Μια ακόμα κλασσική νουβέλα του Ντοστογιέφσκι που παραμένει…φρέσκια

«Φανταστείτε ένα σύζυγο και στο τραπέζι επάνω να είναι ξαπλωμένη η γυναίκα του, που πριν λίγο αυτοκτόνησε, πέφτοντας από το παράθυρο. Είναι αναστατωμένος και δεν πρόλαβε ακόμη να συγκεντρώσει τις σκέψεις του. Γυροφέρνει στα δωμάτια και πασχίζει να καταλάβει αυτό που συνέβη και να μαζέψει όλες του τις σκέψεις του σε ένα σημείο.»

Η  νουβέλα «Ένα γλυκό κορίτσι» (ή «Μειλίχια») είναι ένα από τα πολλά αριστουργήματα του μεγάλου Ντοστογιέφσκι, που γράφτηκε το 1876 και εκδόθηκε τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς στο «Ημερολόγιο ενός συγγραφέα». Το έργο είναι εμπνευσμένο από μια είδηση που είχε διαβάσει ο συγγραφέας τον Απρίλιο του 1876  που αφορούσε την αυτοκτονία μίας ράφτρας.

Σε σημείωμα του, ο ίδιος ο Ντοστογίεφσκι αναφέρει πως παρόλο που είχε επιγράψει το διήγημα ως φανταστικό, το θεωρούσε απόλυτα ρεαλιστικό. Επρόκειτο για την ιστορία ενός ενεχυροδανειστή και μίας κοπέλας που πήγαινε στο μαγαζί του. Γοητευμένος από το κορίτσι, αποφασίζει να της κάνει πρόταση γάμου. Η σχέση τους δοκιμάζεται από εντάσεις, οι οποίες λήγουν όταν ξαφνικά η κοπέλα αρρωσταίνει. Κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης της, ο ενεχυροδανειστής συνειδητοποιεί το βάθος των συναισθημάτων του για αυτήν και αποφασίζει να πάνε μαζί μια εκδρομή στην εξοχή, την Άνοιξη…

Ο αναγνώστης, παρακολουθώντας τις σκέψεις και τις ενέργειες του ενεχυροδανειστή και της κοπέλας, έχει την ευκαιρία να διεισδύσει βαθιά στην ψυχοσύνθεση των ηρώων. Από την μία πλευρά είναι ο ενεχυροδανειστής, ο οποίος προσπαθεί να κάνει τη σύζυγο του να τον δει με τον ίδιο τρόπο που βλέπει ο ίδιος τον εαυτό του, δηλαδή ως έναν άνθρωπο που η ζωή του έχει σημαδευτεί από την αδικία των άλλων ενώ ταυτόχρονα επιδιώκει να επιβληθεί πλήρως πάνω της, παραμερίζοντας την ανάγκη του για αγάπη. Από την άλλη, είναι η κοπέλα η οποία μη έχοντας τη δυνατότητα να εκφράσει συναισθήματα αγάπης, βρίσκεται σε δύσκολη θέση και αποφασίζει να δώσει ένα τέλος στη ζωή της.

Advertisements

Πρόκειται για μια νουβέλα-θησαυρό, που θα καθηλώσει τους αναγνώστες. Τι λιγότερο να περιμένει κανείς άλλωστε από τον Ντοστογιέφσκυ, αυτόν τον σπουδαίο συγγραφέα, που αντιμετωπίζοντας τα πράγματα με τόσο μεγάλο ρεαλισμό, αλλά και ανατέμνοντας τους χαρακτήρες με τέτοια ψυχοδιαγνωστική ακρίβεια, έχει τη δυνατότητα να αγγίξει την ψυχή του κάθε ανθρώπου;

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι – Το υπόγειο