Ιερή Γεωμετρία, θεωρίες συνωμοσίας και χριστιανική πίστη. Το ένα θα μπορούσε να αναιρεί το άλλο, όμως υπάρχει μια θεωρία που ενεργοποιήθηκε πριν από έναν αιώνα και τα συνδυάζει όλα! Στην αρχαία Ελλάδα, ο Πλάτωνας μας μεταφέρει μέσω των γραπτών του τις απόψεις του Σωκράτη για την γεωμετρία που “προάγει την αλήθεια“, αναφέροντας πως η γεωμετρία δεν πρέπει να διδάσκεται για πρακτικά οφέλη, αλλά επειδή στρέφει την ψυχή προς το αιώνιο και το αληθινό. Ο Σωκράτης πίστευε πως η γεωμετρία δεν είναι απλά πρακτική, αλλά ένα μέσο να καλλιεργούμε το μυαλό μας. Για τον πανάρχαιο μυστικισμό, η Ιερή Γεωμετρία” αφορά οτιδήποτε έχει σχήμα και αναλογίες και μεταφράζεται με την “γλώσσα του σύμπαντος” σε ενέργεια. Από την αρχαία Αίγυπτο όπου και χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή των πυραμίδων και άλλων μνημείων, στην Μεσοποταμία και στον Πυθαγόρα (6ος π.Χ. αιώνας) που αναφέρθηκε εκτενώς σε αυτή, η Ιερή Γεωμετρία πήρε μυστικιστική χροιά και αναπτύχθηκε αρκετά από σημαντικούς ανθρώπους ανά τους αιώνες. Στοχαστές και φιλόσοφοι όπως ο Πλωτίνος και ο Πρόκλος, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι και ο Γιόχανες Κέπλερ, μυστικά ρεύματα όπως οι Ερμητιστές, οι Ροδόσταυροι, οι Καββαλιστές και οι Σούφι, ανέλυσαν περαιτέρω την σχέση γεωμετρίας – ενέργειας, “παντρεύοντας” τα μαθηματικά με την κοσμική αρμονία. Ερχόμενοι στον 20ο αιώνα, ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος/ερευνητής από την Αγγλία θα γράψει ένα -αμφιλεγόμενο- βιβλίο με τίτλο “The old straight track”… Ο Άλφρεντ Γουάτκινς θα δημιουργήσει μετά από έρευνα έναν παγκόσμιο χάρτη με τις περιβόητες “ley lines” (ιερές ευθυγραμμίσεις), δίνοντας έμφαση στην Ευρώπη, όπου και προκύπτει ο μυστηριώδης μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Πως προέκυψε όμως η “γραμμή” του Αρχάγγελου Μιχαήλ και σε τι στοιχεία βασίζεται;
Η γραμμή του Σαν Μισέλ
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ θεωρείται στην Χριστιανική πίστη ο “αρχιστράτηγος” των αγγελικών δυνάμεων, αυτός που κατάφερε να εκδιώξει τον σατανά από τον Παράδεισο. Στο όνομα του βρίσκεται η απάντηση στην ερώτηση “ποιος είναι σαν τον θεό;” (“Τις ὡς Θεός;”) που προέρχεται από τα εβραϊκά και η απάντηση είναι -κανείς-. Το Μι-Κα-Ελ, είναι ένα όνομα δυναμικό και προέκυψε από την μάχη που έδωσε ο Αρχάγγελος απέναντι στον Εωσφόρο, όπου σύμφωνα με την παράδοση ο Μιχαήλ ύψωσε το όνομά του ως κραυγή μάχης. Εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη ως προστάτης του λαού του Ισραήλ, στην Καινή ηγείται της μάχης ενάντια στον Σατανά στην Αποκάλυψη, συμβολίζοντας πάντα την πνευματική μάχη ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Ως πολεμιστής, εικονίζεται συνήθως με ένα μεγάλο δόρυ ή ξίφος να καταπατά τον “Δράκοντα” (σατανά). Η σημαντικότητα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στον Χριστιανισμό από τα πρώτα κιόλας χρόνια, οδήγησε τους ανθρώπους να δημιουργήσουν αρκετά μνημεία ανά τον κόσμο προς τιμήν του. Πάνω σε αυτά τα μνημεία και διαλέγοντας τα πιο μεγαλειώδη και σημαντικά, δημιουργήθηκε μια νοητή ευθεία (εντυπωσιακά ευθυγραμμισμένη) από την Ιρλανδία μέχρι στο Ισραήλ, όπου και τερματίζει. Παρόλο που η θεωρία του Γουάτκινς είναι αμφιλεγόμενη, ο μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ “ταιριάζει” με το ηλιοβασίλεμα του θερινού ηλιοστασίου, κάτι που έχει κάνει πολλούς να τη συνδέουν και με προχριστιανικές ιερές γεωμετρίες. Σύμφωνα με την παράδοση, η ευθεία αυτή γραμμή ορίζεται ως η πορεία που ακολούθησε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ καθώς έδιωχνε τον Εωσφόρο από τον Παράδεισο, ενώ άλλοι αναφέρονται πως αναπαριστά την ξιφολόγχη του που κρατά το κακό μακριά από ιερούς τόπους. Η ιστορική διαδοχή, θέλει τα 7 αυτά ιστορικά μέρη (που θα αναλύσουμε παρακάτω) να έχουν αρκετά κοινά στοιχεία όπως: ότι βρίσκονται στα σύνορα βορά – νότου, είναι όλα σε μέρη βραχώδη (νησιά, όρη και γενικά δύσβατα) και όλα κρύβουν ιστορίες για την εμφάνιση του Αρχάγγελου σε αυτά. Ένας πανευρωπαϊκός άξονας λατρείας δημιουργημένος από τον πρωτοχριστιανισμό, μεταφρασμένος ως ένα γεωμετρικό αποτύπωμα που άφησε ως μονοπάτι ο πολεμιστής άγγελος.
Ο μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ: Από την Ιρλανδία… στο Ισραήλ
Ο μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ έχει ως αφετηρία το απόκρημνο βραχώδες νησί Σκέλιγκ στην νοτιοδυτική Ιρλανδία. Ως πρώτος σταθμός του άξονα, θεωρείται το σημαντικότερο “φρούριο” του Αρχάγγελου Μιχαήλ στην Ευρώπη, ενώ ιδρύθηκε περίπου τον 6ο–7ο αιώνα από Κέλτες μοναχούς. Το μοναστήρι στο νησί Skellig χτίστηκε σε δύο βραχώδεις πλατφόρμες με πέτρινα κελιά σε σχήμα κυψέλης, με τους μοναχούς να ζουν αμιγώς ασκητικά και τις καιρικές συνθήκες να τους “δοκιμάζουν” καθημερινά… Το νησί έγινε γρήγορα σημαντικός τόπος προσκυνήματος και στις μέρες μας είναι στον κατάλογο της UNESCO (1996), ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Για να το επισκεφτεί κανείς, πρέπει να περάσει έναν μικρό “Γολγοθά”, καθώς η πρόσβαση δεν είναι ούτε απλή, αλλά ούτε και εύκολη… Σύμφωνα με τους τοπικούς θρύλους, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίστηκε στο νησί αυτό, ώστε να δώσει δύναμη στους μοναχούς που βάλλονταν από τις καιρικές συνθήκες και τις πειρατικές επιδρομές. Από τον Μεσαίωνα και έπειτα, το Σκέλιγκ εμφανίζεται στους χάρτες ως ιερός τόπος προσκυνήματος και μέρος απομόνωσης για ασκητική ζωή, πάντα υπό την προστασία του Αρχάγγελου Μιχαήλ.
Το όρος του Αγίου Μιχαήλ στην Κορνουάλη
Ο επόμενος και δεύτερος σταθμός στον μυστικό άξονα του Αρχάγγελου Μιχαήλ, βρίσκεται στην Αγγλία και πιο συγκεκριμένα 1χλμ έξω από την Κορνουάλη, στην περιοχή Μαραζιόν. Πρόκειται για ένα μικρό νησάκι που συνδέεται με την στεριά εν μέσω ενός διαδρόμου που εμφανίζεται και εξαφανίζεται, αναλόγως με την παλίρροια. Το παλιρροιακό αυτό νησί έχει ένα μοναστήρι του 8ου αιώνα που είναι αφιερωμένο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, με την λαϊκή παράδοση να αναφέρει πως ο ίδιος επισκεπτόταν τους μοναχούς μέσω οραμάτων, ενώ παράλληλα προστάτευε την περιοχή από εισβολείς. Τον 17ο με 18ο αιώνα, το μοναστήρι μετατράπηκε σε φρούριο χωρίς όμως να χάσει την ταυτότητα του, μεγαλώνοντας και τον όγκο των κτιρίων πάνω στον νησί. Το όρος του Αγίου Μιχαήλ αποτελεί πόλο έλξης πιστών (και όχι μόνο), λόγω της ασκητικής ζωής αλλά και του ειδυλλιακού τοπίου του.
Το όρος του Αγίου Μιχαήλ στην Κορνουάλη, μοιάζει σαν μινιατούρα του θρυλικού Μοντ Σεν Μισέλ στην Γαλλία. Στις ακτές της Νορμανδίας δεσπόζει το (επίσης) παλιρροιακό νησί του Αρχάγγελου Μιχαήλ, πιθανότατα με την μεγαλύτερη ιστορία από όλα τα μέρη που αναφέρονται στον άξονα. Το τοπίο κόβει την ανάσα, ενώ ο ολόχρυσος Αρχάγγελος Μιχαήλ στην κορυφή του αβαείου του νησιού, λάμπει σαν άστρο! Εδώ η ιστορία περνάει σε πιο συγκεκριμένες αναφορές για τον Αρχάγγελο, που λέγεται πως εμφανίστηκε στον επίσκοπο Αβράρδο του Αβράνς και του ζήτησε να χτίσει ναό στον βράχο το 708 μ.Χ. Πιο συγκεκριμένα, ο θρύλος λέει πως ο Μιχαήλ τρύπησε με το δάχτυλό του το κεφάλι του επισκόπου Αβράρδου για να τον πείσει να χτίσει το μοναστήρι (και ο επίσκοπος κράτησε το σημάδι για όλη του τη ζωή). Σαν τοποθεσία το Μον Σεν Μισέλ θεωρείται το σημαντικότερο “φρούριο” του Αρχάγγελου Μιχαήλ (ίσως και στον κόσμο), ενώ στον Μεσαίωνα έγινε ένας από τους πιο σημαντικούς τόπους προσκυνήματος στη Δυτική Ευρώπη, γνωστός ως «η Γαβριέλα της Δύσης». Το “ουράνιο φρούριο στην θάλασσα” αποτελεί ένα από τα πιο επισκέψιμα μνημεία της UNESCO στην Γαλλία, ενώ οι επισκέπτες μπορούν να μείνουν μέσα σε αυτό, αφού αποτελείται από μικρά γραφικά πετρόχτιστα σπίτια και μεσαιωνικά σοκάκια. Το Όρος του Αγίου Μιχαήλ στην Νορμανδία, έχει πλούσια προϊστορία και ίσως αυτό να το κάνει να ορίζεται ως σημαντικότερο όλων των τοποθεσιών στον μυστικό άξονα του Αρχάγγελου Μιχαήλ. Το νησί αρχικά ήταν τόπος λατρείας του θεού (φωτός και ήλιου) Βελενό των Γαλατών, ενώ όταν πέρασε σε Ρωμαϊκή κυριαρχία μετατράπηκε σε ιερό νησί του θεού Μέρκιουρι (Ερμή), γεγονός που ενισχύει τη συμβολική του δύναμη και την ισχύ της Ιερής Γεωμετρίας και των γραμμών Ley. Ως ενεργειακός τόπος, το Μον Σεν Μισέλ έχει χτιστεί σε διαδοχικά στρώματα, με τους ναούς και άλλα κτίρια να περιλαμβάνουν κίονες Ρωμαίων και υλικά Γαλατών, αποδεικνύοντας την συνεχόμενη ροή λατρείας στο νησί.
Το Σάκρα ντι Σαν Μικέλε του Τορίνο
Το μέρος αυτό είναι τόσο συναρπαστικό, που ενέπνευσε τον Ουμπέρτο Έκο να γράψει “Το Όνομα του Ρόδου”… Το Σάκρα ντι Σαν Μικέλε ή αλλιώς Αβαείο του Αγίου Μιχαήλ, βρίσκεται στην Βόρεια Ιταλία και πιο συγκεκριμένα στην επαρχία του Τορίνο στην κορυφή του Monte Pirchiriano(960μ). Το μοναστήρι ιδρύθηκε στα τέλη του 10ου αιώνα από τον Άγιο Ιωάννη Βιντσέντζο, έναν μοναχό – ερημίτη που αφιέρωσε το όρος στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Αποτέλεσε σημαντικό τόπο προσκυνήματος και μεγάλο μοναστικό κέντρο των Βενεδικτίνων, ικανό να ελέγχει την περιοχή και να προστατεύει τους ταξιδιώτες. Ο τρόπος που ξεπροβάλει σαν φρούριο μέσα στο δάσος, είναι μαγικός και ίσως αυτό να είναι ένα ισχυρό κριτήριο στην ονομασία του ως “πύλη του Μιχαήλ στις Άλπεις”. Ο μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ -σύμφωνα με τις ιερές ευθυγραμμίσεις της θεωρίας των ley lines- περιλαμβάνει το “κάστρο που αιωρείται” ως τον μεσαίο κρίκο του.
Το σπήλαιο που καθαγίασε ο Άγιος Μιχαήλ
Από πολλούς πιστούς το μέρος αυτό θεωρείται ως η πύλη που συνδέει τον ουρανό με την γη, ένας τόπος ιερός και μυστηριακός, γεμάτος με θρύλους. Νοτιότερα από το Τορίνο, στην Απουλία βρίσκεται το Μόντε Σαντ Άντζελο, ένα όρος με παράδοση από το 490 μ.Χ., ολοκληρωτικά αφιερωμένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Μιχαήλ εμφανίστηκε στο όρος Γκαργκάνο σε έναν επίσκοπο και του υπέδειξε ένα σπήλαιο όπου θέλησε να τιμηθεί, λέγοντας του “Εγώ είμαι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ· εδώ θα λατρεύεται ο Θεός και θα συγχωρούνται οι αμαρτίες”. Αμέσως το σπήλαιο έγινε σημαντικότατος τόπος προσκυνήματος, θεραπείας, συγχώρεσης και εξαγνισμού, αλλά και σημείο αναφοράς για Ροδόσταυρους, ιππότες, ακόμα και βασιλιάδες. Το ιερό που χτίστηκε γύρω από την σπηλιά, χτίστηκε τον 13ο αιώνα από τον Κάρολο Α’ του Ανζού και προστέθηκε στον κατάλογο της UNESCO το 2011. Το Sanctuario di San Michele θεωρείται το μοναδικό “χειροποίητο” σημείο του άξονα από τον ίδιο τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, που τιμάται ως προστάτης της περιοχής κάθε χρόνο στις 29 Σεπτεμβρίου.
Ο μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ: Ο προστάτης Μιχαήλ της Σύμης
Ως προ- τελευταίος σταθμός του ευθυγραμμισμένου άξονα του Αρχάγγελου Μιχαήλ, αναφέρεται ένα “δικό μας” μέρος στα Ελληνικά Δωδεκάνησα. Η πλούσια ιστορία συνδέει τον προστάτη των ναυτικών Μιχαήλ με την Σύμη και πιο συγκεκριμένα με την Μονή Πανορμίτη. Το μοναστήρι είναι κτισμένο τον 15ο αιώνα, κυριολεκτικά δίπλα από την θάλασσα σε έναν φυσικό όρμο (Πάνορμος). Στην τοποθεσία προϋπήρχε σημαντικό ιερό αφιερωμένο στον θεό Απόλλωνα, όμως ήδη από τον Μεσαίωνα η Σύμη έγινε ξακουστή για την ιδιαίτερη λατρεία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και τα θαύματα που λάμβαναν τόπο εκεί. Στην Ελλάδα ο Μιχαήλ θεωρείται προστάτης των ναυτικών και όχι ένας απλός πολεμιστής άγγελος, ενώ ο Πάνορμος φημίζεται για τα αφιερώματα ναυτικών που στέλνονται ακόμη και ταχυδρομικά από τα πέρατα του κόσμου. Στο υπέροχο νησί της Σύμης, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ένας “ζωντανός άγγελος” που περπατάει ανάμεσα στους κατοίκους και ταυτίζεται μαζί τους, με την εικόνα του να αποτελεί πόλο έλξης για τους πιστούς που έχουν ανάγκη από ένα θαύμα… Ένας σταθμός πριν από την άκρη της ξιφολόγχης που ενώνει σημαντικά μοναστήρια και εκκλησίες της Χριστιανοσύνης, πάνω από την Ευρώπη που φαίνεται να προστατεύει.
Ο μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ: Το “άστρο της θάλασσας” στο όρος Καρμέλ
Και ενώ ο τελευταίος σταθμός στην “Γραμμή του Σαν Μισέλ” είναι αμφιλεγόμενος, ένα μέρος αναφέρεται περισσότερο από τους ακόλουθους της Ιερής Γεωμέτρίας και της θεωρίας των ley lines του Γουάτκινς. Αν υπολογίσουμε την τέλεια ευθυγράμμιση των παραπάνω τοποθεσιών, οδηγούμαστε το όρος Καρμέλ του Ισραήλ και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Χάιφα. Η Μονή Στέλα Μάρις (άστρο της θάλασσας), είναι το κύριο μοναστήρι του Τάγματος των Καρμηλιτών, που εγκαταστάθηκαν εκεί τον 12ο αιώνα εμπνεόμενοι από τον προφήτη Ηλία, που σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη έζησε στο βουνό αυτό. Η μονή δεν είναι αμιγώς αφιερωμένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ, όμως η παρουσία του εκεί -μέσω οραμάτων- είναι συχνή σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση και τιμάται συχνά με λιτανείες και τελετές, ως προστάτης πολεμιστής. Με το Stella Maris, η γραμμή του Αρχαγγέλου ολοκληρώνεται γεωμετρικά και συμβολικά, συνδέοντας τα άκρα της Ευρώπης με τη γη της Παλαιάς Διαθήκης.
Ο πνευματικός διάδρομος που ενώνει την Δύση με την Ανατολή και τον Ορθόδοξο με τον Καθολικό κόσμο. Το μυθικό ξίφος του Αρχάγγελου Μιχαήλ που “σκίζει” την Ευρώπη και καταλήγει στους Άγιους Τόπους, εκεί όπου ίσως όλα να ξεκίνησαν σύμφωνα με την Χριστιανική πίστη. Σήμερα χτίζουμε πύργους τηλεπικοινωνίας, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έχτιζαν πυραμίδες και οι αρχαίοι Έλληνες φρυκτωρίες, βασιζόμενα όλα στην ανάγκη για σύνδεση και επικοινωνία – αλλά με διαφορετικούς τρόπους. Οι επτά (7) σταθμοί – θρόνοι του Αρχάγγελου Μιχαήλ, είναι ξακουστοί για την ιδιαίτερη μορφολογία τους (νησιά, σπήλαια, όρη) και τα μοναδικά τοπία που προσφέρουν στους προσκυνητές – επισκέπτες. Στα περισσότερα από αυτά τα μέρη, υπάρχει πλούσια ιστορία ως τόποι ενέργειας και λατρείας αρχαίων θεών που σιγά σιγά ο Χριστιανισμός κατέκτησε πλαισιώνοντας την πίστη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Ίσως ο αριθμός 7 των σταθμών να μην έχει επιλεχθεί τυχαία (ειδικά σύμφωνα με τους θαυμαστές της Ιερής Γεωμετρίας), αφού αποτελεί έναν άκρως ιερό αριθμό (7 ημέρες δημιουργίας, 7 σφραγίδες στην Αποκάλυψη, 7 αρχάγγελοι), συνδεδεμένο με την τελειότητα, την ολοκλήρωση και την πνευματική αναζήτηση. Ο αριθμός 7 κατά την αρχαιότητα, αφορούσε τους 7 σοφούς, 7 πλανήτες, όπως και τα 7 θαύματα του κόσμου. Ο μυστικός άξονας του Αρχάγγελου Μιχαήλ συνδέει την πίστη, την ιστορία, την φιλοσοφία και την μυθολογία με έναν μοναδικό και εντυπωσιακό τρόπο, από τα βράχια της Ιρλανδίας μέχρι το Ισραήλ της Άγιας Γης. Το ξίφος του Μιχαήλ χαράζει τον άξονα του φωτός και της πίστης, αφήνοντας πίσω του επτά φρουρούς που συνδέουν ουρανό και γη.
Πηγές Άρθρου:
The Editors of Encyclopaedia Britannica, “Monte Sant’Angelo”, ανακτήθηκε από www.britannica.com (τελευταία πρόσβαση 4/9/2025)
The Editors of Encyclopaedia Britannica, “Saint Michael’s Mount”, ανακτήθηκε από www.britannica.com (τελευταία πρόσβαση 4/9/2025)
Watkins A. (1925), “Old Straight Track: The classic book on ley lines”, Hatchette UK, εκδόσεις Little Brown Book Group
Redazione AEVF (19/12/2023), “The Sacra di San Michele: a thousand-year journey through history and mystery along the way”, ανακτήθηκε από www.viefrancigene.org (τελευταία πρόσβαση 4/9/2025)
World Heritage Convention List: “Mont-Saint-Michel and its Bay” ανακτήθηκε από whc.unesco.org (τελευταία πρόσβαση 4/9/2025)
Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, εκδοτικός οργανισμός Πάπυρος, Αθήνα (2007)
