Το Μια αστεία ιστορία της Emily Henry, κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Διόπτρα, μαζί με τα προηγούμενα βιβλία της που έχουν γίνει ανάρπαστα. Πρόκειται για μία άκρως εθιστική ιστορία, με ήρωες πιο τσαλακωμένους από ποτέ και στην χειρότερη τους φάση. Ισχύει όμως, πως όταν φτάσεις στον πάτο μπορείς να πας μόνο προς τα πάνω. Ή μήπως όχι;
Λίγα Λόγια για την υπόθεση
- Εκδοτικός: Εκδόσεις Διόπτρα
- Μετάφραση: Νοέλα Ελιασά
- Συγγραφέας: Emily Henry
- Ημ. Έκδοσης: 18/06/2025
- Σελίδες: 448
Από τη Νο1 συγγραφέα των New York Times, Emily Henry, μια λαμπερή και –προφανώς– αστεία ιστορία για δύο τελείως διαφορετικούς ανθρώπους που έχουν το λάθος πράγμα κοινό.
Η Ντάφνι πάντα λάτρευε τον τρόπο που ο αρραβωνιαστικός της, ο Πίτερ, διηγούνταν την ιστορία τους. Το πώς γνωρίστηκαν (μια μέρα με θυελλώδη καιρό), πώς ερωτεύτηκαν (εξαιτίας ενός χαμένου καπέλου) και πώς μετακόμισαν στη γραφική γενέτειρά του για να χτίσουν τη ζωή τους. Ήταν πραγματικά καλός στην αφήγηση… μέχρι που ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι ήταν ερωτευμένος με την παιδική του φίλη, την Πέτρα.
Πλέον η Ντάφνι βρίσκεται μόνη της στο γραφικό Γουέινινγκ Μπέι, με νέο απρόβλεπτο συγκάτοικο τον… πρώην της Πέτρα, τον Μάιλς. Η Ντάφνι και ο Μάιλς δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί: εκείνη θέλει να είναι η ζωή της σε κουτάκια και με αυστηρά προσωπικά όρια, εκείνος χαοτικός και κολλημένος με μελαγχολικά τραγούδια. Έτσι οι δυο συγκάτοικοι αποφεύγουν ο ένας τον άλλο, μέχρι που μια μέρα αναγκάζονται να καταστρώσουν ένα σχέδιο.
Ένα σχέδιο που περιλαμβάνει ψεύτικες, ευτυχισμένες καλοκαιρινές περιπέτειες στα σόσιαλ μίντια. Όμως, όσο πιο πολύ προσποιούνται τόσο πιο αληθινό μοιάζει αυτό που συμβαίνει μεταξύ τους.
Όλα, φυσικά, ξεκίνησαν ως μια αστεία ιστορία και έτσι θα πρέπει να παραμείνουν. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση η Ντάφνι να ξεκινήσει τη νέα της ζωή ερωτευμένη με τον πρώην της νυν του πρώην της… σωστά;
Σκέψεις για το βιβλίο Μια αστεία ιστορία
Θα ήθελα αρχικά να απαριθμήσω τους τίτλους των βιβλίων της Emily Henry που έχουν κυκλοφορήσει και μεταφραστεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Θα βρείτε την άποψη μου κάνοντας απλά κλικ τους Άνθρωποι που συναντάμε στις διακοπές, ένα ζευγάρι πιο green flag {αναφορά σε ζευγάρια/ανθρώπους με υγιείς (green-πράσινο) ή όχι (red-κόκκινο) συμπεριφορές} από οποιοδήποτε άλλο έχω συναντήσει. Άνθρωποι που διαβάζουν βιβλία, μία ιστορία που μας δείχνει ότι μερικές φορές το να φροντίζουμε τους εαυτούς μας είναι το πιο σημαντικό για να είναι όλα αρμονικά γύρω μας, όπως οι σχέσεις μας. Άνθρωποι που διαβάζουν στην παραλία, εύθραστοι οικογενειακοί δεσμοί, δύσκολες εποχές στον εργασιακό χώρο και ένας κόσμος που συνεχίζει να κινείται ανελέητα, ενώ όλα φαίνονται να έχουν καταρρεύσει. Χαρούμενο μέρος, έρχεται πολύ σύντομα η παρουσίαση του. Και φτάνουμε στο Μια αστεία ιστορία, ένα βιβλίο από την πλευρά των ανθρώπων που περίσεψαν, όταν ένα ζευγάρι χρόνια κολλητών αποφάσισε λίγες ημέρες πριν ο ένας από τους δύο παντρευτεί, ότι πρέπει να είναι μαζί και όχι με κάποιον άλλο. Αυτό είναι που αγαπώ στην Emily. Μου δείχνει την οπτική αυτού που κανένας άλλος δεν θα το έκανε ή δεν θα το θεωρούσε τόσο σημαντικό και ωραίο για τον αναγνώστη, όσο η ιστορία του ερωτευμένου παράφορα ζευγαριού που μόλις έσμιξε μετά από τόσα χρόνια.
Δεν θέλω να γίνομαι γραφική και να επαναλαμβάνομαι, όμως η συγγραφέας το αξίζει και εσείς πρέπει να το διαβάζετε ξανά και ξανά. Τα βιβλία της είναι το comfort zone (ένα μέρος που νιώθεις ήρεμος και ασφαλής) που χρειάζεστε. Οι χαρακτήρες της είναι πραγματικοί ως το κόκαλο. Και η υπόθεση έχει να δώσει τόσα πολλά, που σχεδόν ξεχνάς ότι διαβάζεις ένα ρομαντικό βιβλίο για ένα ζευγάρι. Το συγκεκριμένο ανάγνωσμα έγινε παρέα με μία φίλη και όπως πολύ σωστά εκείνη ανέφερε “ποτέ δεν ξέρω αν στις ιστορίες της θα καταλήξουν τελικά μαζί ή όχι” (ευχαριστώ Εύα για την συγκεκριμένη ατάκα), εγώ θα συμπληρώσω και δεν με νοιάζει όσο θα με ένοιαζε σε άλλο βιβλίο. Όχι, γιατί δεν τους θέλω απεγνωσμένα μαζί. Όχι, γιατί δεν έχω συνδεθεί μαζί τους, θέλω απίστευτα να τους πάρω αγκαλιά και να περάσω μέρες ατέλειωτες συζητώντας τόσα μα τόσα θέματα. Αλλά γιατί αν το κάνει, ξέρω ότι θα έχει δώσει την καλύτερη απάντηση, το καλύτερο κλείσιμο και την καλύτερη δυνατή λύτρωση στους ήρωες της με έναν τρόπο που αρμόζει.
Για να μιλήσουμε όμως και πιο συγκεκριμένα, ας περάσουμε να δούμε την ιστορία και τους ήρωες μας. Ξεκινάμε με την Ντάφνι, έναν άνθρωπο με τόσο όμορφο χαρακτήρα, τόσο δοτικό και γλυκό προς τους άλλους, μα με ένα παρελθόν που την έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα. Την συναντάμε να έχει μόλις βγει, χωρίς να είναι δική της απόφαση, από μία μακροχρόνια σχέση για την οποία μάλιστα είχε αφήσει τα την οικογένεια της, την παλιά της δουλειά, το σπίτι της, ακόμα και τους φίλους της. Όλα αυτά για να μείνει σε ένα μέρος που δεν ξέρει κανέναν, σε ένα σπίτι που ανήκει στον μέλλοντα σύζυγό της, περιτριγυρισμένη από τους δικούς του συγγενείς και φίλους. Μόνο η δουλειά της είναι αυτό που της έχει απομείνει, όταν την νύχτα πριν τον γάμο τους ο Πίτερ επιστρέφει σπίτι για να την ενημερώσει ότι της δίνει λίγο χρόνο μέχρι να μαζέψει τα πράγματα της και να βρει κάπου να μείνει, καθώς ο ίδιος και η τόσα χρόνια κολλητή του φίλη Πέτρα, αποφάσισαν πως δεν μπορούν να ζήσουν χωριστά. Σε αυτό το σημείο θέλω να αναφερθώ στην απόφαση της συγγραφέως να μην παρουσιάσει ούτε μία στιγμή με άσχημο τρόπο την Πέτρα, που είναι θεωρητικά η αντίζηλος. Μα να προσδώσει σε αυτήν έναν χαρακτήρα που όλοι συμπαθούν και αγαπούν.
Έτσι καταλήγει στο σπίτι του Μάιλς, πρώην φίλου της Πέτρα και νυν συγκάτοικο της. Η όλη κατάσταση έχει φέρει τους δυο τους κοντά με έναν τρόπο που όλοι θα παραδέχονταν ότι είναι αρκετά περίεργος και ασυνήθιστος. Όμως μερικές φορές στα πιο περίεργα πράγματα και καταστάσεις βρίσκεις κάτι που ίσως να είναι αυτό που χρειάζεσαι. Ο Μάιλς σε αντίθεση με την Ντάφνι, μας δείχνει πως είναι να πονάς από την σχέση που καταστράφηκε, αλλά να συνεχίζεις να σέβεσαι τον εαυτό σου και να έχεις αυτοεκτίμηση. Σε αντίθεση με την συγκάτοικο του, που αρκετά γρήγορα όταν οι δυο τους βρίσκονται να κάνουν εξορμήσεις στην περιοχή του Γουέινινγκ Μπέι, μετά από δική του παρότρυνση, ανακαλύπτει πόσο κακό της είχε κάνει η πρότερη σχέση της.
Πολλές σχέσεις νομίζουμε ότι είναι ιδανικές, μέχρι να απομακρυνθούμε από αυτές και να δούμε τι πραγματικά συνέβαινε. Δεν είναι ανάγκη να φταίει όντως ένας από τους δύο. Δεν είναι ανάγκη να υπάρχει δόλος πίσω από κάθε πράξη που συναντάμε. Μπορεί απλά να καθοδηγούμαστε από πράγματα που μας έφτασαν να ζούμε με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Που μας έμαθαν τι να φοβόμαστε ή τι να αποφεύγουμε. Δεν είναι εύκολο όταν νιώθεις ασφάλεια ή αναζητάς να ανήκεις κάπου να δεις ότι μπορεί τίποτα από τα δύο να μην ισχύει. Η Ντάφνι με βύθισε με τέτοιο τρόπο στα συναισθήματα της, στην κατάσταση της και σε όσα περνούσε, καθώς μπορούσα να ταυτιστώ απόλυτα με όλα αυτά. Όταν έχεις περάσει παρόμοια γεγονότα στο παρελθόν, όταν οι σκέψεις των ηρώων γίνονται ένα με τις δικές σου, αφήνεις απλά το τιμόνι και σε καθοδηγούν εκείνοι.
Όπως προανέφερα, φυσικά και θέλεις το ζευγάρι να καταλήξει μαζί. Πρόκειται για μία εντελώς μπερδεμένη κατάσταση με πολλά ζητήματα και προβλήματα; Ναι, ξεκάθαρα ναι. Έχει πάνω απ’ όλα σημασία αυτό; Όχι. Όλα μπορούν να αντιμετωπιστούν, αρκεί να είσαι διατεθειμένος να τα αντιμετωπίσεις και να τα συζητήσεις. Κάτι που είναι απίστευτα δύσκολο. Γι΄αυτό και μέχρι το τέλος του βιβλίου, βλέπεις ανθρώπους να έρχονται αντιμέτωποι με τον εαυτό τους και όσα έζησαν μεγαλώνοντας. Με τις οικογένειες τους και τα προβλήματα που κουβαλάει η κάθε μία. Και με το πως μερικές φορές το να ελπίζεις ότι κάποιος θα αλλάξει συμπεριφορά, είναι απλά τροχοπαίδι και σε κρατάει στάσιμο. Η συνειδητοποίηση της κατάστασης και η απομάκρυνση από αυτήν δεν είναι πάντα λάθος επιλογή.
Κάπως έτσι λοιπόν, θα ζήσετε μία ιστορία με αστείες στιγμές, με θλιβερές και επίπονες, μα πάνω απ’ όλα ανθρώπινες. Άλλο ένα βιβλίο που φτάνει την ψυχή σου, σου δείχνει πράγματα που μπορεί να μην θέλεις να δεις και σου μαθαίνει να προχωράς παρακάτω με τον πιο όμορφο και προστατευτικό τρόπο.
Αν πρέπει να το διαβάσετε; Πραγματικά, δεν το έχετε κάνει ακόμα; Τρέξτε! Θα ήθελα να δώσω σε όλους εκεί έξω από ένα βιβλίο της Emily Henry και να σας πω ότι όλα θα πάνε καλά. Με το έναν ή τον άλλο τρόπο. Προσέξτε τους εαυτούς σας. Και σύντομα ελπίζω να έχουμε στα χέρια μας μεταφρασμένο το νέο βιβλίο της με τίτλο Great big beautiful life.
Βιογραφικό Σημείωμα της Emily Henry συγγραφέα του βιβλίου Μια αστεία ιστορία
Η Emily Henry γράφει νεανικές ιστορίες για την οικογένεια, τη φιλία και τον έρωτα. Τα βιβλία της έχουν βρεθεί στην κορυφή της λίστας των New York Times. Έχει σπουδάσει δημιουργική γραφή στο Hope College. Ζει και γράφει στο Σινσινάτι. Περισσότερες πληροφορίες για τη συγγραφέα μπορείτε να βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα της: www.emilyhenrybooks.com/
