Ένας Μικρός Πρίγκιπας για μεγάλους αναγνώστες!

Μικρός Πρίγκιπας. Τι είναι αυτό που κάνει τον γνωστό σε όλους μας μικρό πρίγκιπα να αποτελεί κομμάτι της ζωής μας από το 1943 μέχρι σήμερα; Ο ξανθός αυτός ήρωας, που έχει συνδεθεί με μία ιδιαίτερη μελαγχολία στη συνείδησή μας, έχει μεταφραστεί σε πάνω από 250 γλώσσες ανά τον κόσμο ενώ έχει γίνει κινηματογραφική ταινία και πηγή έμπνευσης για διάφορες μορφές τέχνης.

Άραγε τι έκανε τον Μικρό Πρίγκιπα να ξεχωρίσει και να χαραχτεί στην ανθρώπινη ιστορία  ως ένα από τα καλύτερα βιβλία όλων των εποχών; Η αλήθεια είναι ότι δεν αποτελεί ένα συμβατικό παραμύθι με την κλασική πλοκή: περιπέτεια-λύση μυστηρίου- δικαίωση ήρωα – τέλος. Αντίθετα, ο Αντουάν Ντε Σαιντ- Εξυπερύ ξετυλίγει την ιστορία του σκιαγραφώντας έναν ήρωα που μαθαίνει τον κόσμο, τη ζωή και τον εαυτό του παράλληλα μέσα από την παρατήρηση και την κριτική σκέψη.

Επιχειρηματίες που βαριούνται, αστέρια που καταγράφονται, ψυχαναγκασμοί σε εργασίες και η παράξενη αγάπη για… ένα τριαντάφυλλο. Το τριαντάφυλλο αυτό αποτελεί μέχρι σήμερα μετουσίωση της αληθινής και παντοτινής αγάπης που είναι απλή στη βάση της και δεν ευοδώνεται πάντα σε κάτι ταιριαστό, όμορφο και με happy end. «Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, κι αφού θα ζω σ’ ένα απ’ αυτά και θα γελώ σ’ ένα απ’ αυτά, για σένα τότε θα’ ναι σα να γελούν όλα τα αστέρια. Εσύ θα ’χεις αστέρια που θα ξέρουν να γελούν!»

Ο Μικρός Πρίγκιπας αφήνει μια αίσθηση του ανικανοποίητου στο τέλος, η οποία ταυτίζεται με την ύπαρξη μας και την ίδια τη ζωή εν τέλει. Είναι η ζωή που δεν καταλήγει όπως θέλουμε και όλα αυτά που πρέπει να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας για να τα αποδεχτούμε. Τότε, όμως, βλέπουμε την ουσία, γιατί την ουσία τα μάτια δεν την βλέπουν.  Πόσο εύκολο είναι άραγε να μπορέσεις να βλέπεις τα αστέρια και να είσαι χαρούμενος για αυτά; Πόσο εύκολο είναι να καταστρέψεις κάθε ίχνος εγωισμού και να αγγίξεις το νόημα του αληθινού συναισθήματος, χωρίς να το μετριάζουμε με ό, τι εισπράττουμε από τρίτους.

Advertisements

Ο Μικρός Πρίγκιπας αποτελεί ένα έργο αξεπέραστο που τα μηνύματα και οι αξίες του θα έπρεπε να διδάσκονται πανανθρώπινα και από πολύ νωρίς στις ανθρώπινες ψυχές, πριν δημιουργεί ο χώρος για τα στεγανά, τα πρότυπα, τις νόρμες και όλα αυτά που επιβάλλουν άλλοι κοινωνικοί κανόνες.

«Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Όμως εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Να γίνεις υπεύθυνος για πάντα εκείνου που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου …»