Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα και η Γερμανία ανέπτυξαν μεταξύ τους ισχυρούς δεσμούς, κυρίως εμπορικούς. Ωστόσο, μετά τις νέες πυρηνικές δοκιμές της Βόρειας Κορέας, οι δύο χώρες αποφάσισαν να ενισχύσουν τη συνεργασία τους κρατώντας μια ενιαία στάση απέναντι στην Πιονγιάνγκ.
Πιο συγκεκριμένα, ο Σι Τζινπίνγκ και η Άνγκελα Μέρκελ, κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής τους συνομιλίας, εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για την τρέχουσα κατάσταση στη Βόρεια Κορέα κρίνοντάς την επικίνδυνη για την παγκόσμια ασφάλεια. Κατόπιν, συμφώνησαν στην επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων εις βάρος της Βόρειας Κορέας, δεδομένου ότι οι τελευταίες δοκιμές συνιστούν παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Μάλιστα, όπως αναφέρει και ο Στέφεν Ζάιμπεργκ, εκπρόσωπος της Καγκελαρίου, «οι ηγέτες από κοινού δήλωσαν ότι στηρίζουν την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων ενάντια στη Βόρεια Κορέα». Η δήλωση αυτή, παρουσιάζει διττό ενδιαφέρον· αφενός προμηνύεται η στενή συνεργασία μεταξύ αυτών των δύο κρατών, αφετέρου αποσκοπούν στην ειρηνική επίλυση της κρίσης μέσω του διαλόγου.
Πράγματι, τόσο η Κίνα όσο και η Γερμανία είναι βαθύτατα πεπεισμένες ότι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης της κρίσης είναι μέσω της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Για την Κίνα, η ειρηνική επίλυση της κρίσης αποτελεί μονόδρομο, καθώς μια ρήξη με τη Βόρεια Κορέα θα εξέθετε την Κίνα τόσο οικονομικά όσο και γεωπολιτικά. Μια καθεστωτική ανατροπή στη Βόρεια Κορέα θα άφηνε εντελώς εκτεθειμένη την Κίνα στις ΗΠΑ, το «στενό συνεργάτη» της Σεούλ. Μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Βόρεια Κορέα αποτελεί τροχοπέδη των αμερικανικών βλέψεων για την Κίνα. Επίσης, η Κίνα αποτελεί το σημαντικότερο εμπορικό εταίρο για την Βόρεια Κορέα, με το εμπορικό ισοζύγιο να γέρνει προς όφελος της Κίνας. Επομένως, δεδομένης και της φιλίας που είχαν αναπτύξει κατά το παρελθόν, η ειρηνευτική οδός είναι η μόνη συμφέρουσα για τη χώρα.
Παράλληλα, προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η Γερμανία. Μάλιστα, η ίδια η Καγκελάριος τόνισε πως «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση γι’ αυτή τη σύγκρουση, πρέπει να εκπονηθεί μέσω των διαπραγματεύσεων». Επιπλέον, η χώρα φαίνεται να συνειδητοποιεί το μέρος της ευθύνης που της αναλογεί καθώς πλέον η Ευρώπη ασχολείται με το Brexit και ο Τραμπ με την Αμερική – “America First”. Εκτός των άλλων, η συμβολή του Βερολίνου στη διαλογική διαδικασία θεωρείται αξιοσημείωτη λόγω της καθεστωτικής σύγκλισης της πρώην κομμουνιστικής Ανατολικής Γερμανίας με την Βόρεια Κορέα. Συνεπώς, τόσο το παρελθόν της Γερμανίας όσο και η ιστορική συγκυρία, της αποδίδουν ένα σημαντικό ρόλο και μια μεγάλη ευθύνη.
Μπορούμε να αποφύγουμε μια καταστροφή και πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να γίνει αυτό. Τουλάχιστον, κάνω ό,τι μπορώ.
Αβίαστα, λοιπόν, συνάγεται το συμπέρασμα πως, από τη μία πλευρά, η Κίνα προσπαθεί να διατηρήσει το ρόλο του μεσάζοντα μεταξύ Βόρειας Κορέας και ΗΠΑ, σκεπτόμενη τις επιπτώσεις μιας στρατιωτικής σύγκρουσης. Από την άλλη, η Γερμανία επιθυμεί να επωμιστεί αυτό το ρόλο για να αποδείξει στην Ευρώπη τις διαπραγματευτικές της δυνατότητες αλλά και για να εξάρει το status quo. Ωστόσο, το ερώτημα που εγείρεται είναι αν η Πιονγιάνγκ διατίθεται να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις, μετά τις γεμάτες αυτοπεποίθηση δηλώσεις του Zhang Liangui:
Η ηγεσία της Πιονγιάνγκ πιστεύει ότι μετά από πέντε πυρηνικές δοκιμές και δύο δοκιμές διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων έχει τώρα τη δυνατότητα να απειλήσει ευθέως την αμερικανική ασφάλεια.
