Αυτή η εβδομάδα που πέρασε, έδωσε πλούσιο υλικό για να γράψει κανείς. Όπως οι πρώτες κινήσεις του νέου Προέδρου Τραμπ και οι απαγορεύσεις του που έκαναν μέχρι και το ρολόι της Αποκάλυψης να μετακινηθεί λίγα λεπτά προς την «καταστροφή» και οι αντιδράσεις που προκάλεσε στους αντίθετούς του. Όμως προσωπικά αποφάσισα να σας μιλήσω για τις εκδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Πολλοί και ιδιαίτεροι λόγοι που με έκαναν να αποφασίσω να γράψω γι’ αυτό, έναν όμως διακρίνω ως εφαλτήριο: αν το καλοσκεφτείτε, ο ριζωμένος τρόπος σκέψης που ώθησε τον Αδόλφο Χίτλερ να πράξει όπως γνωρίζουμε, ομοίαζε σε πολλά και καίρια σημεία με τον τρόπο σκέψης του, καθ’ όλα επίσης, φίλτατου κυρίου Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ.
Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που θρεφόταν από τους λαούς που ζούσαν μέσα της, και ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και οι Εβραίοι. Μέχρι το 1941, οι Εβραίοι στην πόλη έφταναν τους 52.000. Μετά το 1944 και την επιστροφή των όσων επέζησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, το κράτος αποφάσισε να μη τους στηρίξει οικονομικά, μιας που για όσους γνωρίζουν, οι περιουσίες τους είχαν γίνει λάφυρα για τους εναπομείναντες Έλληνες της κατοχικής αθλιότητας. Χρόνια μετά έγιναν συνειδητά βήματα προς την τιμή αυτών των ανθρώπων, ενός λαού προικισμένου, που μπορούσε να κρατά γερά τα λουριά της οικονομικής και πολιτισμικής ζωής σε όποιο σημείο του χάρτη και αν βρισκόταν.
Στη φετινή εκδήλωση μνήμης κατατέθηκαν στεφάνια στο μνημείο του Ολοκαυτώματος στην πλατεία Ελευθερίας στη Θεσσαλονίκη εκπρόσωποι της πολιτικής σκηνής και φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η εκδήλωση συνέχισε στο λιμάνι, με ομιλίες των Κυριάκου Μητσοτάκη, Γιάννη Μπουτάρη, Δημήτρη Βίτσα, αλλά και της παρευρισκόμενης πρέσβειρας του Ισραήλ στην Ελλάδα, Ιρίτ Μπεν-Αμπα. Στην ομιλία της, έκανε λόγο για την επάνοδο του αντισημιτισμού, στα πλαίσια του γενικότερου κλίματος μη αποδοχής του διαφορετικού, που επικρατεί αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας ανέφερε τον ανθρωπισμό ως τη μόνη μας ελπίδα, το ίδιο και η Βούλα Πατουλίδου.
Ευχάριστο βήμα προς την αποκατάσταση της μνήμης των πεσόντων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Εβραίων ήταν η αποδοχή και η συγγνώμη του Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος μέχρι πρόσφατα μπορούσε να αμφισβητεί το Ολοκαύτωμα και να προωθεί κινήσεις αντισημιτισμού. Για την αλλαγή αυτή της στάσης του κυρίου Γεωργιάδη εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του ο επικεφαλής του Task Force for Antisemitism of the Jewish Agency, κύριος Σάμπυ Μιωνής.
Το σύνθημα «Ποτέ Ξανά» σαν οδηγητής στις εκδηλώσεις των τελευταίων χρόνων για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος αποτελεί τις δύο λέξεις με τις οποίες οφείλει κανείς να ξεχνά τις διαφορές και παράλληλα να θυμάται την ιστορία του. Αφήστε, δεν θέλω σχόλια. Ξέρω ότι τζάμπα πήγε το σύνθημα…
