Ο Χένρι Μίλερ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα. Είναι γνωστός για το βιβλίο του «Τροπικός του Καρκίνου». Παρά την απαγόρευση των βιβλίων του, είχαν διαβαστεί από το ευρύ κοινό και είχαν μεγάλη επιρροή στα έργα πολλών συγγραφέων, συμπεριλαμβανομένων και των συγγραφέων της γενιάς των Beat.
«Χρειάζεται μια ζωή για να ανακαλύψεις την Ελλάδα, αλλά χρειάζεται μόλις μια στιγμή για να την ερωτευτείς».
Τα πρώτα χρόνια του Χένρι Μίλερ
Ο Χένρι Βάλενταϊν Μίλερ γεννήθηκε στο Yorkville του Μανχάταν της Νέας Υόρκης στις 26 Δεκεμβρίου 1891. Οι γονείς του, Louise Marie και Heinrich Miller, ήταν από τη Γερμανία. Η μητέρα του από τον Βορρά και ο πατέρας του από τη Βαυαρία. Οι παππούδες του και από τις δύο πλευρές είχαν μεταναστεύσει από τη Γερμανία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Χάινριχ ήταν ράφτης και μετακόμισε την οικογένεια στο Γουίλιαμσμπουργκ του Μπρούκλιν, όπου ο Χένρι πέρασε τα παιδικά χρόνια του. Ο Χένρι Μίλερ είχε μια αδερφή, τη Lauretta, η οποία ήταν τέσσερα χρόνια μικρότερή του και είχε διανοητικά προβλήματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας, τα αδέρφια υπέφεραν από συναισθηματική και σωματική κακοποίηση από τη μητέρα τους.
Ο Μίλερ από μικρή ηλικία επαναστάτησε ενάντια στα πιστεύω των γονιών του για τη δουλειά και τη «σεβαστή» ζωή. Σε μια δημοσίευσή του, ο Χένρι Μίλερ είπε: «Γεννήθηκα στον δρόμο και μεγάλωσα στον δρόμο… Στον δρόμο μαθαίνεις τι είναι πραγματικά οι άνθρωποι». Από μικρός του άρεσε να διαβάζει κλασσικά λογοτεχνικά βιβλία. Ήταν άριστος μαθητής στο λύκειο και γράφτηκε στο City College της Νέας Υόρκης, μετά από δυο μήνες, όμως, έφυγε.
Συγγραφή και προσωπική ζωή
Από το 1909 έως το 1924 δοκίμασε διάφορες δουλειές, από οδηγός ταξί μέχρι βιβλιοθηκάριος . Το 1917, όταν ο Μίλερ ήταν 22 ετών, γνώρισε τη Beatrice Sylvas Wickens, η οποία ήταν ερασιτέχνης πιανίστρια. Ήταν η πρώτη από τις πέντε συζύγους, με την οποία απέκτησε και ένα παιδί, τη Barbara. To 1920, o Μίλερ ξεκίνησε να δουλεύει για την Western Union και παρέμεινε εκεί έως το 1924. Το αφεντικό του Μίλερ ήρθε σε αυτόν μια μέρα με την ιδέα ότι κάποιος έπρεπε να γράψει ένα βιβλίο για τους αγγελιοφόρους. Αυτή ήταν η πρώτη του απόπειρα στη συγγραφή. Ο Μίλερ έγραψε για «ευγενικές ψυχές, προσβεβλημένες και τραυματισμένες, που τρελαίνονται ή υφίστανται βία· οι ιστορίες είναι γεμάτες πικρία και φρίκη, που καταλήγουν σε φόνο ή αυτοκτονία, συνήθως και τα δύο» (Wickes 1974:170-192). Ο Μίλερ συνειδητοποίησε ότι το έργο του ήταν μια αποτυχία, γι’ αυτό και δε δημοσιεύτηκε. Δεν ήξερε τίποτα από γράψιμο, αλλά αυτή η προσπάθεια γέννησε τη θέληση για να μάθει όσο περισσότερα γίνεται για τη συγγραφή.
Το 1921 γνωρίζει τον ζωγράφο Emil Schnellock, ο οποίος τον μύησε στον κόσμο της υδατογραφίας όπου και θα ασχολείτο με τη τέχνη αυτή για το υπόλοιπο της ζωής του. Το 1923, ο Χένρι Μίλερ γνώρισε την June Mansfield, μια 21χρονη χορεύτρια, στις αίθουσες χορού στο κέντρο της πόλης. Σύναψαν σχέση και ο Μίλερ χώρισε με την Beatrice τον Δεκέμβριο του 1923. Έναν χρόνο μετά, παντρεύεται την June και μετακομίζουν στο Brooklyn Heights σε ένα διαμέρισμα όπου μένουν με τον Emil Schnellock και τη γυναίκα του, αφού δύσκολα τα έβγαζαν πέρα οικονομικά.
Ο Χένρι Μίλερ το Παρίσι
Αποφασισμένος να γίνει συγγραφέας, πήγε στο Παρίσι μόνος του, όπου έμεινε για σχεδόν δέκα χρόνια με πολύ λίγα χρήματα. Γνώρισε τον Alfred Perlès, έναν Αυστριακό τον οποίο είχε συναντήσει για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του το 1928. Εκεί γνωρίζει και την Anaïs Nin, γεννιέται μια φιλία και αργότερα μια ερωτική σχέση μεταξύ των δύο. Μπήκε σε έναν κύκλο που αποτελείτο από ζωγράφους, φιλοσόφους και συγγραφείς. Επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τους Γάλλους σουρεαλιστές. Έγραψε δοκίμια, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο Chicago Tribune με το όνομα του Alfred Perlès, γιατί απαγορευόταν να δημοσιεύει κείμενά του, αφού δούλευε σαν διορθωτής.
Το 1934 τελείωσε τη συγγραφή του βιβλίου του, «Tropic of Cancer». Είναι μυθιστόρημα βασισμένο σε στιγμές της ζωής του, που περιγράφει τους αγώνες του κατά τα πρώτα του χρόνια στο Παρίσι. Το βιβλίο δημοσιεύτηκε στη Γαλλία και το χρηματοδότησε η Anaïs Nin. Κέρδισε τον έπαινο από άλλους συγγραφείς όπως ο T. S. Eliot και ο Ezra Pound. Σε πολλούς δεν άρεσαν τα σεξουαλικά αποσπάσματα του βιβλίου. Ο Χένρι Μίλερ έπρεπε να πάει στο δικαστήριο για να εμποδίσει την απαγόρευση της δουλειάς του. Το 1939 ο Μίλερ επισκέφθηκε τον φίλο του, τον Βρετανό μυθιστοριογράφο Λόρενς Ντάρελ, στην Ελλάδα και έμεινε για έξι μήνες. Γνώρισε τον Γιώργο Σεφέρη και Γιώργο Κατσίμπαλη. Στην Ελλάδα εμπνεύστηκε στο να γράψει το βιβλίο «ο Κολοσσός του Μαρουσίου». Αφηγείται τις περιπέτειές του με τους ντόπιους των ελληνικών νησιών και είναι ένα από τα καλύτερα σύγχρονα ταξιδιωτικά βιβλία.
Συνέχισε να γράφει δύο ακόμη βιβλία με αφηγήσεις σεξουαλικών του εμπειριών, το «Black Spring» (1936) και «Tropic of Capricorn» (1939), τα οποία μεταφέρθηκαν λαθραία στην Αμερική.
Κατά τη δεκαετία του 1940, ζωγράφιζε υδατογραφίες που εκτέθηκαν το 1943 στο Beverly Glen, American Contemporary Gallery, Hollywood, και το 1944 στο Santa Barbara Museum of Art, Καλιφόρνια, και στο Λονδίνο.
Η επιστροφή του Χένρι Μίλερ στις ΗΠΑ
Το 1940 επιστρέφει στην Αμερική και εκεί μένει στο Big Sur έως το 1963. Στο Big Sur, μέσα σε αυτό το διάστημα, ο Μίλερ παντρεύτηκε δύο από τις πέντε συζύγους του, την Janina Martha Lepska που ήταν τριάντα χρόνια μικρότερή του, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά ,όμως χώρισαν το 1952 και το 1953 παντρεύτηκε την Eve McClure. Η Eve McClure ήταν 37 χρόνια νεότερή του και χώρισαν το 1966. Ο Χένρι Μίλερ δε σταμάτησε να γράφει. Το «The Rosy Crucifixion», μια τριλογία βιβλίων που αποτελείται από το Sexus (1949), το Plexus (1953) και Nexus (1960), απαγορεύτηκε στις ΗΠΑ και εκδόθηκε στη Γαλλία και την Ιαπωνία το 1949. Το 1964, σταμάτησαν οριστικά οι δικαστικές διαμάχες που αφορούσαν τη μη απαγόρευση του βιβλίου του, «Tropic of Cancer». Το 1967, παντρεύτηκε την πέμπτη σύζυγό του, την Γιαπωνέζα τραγουδίστρια Hoki Tokuda, αλλά και αυτός ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο το 1977.
Το τέλος
Ο Χένρι Μίλερ έζησε τα τελευταία του χρόνια μόνος και ζωγράφιζε ακουαρέλες ως το τέλος της ζωής του. Πέθανε από επιπλοκές του κυκλοφορικού συστήματος στο σπίτι του, στις 7 Ιουνίου 1980, σε ηλικία 88 ετών.
Έργα του Χένρι Μίλερ:
- Τροπικός του Καρκίνου (1934)
- Black Spring (Μαύρη Άνοιξη, (1936) ― ελλην. μετάφρ. Λ. Θεοδωρακόπουλος (“Σ.Ι.Ζαχαρόπουλος”)
- Τροπικός του Αιγόκερω (1939)
- Ο κόσμος του σεξ (1940)
- Crazy Cock ή Το Τρελό Πουλί (1940)
- Ο Κολοσσός του Μαρουσιού (1941)
- Κλιματιζόμενος εφιάλτης (1945)
- Sexus (πρώτο μέρος της τριλογίας Η Ρόδινη Σταύρωση) (1949)
- Plexus (δεύτερο μέρος της τριλογίας Η Ρόδινη Σταύρωση) (1953)
- Ήρεμες μέρες στο Κλισύ (1956)
- Ο Καιρός των Δολοφόνων (1956)
- Nexus (τρίτο μέρος της τριλογίας Η Ρόδινη Σταύρωση) (1960)
- Μολόχ (ελλ. έκδοση 1996)
- Πρώτες εντυπώσεις από την Ελλάδα (ελλ. έκδοση 1985)
- Ένας Διάβολος στον Παράδεισο
Ένα μικρό βίντεο – αφιέρωμα στον Χένρι Μίλερ:
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για το άρθρο:
- Henry Miller. Ανακτήθηκε από: www.britannica.com. Τελευταία πρόσβαση 7/6/2023.
- Biography of Henry Miller, novelist. Ανακτήθηκε από: www.thoughtco.com. Τελευταία πρόσβαση 7/6/2023.
- Χένρυ Μίλερ. Ανακτήθηκε από: www.youtube.com. Τελευταία πρόσβαση 7/6/2023.
- Χένρυ Μίλερ. Ανακτήθηκε από: www.el.wikipedia.org. Τελευταία πρόσβαση 7/6/2023.
- Henry Miller. Ανακτήθηκε από: www.levity.com. Τελευταία πρόσβαση 7/6/2023.
- Henry Miller, biography. Ανακτήθηκε από: www.henrymiller.info. Τελευταία πρόσβαση 7/6/2023.
- Henry Miller Biography. Ανακτήθηκε από: www.notablebiographies.com. Τελευταία πρόσβαση 7/6/2023.
