Το νέο μυθιστόρημα, το «μαύρο γκλίτερ», που γράφτηκε από τη Βίκυ Μωραγιάννη, κυκλοφορεί από τον Ιανουάριο από τις εκδόσεις Μίνωας. Είναι ένα ευχάριστο μυθιστόρημα τόσο για τη ζωή, όσο και για τον θάνατο. Διακατέχεται από στοιχεία μαύρης κωμωδίας, αλλά και κοινωνικού δράματος. Στο εν λόγω μυθιστόρημα ο θάνατος παίρνει μια πιο ευχάριστη νότα, γεγονός που το καθιστά ευχάριστο και προσιτό για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αναγνωστών. Είναι ευανάγνωστο και με ενδιαφέρουσα γραφή.
Η Σιμόνη, η απόλυτη πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος
Η Σιμόνη είναι μια συμπαθητική γυναίκα κοντά στα σαράντα της χρόνια. Από την παιδική της ηλικία της άρεσε να ζωγραφίζει και να ασχολείται με χρώματα και έτσι μεγαλώνοντας αποφάσισε να ασχοληθεί με τον χώρο του μακιγιάζ ή μάλλον με σπουδές στο μακιγιάζ με απώτερο σκοπό τον χώρο της τηλεόρασης ή του κινηματογράφου. Καθώς δυσκολευόταν να το πετύχει, αποφάσισε να ασχοληθεί για ένα διάστημα με την παρουσίαση μια ραδιοφωνικής εκπομπής, η οποία τελικά την κράτησε κοντά της για δέκα ολόκληρα χρόνια.
Η προσωπική της ζωή δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ιδιαίτερα ικανοποιητική, καθώς οι εφήμερες σχέσεις που είχε την άφηνε πάντα στο τέλος απογοητευμένη και ψυχικά κουρασμένη. Ο μοναδικός έρωτας της ζωής της ήταν ο επί δέκα χρόνια συνάδελφός της, παρόλο που η ίδια γνώριζε ότι ο Παναγιώτης έχει ερωτικές προτιμήσεις του ίδιου φύλου.
Η Σιμόνη στο «μαύρο γκλίτερ» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα άτομο με υψηλές ευαισθησίες , μεγάλη κατανόηση για τους ανθρώπους και σίγουρα αυξημένη ενσυναίσθηση. Ο συνδυασμός όλων αυτών των χαρακτηριστικών της , καθώς και τα άσχημα οικονομικά της, την οδήγησαν στο να πάει να δουλέψει, μετά το πέρας της δουλειάς της στο ραδιόφωνο, στην οικογενειακή επιχείρηση των γονιών της σαν μακιγιέζ. Η εν λόγω επιχείρηση ήταν κάτι για το οποίο η ίδια ντρεπόταν και συχνά απέφευγε να μιλήσει γι’ αυτό με όσους τη ρωτούσαν. Ήταν ένα γραφείο τελετών στο οποίο όμως της δινόταν αρκετά συχνά η δυνατότητα να εξελίξει πέρα από το ταλέντο της στο βάψιμο, και το κρυφό της χάρισμα να επικοινωνεί με τους νεκρούς..
Λίγα λόγια για την πλοκή του μυθιστορήματος
Η βασική πλοκή του μυθιστορήματος ξεκινάει απροσδόκητα όσο η Σιμόνη βρισκόταν στη δουλειά και έβαφε έναν άντρα μεγάλης ηλικίας, προκειμένου να είναι έτοιμος για την τελετή ταφής του. Ο εν λόγω άντρας όμως έμελλε να της αλλάξει τη ζωή. Όταν ο Λεωνίδας εμφανίστηκε μπροστά της, δεν της ζήτησε απλώς να μεταφέρει πληροφορίες σε κάποιο ζωντανό συγγενικό του πρόσωπο όπως έκαναν οι περισσότεροι νεκροί. Της ζήτησε να ερευνήσει και να εξιχνιάσει τα αίτια θανάτου του, καθώς ο ίδιος ήταν πεπεισμένος πως κάποιος τον είχε δηλητηριάσει.
Η Σιμόνη διστακτική στην αρχή, αφού έθεσε στο τραπέζι όλα τα δεδομένα και το επεξεργάστηκε, αποφάσισε να τον βοηθήσει και να εμπλακεί με κάθε τρόπο με τη γυναίκα του και την αδερφή της, προκειμένου να το ερευνήσει εκ των έσω. Το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας επρόκειτο να της αλλάξει τη ζωή, τόσο στα επαγγελματικά της εκ των υστέρων, όσο και στις αποκαλύψεις που θα έρθουν στο φως για δικά της κοντινά πρόσωπα.
Το μόνο σίγουρο μέσα από όλη αυτή την περιπέτεια που εμφανίστηκε στον δρόμο της, είναι πως δεν πρόκειται να είναι πια η ίδια, αλλά μια Σιμόνη πιο δυναμική, αποφασιστική και με θέληση να αρπάξει τη ζωή στα χέρια της και να τη ζήσει.
Σχετικά με τη συγγραφέα του μυθιστορήματος
Η Βίκυ Μωραγιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα ένα κρύο πρωινό του Νοέμβρη πράγμα που σύμφωνα με τους αστρολόγους, σημαίνει ότι είναι ένα άτομο γεμάτο εμμονές. Μεγαλώνοντας, σπούδασε Γαλλική Φιλολογία και Θέατρο αλλά κάπου στο δρόμο, αποφάσισε παράλληλα να δοκιμάσει κι ένα σωρό άλλα πράγματα για να βεβαιωθεί ότι έχει κάνει τις σωστές επιλογές. Γράφει από τότε που θυμάται τον εαυτό της, πρώτα στίχους, μετά ποίηση, μετά κάτι σαν ημερολόγια και μετά στο blog που έφτιαξε ένα βράδυ που ‘βρεχε. Αγαπάει το διάβασμα, το σινεμά, τα Χριστούγεννα, το φαΐ και τον εσπρέσο. Είναι παντρεμένη κι έχει έναν γιο και προς το παρόν εργάζεται σκληρά ως νοικοκυρά, αλλά μια μέρα θα γίνει συγγραφέας. Το πιο πρόσφατο μυθιστόρημά της είναι το μαύρο γκλίτερ.
