Το ενιαίο νόμισμα,το ευρώ,δημιουργήθηκε για την εύρυθμη λειτουργία της κοινής αγοράς,για να μην είναι εκτεθειμένη σε νομισματικούς και οικονομικούς κινδύνους. Καθιερώθηκε με στόχο τη σταθεροποίηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών,τον περιορισμό των διακυμάνσεων της αξίας του νομίσματος και τον έλεγχο αυξήσεων των τιμών. Το ευρώ πρόσφερε αρκετά πλεονεκτήματα τόσο στους καταναλωτές όσο και στις επιχειρήσεις. Ενώ λοιπόν το ευρώ ήταν το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης πως κατέληξε να είναι ο διαχωρισμός των λαών;
Η κρίση του ευρώ ξεκίνησε το 2008 και θα μπορούσε να αποτραπεί. Ανάμεσα στα κράτη-μέλη υπάρχουν πολλοί κανόνες,οι οποίοι δεν τηρούνται από πολλές χώρες. Οι χώρες που παραβίαζαν αυτούς τους κανόνες έπρεπε να υπόκεινται σε τιμωρία,αν και ποτέ δεν έχει χρησιμοποιηθεί η εσχάτη των ποινών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που είναι η αρμόδια να παρακολουθεί αν τηρούνται οι κανόνες συνέτασσε ετήσιες εκθέσεις για να προτείνει λύσεις. Δεν υπήρξε ποτέ αποτέλεσμα. Το πρόβλημα ήταν πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αντί να εστιάσει στην αποτυχία κάποιων κρατών-μελών επικεντρώθηκε στην ποιότητα της διαδικασίας εποπτείας. Τουλάχιστον το 30% των εκθέσεων από το 1998-2012 σύμφωνα με μια έρευνα των καθηγητών Nicole Rae Bearg και Mark Hallerberg ανέδειξε πως οι τελικές εκθέσεις ήταν ασθενείς.Το νόμισμα είναι το εργαλείο της ένωσης και όχι ο αυτο-σκοπός. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κινδυνεύει να διαλυθεί εξαιτίας πολλών κανόνων που δεν υπηρετούν τους Ευρωπαίους πολίτες.Το ενιαίο νόμισμα και η ενιαία κοινή αγορά δημιουργήθηκε για να υπάρχει ειρήνη μεταξύ των λαών. Αντιθέτως έχει δημιουργηθεί ένας οικονομικός και πολιτικός πόλεμος.
Η οικονομική κρίση έφερε τα πάνω κάτω για την ένωση και πολλές χώρες συνεχίζουν να ταλανίζονται από τις επιπτώσεις της κρίσης. Το τραπεζικό σύστημα πολλών χωρών είναι υπό κατάρρευση και η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να ακολουθεί πιστά τους κανόνες. Σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να γίνονται αλλαγές για το καλό όλων. Η αποχώρηση κάποιου κράτους μέλους θα δημιουργήσει ένα επικίνδυνο προηγούμενο στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Θα υπάρξουν επιπτώσεις στο παγκόσμιο εμπόριο αλλά και δυσκολία στις νομισματικές ροές. Το συμπέρασμα είναι πως ενώ το ευρώ δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την εύρυθμη λειτουργία της ένωσης,τα κράτη υπονομεύουν το σύστημα. Ναι μεν υπάρχουν πολλοί κανόνες αλλά τα λάθη συνεχίζονται να γίνονται και δεν υπάρχει καμία ουσιαστική αλλαγή. Το ευρώ όπως προαναφέρθηκε είναι το εργαλείο της ένωσης. Αντιθέτως το ευρώ έχει γίνει ο διαχωρισμός των λαών.
