Αποχαιρετάμε τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, έναν θρύλο του Κινηματογράφου με μια ταινία που σημάδεψε τις καρδιές μας, “Τα καλύτερα μας χρόνια” (The Way We Were).
Γυρισμένη το 1973 σε σκηνοθεσία του Σίντνει Πόλακ, η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ για την καλύτερη πρωτότυπη δραματική μουσική επένδυση και για το καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι “The Way We Were” με τη μοναδική φωνή της Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Εκτός από την εισπρακτική της επιτυχία έμενε να μείνει μία από τις καλύτερες ρομαντικές ταινίες όλων των εποχών.
Ας κρατήσουμε τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ στη μνήμη μας στο πικ της καριέρας του, με μια ταινία σταθμό, τόσο για τον ίδιο όσο και για την συμπρωταγωνίστρια του Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Οι δυο τους σαγηνευτικά ερωτεύσιμοι σε μια ρομαντική δραματική ταινία, σε παρασέρνουν στο ερωτικό τους κάλεσμα. Άλλοτε με ένα απαλό άγγιγμα με τα ακροδάχτυλα στις χρυσόξανθες αφέλειες των μαλλιών του, που πετάγονται ανέμελα ανάμεσα στα δυο του μπλέ φωτεινά μάτια, άλλοτε στα βλέμματα γεμάτα αγάπη, πόθο και θαυμασμό. Στην ήρεμη δύναμη του Ρόμπερτ και στην εκρηκτική Μπάρμπρα.
Η αρχή ενός έρωτα
Νέοι γεμάτοι φιλοδοξίες φοιτητές, στο ίδιο Πανεπιστήμιο με διαφορετικές ζωές. Η Κέιτι Μορόσκι (Μπάρμπρα Στρέιζαντ) ενεργή, μαχητική μαρξίστρια και ο Χάμπελ Γκάρντινερ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) όμορφος, γόης, πλούσιος με μια κρυφή κλίση στη συγγραφή. Οι δυό τους συναντιούνται μετά από χρόνια. Αυτή θαυμάζει την εμφάνιση του -όπως και τότε στα φοιτητικά τους χρόνια- και το ταλέντο του στο γράψιμο. Αυτός το εκρηκτικό επαναστατικό της ταπεραμέντο, το πάθος της για ζωή και αλλαγή. Ξεκινάει δειλά μια σχέση πάθους, αγάπης, εκρήξεων θυμού, αμφιταλαντεύσεων, περιφρονήσεων και πάλι ο έρωτας από τη αρχή. Ένας κύκλος που δεν κλείνει και κάπου κρυφά δεν τελειώνει ποτέ. Προσπαθούν να διατηρήσουν την αγάπη τους ανάμεσα στους δυο διαφορετικούς τους κόσμους.
The Way We Were
Ας κρατήσουμε τον πρωτότυπο και ομώνυμο τίτλο, τόσο της ταινίας όσο και του τραγούδι της, που ξεδιπλώνει τον έρωτα ενός νέου γεμάτο ζωή ζευγαριού. Σε μεταφέρει στις πρώτες σπίθες του έρωτα ανάμεσα στο ζευγάρι, όχι με πυροτεχνήματα και σαρμπατίνες στον αέρα, αλλά μέσω μιας αόρατης ηλεκτρισμένης ατμόσφαιρας. Από τις πράες αθεράπευτα γοητευτικές κινήσεις του Ρόμπερτ Ρέντφορντ και το ήρεμο – αμερικάνικα όμορφο – πρόσωπο του, όπου συναντά το σπινθιροβόρο βλέμμα της Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Η μουσική επένδυση της ταινίας γεμίζει τα πανιά της καρδιάς με έναν έρωτα εκπληρωμένα ανεκπλήρωτο και σού αφήνει την αίσθηση ότι έδωσαν και πήραν όσα είχαν να ζήσουν.
Αντίο σε έναν Ζεν Πρεμιέ
Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ έφυγε από τη ζωή στα 89 του χρόνια γεμάτος από θέαμα και θαυμασμό και περιστοιχισμένος από τους αγαπημένους του ανθρώπους. Υπήρξε ηθοποιός της παλιάς σχολής του κινηματογράφου κι έχει συμμετάσχει σε πολλές κινηματογραφικές επιτυχίες. Ήπιος, πράος, με κινήσεις άρτια ενορχηστρωμένες ανάλογα με τους ρόλους του. Ο αφηγηματικός του τρόπος μοναδικά κεντημένος πάνω του, έρεε με μια μοναδική γοητεία στο βλέμμα και στις γωνίες του προσώπου του.
Θα τον θυμόμαστε και θα ανατρέχουμε στις ταινίες του, ενός Ζεν Πρεμιέ μιας αλλοτινής εποχής.
…. We will remember – whenever we remember – the way we were.
Δείτε το trailer: