[Εικόνα: Ρίτα Μπαούση]
Πρόσφατα κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Δώμα, το νέο, υπαρξιακό μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα Hari Kunzru με τίτλο «Κρέας για τους λύκους», σε μετάφραση Δέσποινας Κανελλοπούλου. Πρόκειται για ένα πολυδιάστατο μυθιστόρημα που, με όχημά του την αναζήτηση έμπνευσης ενός συγγραφέα, κατορθώνει να μας φέρει αντιμέτωπους με τις παράνοιες της εποχής μας.
Ο μεσήλικας, κεντρικός ήρωας και αφηγητής του βιβλίου, φτάνει σε ένα πολυτελές γερμανικό ινστιτούτο, έχοντας κερδίσει μια τρίμηνη υποτροφία συγγραφής. Aνήμπορος να ανταπεξέλθει στα οικογενειακά βάρη και έχοντας περάσει μια μεγάλη περίοδο με μηδενική έμπνευση για το επόμενο βιβλίο του, εναποθέτει όλες του τις ελπίδες για δημιουργία στη διαμονή του εκεί. Αποφασίζει πως τίτλος της έρευνάς του θα είναι «Το λυρικό εγώ» κι αρχίζει να αξιοποιεί τις ώρες γαλήνης που του παρέχονται, προσπαθώντας να λύσει «το μυστήριο του εαυτού του».
Απογοητευμένος και μάλλον ολίγον τρομαγμένος, ο ήρωας του Kunzru ανακαλύπτει ότι απαιτείται η παρουσία του σε έναν ανοιχτό χώρο εργασίας, όπου όλοι οι παρευρισκόμενοι θα είναι σε θέση να βλέπουν πάνω σε τι δουλεύει κι όχι στο λιτό δωμάτιο που του παραχωρήθηκε. Η ιδιωτικότητα που οραματιζόταν, μοιάζει πλέον ένα άπιαστο όνειρο. Το αποστειρωμένο περιβάλλον του ινστιτούτου, καθώς κι οι αυστηροί κανόνες με τους οποίους αδυνατεί να συμμορφωθεί, αλλά και η παραβίαση των προσωπικών του δεδομένων, της οποίας τυχαία γίνεται μάρτυρας, τον αναγκάζουν να καταφύγει σε πολύωρους περιπάτους στο παγωμένο Βάννζεε, όπου και βρίσκεται το ινστιτούτο. Παράλληλα με αυτό, αναπτύσσει μια ιδιαίτερη εμμονή με την παρακολούθηση μιας τηλεοπτικής σειράς με τίτλο “Blue Lives”, το δημιουργό της οποίας θα συναντήσει στα επόμενα κεφάλαια του βιβλίου, γεγονός που θα προκαλέσει αλυσιδωτές ανατροπές στην έως τότε τακτοποιημένη ζωή του.
«Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο, είναι λύκος»
Advertising
Το δεύτερο μέρος του «Κρέας για τους Λύκους», το οποίο φέρει τον τίτλο «Υπονόμευση», αποτελεί για μένα το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του βιβλίου. Ο Kunzru, πολύ εύστοχα τοποθετεί μια νέα ηρωίδα στο προσκήνιο, η οποία μέσω της αλληλεπίδρασής της με τον κύριο αφηγητή του βιβλίου, φέρνει στο φως μια διαφορετική μορφή υπονόμευσης απ’ αυτή που βίωσε ο ήρωάς του. Μέσα από την αφήγηση της Μόνικα, ο συγγραφέας απλώνει τα αφηγηματικά του πλοκάμια μέχρι την ιστορία της Ανατολικής Γερμανίας της δεκαετίας του ’80, εποχή δράσης της Στάζι αλλά και ανάδυσης της πανκ κουλτούρας. Η ιστορία της Μόνικα, φανερώνει τον αντίκτυπο εκείνης της εποχής στη σημερινή Γερμανία και, ταυτόχρονα, απογυμνώνει τα σαθρά θεμέλια της «λευκής ανωτερότητας», ειδικά, μέσω των σκηνών στις οποίες δεκάδες πρόσφυγες μοιάζουν να έχουν βρει καταφύγιο σε προσωρινά καταλύματα της γερμανικής πόλης Βάννζεε, γνωστής για το Ναζιστικό παρελθόν της.
«Ο άνθρωπος από μόνος του είναι κρέας για τους λύκους. Έτσι μας θέλουν. Απομονωμένους. Θηράματα.[…] Πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν μπορούμε να υπάρξουμε μόνοι.»
Το «Κρέας για τους λύκους» του Hari Kunzru είναι ένα μοντέρνο μυθιστόρημα με ιλιγγιώδη ρυθμό, με έναν ήρωα χαμένο στον σκοτεινό λαβύρινθο της υπαρξιακής του κρίσης, ο οποίος μυείται στο μυστήριο της εξουσίας , όπως κι ο ήρωας της σειράς που παρακολουθεί. Μέσα από την ιστορία του, ο συγγραφέας καταδεικνύει όλες τις παράνοιες της σύγχρονης εποχής, από την αχαλίνωτη χρήση της τεχνολογίας και το πόσο ευάλωτοι είμαστε απέναντι στον «Μεγάλο Αδερφό», μέχρι την ασυδοσία της εξουσίας και την κατάφωρη καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Τόσο από τους στοχαστικούς μονολόγους του κεντρικού αφηγητή, όσο και από τους, γεμάτους υποδόρια πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα, διαλόγους, αναδύονται αμέτρητοι προβληματισμοί για την τέχνη, τη λογοτεχνία, την επιστήμη, τα ΜΜΕ και τη φθίνουσα πορεία της ανθρώπινης αξίας, την οποία μπορεί να προασπίσει μόνο η συσπείρωσή μας σε μια ανθρώπινη αγέλη αλληλέγγυα προς όλα τα μέλη της.
Βρείτε το βιβλίο εδώ
Γνωρίστε τον συγγραφέα:
[Εικόνα: domabooks,gr]
[Πηγή: domabooks.gr]
