Τα Σκοτεινά Φεγγάρια είναι μία συλλογή διηγημάτων από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή και είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά τους, Σκοτεινά! Για τους λάτρεις του Dark Fantasy, είναι μία συλλογή που θα τους θυμίσει όλα εκείνα τα στοιχεία που τους αρέσουν στα αναγνώσματά τους. Μα και για όσους θέλουν να διαβάσουν κάτι πιο βαρύ και λόγω των θεμάτων που θίγει μέσα στις ιστορίες, μα και της κατηγορίας στην οποία ανήκει με βάση τις εικόνες και τις περιγραφές που έχει, είναι πολύ καλή επιλογή. Θα έλεγα ότι από τις τέσσερις ιστορίες που περιέχει το βιβλίο αυτή που με κέρδισε περισσότερο απ’ όλες είναι η τελευταία. Φυσικά, είναι το αγαπημένο μου είδος πλασμάτων οπότε δεν είμαι αμερόληπτη.
Λίγα Λόγια για το Βιβλίο Σκοτεινά Φεγγάρια
Η κάθε ιστορία του βιβλίου επικεντρώνεται σε ένα διαφορετικό φανταστικό πλάσμα. Μου άρεσε από άποψη ότι βλέπουμε διαφορετικά πράγματα και κάνει την συλλογή να είναι ενδιαφέρουσα και να περιέχει πολλές αναφορές. Στην πρώτη αρχικά ιστορία με τίτλο “Τριαντάφυλλα και νύχια” βλέπουμε μία κοπέλα που έχει δύσκολο βίο, δεν είναι κοινωνική και σίγουρα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε όσα της φέρνει η ζωή της, μέχρι που ένα γεγονός αλλάζει τα πάντα και από θήραμα θα γίνει θηρευτής. Όμως ακόμα και αν νιώθεις ότι μπορείς να καταφέρεις όσα θέλεις, πάντα κάτι υπάρχει κρυμμένο που μπορεί να σε διαλύσει. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Και όσα καλά έρχονται μέσα από λάθος πράξεις, δεν παραμένουν για πάντα καλά.
Στη δεύτερη ιστορία, με τον όμορφο τίτλο “Παλαιό Βιβλιοπωλείο”, βλέπουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Μία γυναίκα δυναμική, ανεξάρτητη που μπορεί να πετύχει όλους τους σκοπούς της με κάθε μέσω. Η ιστορία αυτή, μας δείχνει πώς μερικές φορές οι πόθοι μας και οι στόχοι που βάζουμε, μας κάνουν να εθελοτυφλούμε σε πράγματα που είναι μπροστά στα μάτια μας. Επίσης, έχω να σχολιάσω πως μου άφησε και το συναίσθημα της αυτοθυσίας του ανθρώπου που νοιάζεται για τους άλλους. Και πολλές φορές η θυσία είναι κάτι που κανείς δεν αποδέχεται και κανείς δεν αναγνωρίζει.
“Το μηχανάκι”, πρόκειται για την τραγική ιστορία ενός νέου που ξέρει τι θα πει αιωνιότητα. Δεν μπορώ να πω ότι συμπάθησα τον πρωταγωνιστή ιδιαίτερα και ειδικά με μία σκηνή που δεν θα ήθελα να αναφέρω γιατί είναι ωραίο να τη ζήσετε διαβάζοντας τη. Παρ’ όλα αυτά ένιωσα τα αδιέξοδα που βίωνε, τις λάθος και βεβιασμένες αποφάσεις που έπαιρνε. Ένας άνθρωπος που κυριολεκτικά είχε μηδαμινό σεβασμό για τον εαυτό του. Είναι πράγματα που υπάρχουν εκεί έξω, γύρω μας και πολλές φορές ή κάνουμε τα στραβά μάτια ή απλά δεν θέλουμε να παραδεχτούμε στους εαυτούς μου ότι συμβαίνουν.
Πριν περάσω στην τέταρτη και τελευταία ιστορία, θέλω να σχολιάσω ότι η γραφή ήταν αρκετά κινηματογραφική με έντονες δόσεις του σκοτεινού, κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα. Σε προκαλεί σε πολλά σημεία και με πολλές αναφορές που κάνει. Το μόνο που μου έλλειψε σε αυτές τις τρεις ιστορίες, καθώς στην τελευταία το βρήκα, ήταν η αντιπαράθεση των σκέψεων του κάθε πρωταγωνιστή για τις πράξεις που πρόκειται να διαπράξει. Για να μας τονίσει το λάθος ή την αμφιβολία, ώστε να μας δείξει ότι οι πράξεις αυτές έχουν σοβαρές συνέπειες και ενώ είναι λάθος εκείνοι τις επιλέγουν γιατί δεν έχουν άλλη διέξοδο.
Και τέλος, “Θηλιά στον λαιμό”, ένα ανάγνωσμα μικρό σε έκταση, μα με αρκετά στοιχεία προσωπικής ανασκόπησης και αμφιβολίας. Στοιχεία που με κέντρισαν και με έκαναν να αποζητάω κι άλλο από τον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή. Μου άρεσε ο τρόπος που μας πέρασε τις σκέψεις του και όσα ζούσε από την δική του πλευρά. Και μου άρεσε η αίσθηση του σωστού και του λάθους που διέθετε.
Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου Σκοτεινά Φεγγάρια
Σκοτάδι στις ψυχές των ανθρώπων, στην απάνθρωπη άβυσσο του χάους, λαχταρώντας ζωή. Ένα κορίτσι συνάπτει συµφωνία µε µία µάγισσα για να γίνει λυκάνθρωπος, προκειµένου να αλλάξει το κορµί της και τη ζωή της µέσα από τον έρωτα. Σε ένα παλιό βιβλιοπωλείο εµφανίζεται µία µάγισσα και διεκδικεί τον κόσµο των ανθρώπων, µέχρι που ένας ιερέας στέκεται να την αντιµετωπίσει. Ένας ντελιβεράς έχει χάσει την πίστη του στους ανθρώπους και τη ζωή αφότου πέθανε η µητέρα του· τελικά, πεθαίνει σε τροχαίο δυστύχηµα και γυρίζει στον κόσµο των ζωντανών, µε το αφεντικό του να τον βασανίζει ακόµα και νεκρό. Ένα βαµπίρ ψυχαναλύεται στον καναπέ ενός ψυχιατρείου για τα εγκλήµατα που έχει διαπράξει, νοσταλγώντας ακόµη την ελευθερία.
Τέσσερις µοναδικές ιστορίες οι οποίες προσεγγίζουν τα ενδόµυχα της ψυχής, σαγηνεύοντας τις αισθήσεις και εξερευνώντας όλες τις πτυχές του ανθρώπου, συνειδητές και ασυνείδητες. Είµαστε πότε δαίµονες και πότε άγγελοι. Πότε θύτες και πότε θύµατα. Αυτή είναι η ανθρώπινη ζωή στο δράµα της καθηµερινότητάς της. Μία παράσταση σε τεντωµένο σχοινί, που κάποιοι αποκαλούν «ζωή».
Με την παρούσα έκδοση διηγηµάτων, ο συγγραφέας προσδοκά να ταξιδέψετε µαζί του και να εξερευνήσετε πτυχές του εαυτού σας που δεν γνωρίζετε – και ούτε φαντάζεστε πως υπάρχουν.
Ιστορικός αναλυτής,
κριτικός βιβλίου και τέχνης
Βιογραφικό Σημείωμα Συγγραφέα Γιώργου Δόλγυρα
O Γιώργος Δόλγυρας γεννήθηκε στις 10/05/89 στα Ιωάννινα. Μεγάλωσε στην Έδεσσα και τα τελευταία χρόνια ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι σπουδαστής στο ΙΕΚ ΑΚΜΗ στο τµήµα Δηµοσιογραφίας. Φοίτησε στη Νοµική του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης. Παρακολούθησε µαθήµατα σεµιναρίου, σκηνοθεσίας και θεάτρου σε διάφορα εργαστήρια (Παράθλαση, Aβέρτο κ.ά.) καθώς και στην Ανωτέρα Δραµατική Σχολή Ίασµος – Βασίλης Διαµαντόπουλος και Ανδρέας Βουτσινάς (Θεσσαλονίκη). Διδάχθηκε την τέχνη της συγγραφής σε εργαστήρια δηµιουργικής γραφής (Script & Art και στον Ιανό). Έχει εργαστεί εθελοντικά σε θεατρικές και κινηµατογραφικές παραγωγές στη Θεσσαλονίκη (Αντιγόνη στο Radio City και Versus, µία µικρού µήκους ταινία µε θέµα τον καρκίνο). Το διήγηµά του «Θηλιά στον λαιµό», το οποίο συµπεριλαµβάνεται στην παρούσα συλλογή διηγηµάτων «Σκοτεινά Φεγγάρια», έλαβε τον 1ο έπαινο φανταστικού διηγήµατος νέων στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισµό Πεζογραφίας του λογοτεχνικού περιοδικού Κεφαλονιάς «ΚΕΦΑΛΟΣ».
Για να βρείτε το βιβλίο πατήστε, εδώ.
Για το προφίλ του συγγραφέα στο Facebook πατήστε, εδώ.
