Ο συγγραφέας Νίτσε
Ο Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1844 στη Βαϊμάρη. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους. Επίσης, ήταν ποιητής, συνθέτης και φιλόλογος. Έγραψε μια σειρά από δοκίμια με κεντρικό θέμα τη θρησκεία, την ηθική, τον πολιτισμό, τη φιλοσοφία και τις επιστήμες. Μερικές από τις κεντρικές φιλοσοφικές ιδέες του αφορούσαν τον «θάνατο του Θεού», την ύπαρξη του υπεράνθρωπου, την αιώνια επιστροφή των πραγμάτων αλλά και την θέληση για δύναμη. Ο Νίτσε πέθανε στις 25 Αυγούστου του 1900. Κάποια από τα έργα του είναι το Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα, Ο Αντίχριστος, η Χαραυγή, Το λυκόφως των ειδώλων και το Ανθρώπινα, πάρα πολύ ανθρώπινα.
Λίγα Λόγια για το βιβλίο
Ο Νίτσε έγραψε το Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα σε ένα διάστημα τριών ετών και αποτελείται από τέσσερα μέρη. Αρχικά, υπολόγιζε ότι θα υπάρχουν τρία μέρη, όμως αποφάσισε να γράψει και ένα τέταρτο που έδωσε να το διαβάσουν λίγα κι έμπιστα προς το πρόσωπό του άτομα. Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα από τα πιο δυσνόητα και δυσκολοδιάβαστα βιβλία, ωθώντας τους αναγνώστες σε διάφορες ερμηνείες του τι πράγματι ήθελε να καταφέρει ο Νίτσε με τη συγγραφή του. Τα νέα κοινωνικά φαινόμενα της εποχής (π.χ. η θεωρία του Δαρβίνου) κατακλύζουν το βιβλίο μέσα από την ματιά του πρωταγωνιστή Ζαρατούστρα, δημιουργώντας ένα φιλοσοφικό έργο εντελώς διαφορετικό από όσα είχαν γραφτεί μέχρι τότε, και ταυτόχρονα κάνοντάς το ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία όλων των εποχών.
Ο ήρωας και ο τίτλος
Ο Νίτσε επιλέγει για ήρωα του έργου του έναν Πέρση προφήτη της θρησκείας του Ζωροαστρισμού που έζησε είτε το 1000 π.Χ. είτε από το 628 μέχρι το 551 π.Χ. περίπου. Κατά τον προφήτη αυτόν, ο Αχούρα Μάζδα είναι ο θεός, η αρχή του καλού και του κακού, ο δημιουργός του υλικού και του πνευματικού κόσμου. Επίσης είναι ο δημιουργός της ηθικής και αποτελεί τον κριτή όλου του κόσμου. Ο αντίπαλός του είναι ο Αριμάν, που αντιπροσωπεύει το κακό και το ψεύδος. Με άλλα λόγια, ο Ζαρατούστρα πρεσβεύει μια μονοθεϊστική θρησκεία που στηρίζεται πάνω στην ηθική, όπου για τον Νίτσε αυτό αποτελεί τον πρόδρομο του ελληνοδυτικού και χριστιανικού πολιτισμού.
Βέβαια, ο Νίτσε χρησιμοποιεί τον Ζαρατούστρα για να κάνει πραγματικότητα τα αντίθετα αποτελέσματα, δηλαδή το να ταχθεί ενάντια στην χριστιανοσύνη και τον ηθικό κόσμο του ελληνοδυτικού πολιτισμού. Επίσης, όπως επισημαίνει και ο ίδιος στο έργο του EcceHomo χαρακτηρίζει τον Ζαρατούστρα ως το άτομο που δεν έχει καμία σχέση με εκείνα τα ιστορικά πρόσωπα που αποτέλεσαν ιδρυτές θρησκειών. Ακόμη, μπορεί να θέλει μαθητές όμως, τους παροτρύνει να ανακαλύψουν τον εαυτό τους και να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο.
Όσον αφορά τον τίτλο, είναι προφανής η ομοιότητα με τη διδασκαλία του Ιησού, όμως το περιεχόμενο του βιβλίου απορρίπτει αυτόν τον ισχυρισμό. Επίσης, ο υπότιτλος του βιβλίου «Ένα βιβλίο για όλους και για κανέναν» αναφέρεται στο γεγονός ότι όλοι μπορούν να διδαχθούν από αυτό το βιβλίο αλλά παράλληλα θα είναι λίγοι εκείνοι που θα καταλάβουν το πραγματικό νόημα του περιεχομένου του βιβλίου.
Πρώτο Μέρος
Αποτελείται από τον Πρόλογο και τις Ομιλίες του Ζαρατούστρα. Αρχικά, ο πρωταγωνιστής με αφορμή το «θάνατο του θεού» κατεβαίνει από το βουνό στους ανθρώπους για να κηρύξει τη νέα διδασκαλία που θα αντικαταστήσει την παλαιά. Όμως, τα λόγια του που περιλαμβάνουν έννοιες όπως ο «υπεράνθρωπος» και η «αιώνια επιστροφή» θα κάνουν τους ανθρώπους να του γυρίσουν την πλάτη. Ο Ζαρατούστρα στη συνέχεια θα αναγκαστεί να βρει μαθητές για να τον ακολουθήσουν και όταν αυτό γίνεται πραγματικότητα τότε θα ξεκινήσει την εκπαίδευσή τους.
Η μαθητεία τους θα χωριστεί σε τρία στάδια, όπου το ένα αφορά την περίοδο πριν τον γνωρίσουν και τα άλλα δύο εκείνα που πρέπει να περάσουν αν θέλουν να γίνουν δημιουργοί. Ειδικότερα, αυτά είναι οι τρεις μεταμορφώσεις του πνεύματος, δηλαδή η μεταμόρφωση σε καμήλα, σε λιοντάρι και σε παιδί. Τελικά, το πρώτο μέρος θα κλείσει με τον Ζαρατούστρα να αφήνει το έργο του και την εκπαίδευση των μαθητών του ανολοκλήρωτη.
Δεύτερο Μέρος
Ο Ζαρατούστρα στο δεύτερο μέρος του βιβλίου θα κατέβει για άλλη μια φορά από το βουνό και θα επιδιώξει να συναντηθεί με τους μαθητές του. Αυτή η συνάντηση θα επιτευχθεί στα «νησιά των μακάρων», ένα μέρος εμπνευσμένο από τη αρχαία ελληνική φιλοσοφία (Πλάτωνας). Ο στόχος του είναι να τελειώσει την εκπαίδευσή τους και όταν το καταφέρει θα ψάλλει τρία τραγούδια με απώτερο στόχο να φτάσει στο δωδέκατο κεφάλαιο όπου και θα μιλήσει για την θέληση για δύναμη. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο απευθύνεται στους πιο σοφούς ανθρώπους. Τέλος, ο Ζαρατούστρα θα συνειδητοποιήσει ότι οι θελήσεις για δύναμη των ανθρώπων που διαπνέονται από σοφία είναι γεμάτη από ένα πνεύμα εκδίκησης ενάντια στη ζωή. Οπότε, η λύτρωση από αυτό το πνεύμα του βάρους θα έρθει όταν ο Ζαρατούστρα αλλά και όσων διδάσκονται από αυτόν θα θελήσουν την αιώνια επιστροφή των όντων που θα μοιάζουν με αυτούς.
