον του, την αγωνία και το στυλ του, μένει στάσιμο. Αφήνει ανεκμετάλλευτη τη σχέση των δύο χαρακτήρων, δεν καταφέρνει να την εξελίξει, αλλά ούτε και να τη διακόψει. Στο φινάλε της τρίτης σεζόν, βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο όπου βρισκόμασταν και στο φινάλε της δεύτερης. Τι θα συμβεί εν τέλει μεταξύ τους; Τι θα απογίνουν οι υπόλοιποι, εξίσου χαμένοι, χαρακτήρες; Την απάντηση καλείται να μας δώσει η συγγραφέας της τέταρτης σεζόν, Laura Neal.
