Στις 15 Μαρτίου 2011, κανένας δεν θα ξεχάσει την «Ημέρα της Οργής». Η παράνομη Μουσουλμανική Αδελφότητα καλεί ευθέως τον λαό της χώρας, να διαδηλώσει κατά του καθεστώτος Μπασάρ Αλ Άσαντ. Είναι η εποχή που «Αραβική Άνοιξη» διαμαρτύρεται κατά των κοσμικών καθεστώτων. Οι πρώτες διαμαρτυρίες ξεκινούν τον Ιανουάριο 2011. Οι διαδηλωτές ζητούν την αποκατάσταση των δικαιωμάτων των πολιτών και το τέλος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που είχε τεθεί από το 1963. Το μανιφέστο αυτό θα συνδεθεί με το παρελθόν της οικογένειας του Σύριου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, αφού το 1982, ο Χαφέζ Αλ Άσαντ, πατέρας του Μπασάρ, είχε καταπνίξει στο αίμα εξέγερση από Μουσουλμανική Αδελφότητα στην πόλη Χαμά, με τραγικό απολογισμό 30.000 χιλιάδες νεκρούς.
«Μην αφήνετε το καθεστώς να φυλακίζει στα μπουντρούμια τους συμπατριώτες σας. Ενώστε τις φωνές σας για ελευθερία και αξιοπρέπεια. Μην επιτρέπετε στον τύραννο να σας κρατάει σκλαβωμένους. Ο Θεός είναι μεγάλος». – Από τη διακήρυξη της Αραβικής Άνοιξης.
Ημέρα της Οργής: Διαδηλώσεις και καταστολή από το καθεστώς Άσαντ
Την «Ημέρα της Οργής», οι Συριακές αρχές θα αντιδράσουν με βία. Ο ΟΗΕ διατάζει την έρευνα για την βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων, ειδικότερα στην πόλη Νταράα. Το καθεστώς Άσαντ, υπόσχεται την άρση του στρατιωτικού νόμου, την νομιμοποίηση πολιτικών κομμάτων και την παραίτηση της κυβέρνησης Άσαντ (29 Μαρτίου 2011). Επιπλέον, στις 16 Απριλίου ανακοινώνεται η άρση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, ύστερα από 48 χρόνια. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν είναι ικανό να σταματήσει τις διαδηλώσεις από την Αραβική Άνοιξη.
Οι αρχικές διαδηλώσεις κατά του προέδρου Άσαντ που πραγματοποιήθηκαν στις 5 Φεβρουαρίου 2011, θα προσελκύσουν μικρό πλήθος κόσμου. Στις 15 Μαρτίου 2011, αυτοί που θα διαμαρτυρηθούν θα είναι χιλιάδες. Σε πολλές πόλεις όπως το Χαλέπι, η Δαμασκός κτλπ, πολλοί θα συλληφθούν, ακόμη και μικρά παιδιά, και θα βασανιστούν. Στις 18 Μαρτίου, θα συλληφθούν 15 παιδιά για αντικαθεστωτικά γκράφιτι. Αυτή η πράξη θα πυροδοτήσει και άλλες διαδηλώσεις. Στις 25 Μαρτίου, οι εξεγέρσεις και οι θάνατοι θα κορυφωθούν. Και η ημέρα θα χαρακτηριστεί ως η «Παρασκευή της Αξιοπρέπειας».
Ημέρα της Οργής: Μια μαρτυρία
«Ήμασταν γεμάτοι οργή. Δεν αντέχαμε άλλο την καταπίεση και τα βασανιστήρια» λέει. Μιλώντας για τις ημέρες της κράτησής του αναφέρει πως «με έδειραν με καλώδια, μου έριχναν παγωμένο νερό και μου έκαναν ηλεκτροσόκ. Με κρέμασαν από τους καρπούς στην οροφή του κελιού και με άφησαν εκεί για μία ημέρα μέχρι που ομολόγησα και τους έδωσα τα ονόματα των άλλων αγοριών. Ήταν πολύ σκληρό, ήμουν μόνο ένα παιδί. Δεν ήμουν σίγουρος αν θα έβγαινα από τη φυλακή ζωντανός». – Μαρτυρία του 14χρονου Jarige Mouawiya Syasneh
Η καταπάτηση της δημοκρατίας στη Συρία του Άσαντ
Τα δικαιώματα των Σύριων πολιτών επί Άσαντ είχαν καταπατηθεί κατάφωρα. Για παράδειγμα η πρόσβαση σε ορισμένες ιστοσελίδες του διαδικτύου είχαν απαγορευτεί, όπως το Youtube, το Facebook, η Wikipedia κτλ. Τα internet καφέ ήταν υποχρεωμένα να καταγράφουν οποιαδήποτε κίνηση συνέβαινε στα chat rooms. Η κατάσταση επιδεινώθηκε μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και την πτώση των Διδύμων Πύργων στις ΗΠΑ. Η απαίτηση σε μια μετάβαση σε Δημοκρατικό πολίτευμα για την προάσπιση των Σύριων ήταν επιτακτική.
Ημέρα της Οργής: Η επικράτηση του χάους
Ο Αμπντιουλάχ Αμπασίντ, θα αναφέρει πως μέσα στη χώρα επικρατούσε καταστροφή και χάος. Πολλοί Σύριοι είχαν χάσει την ζωή τους ενώ πολλοί στρατιώτες είχαν εγκαταλείψει τις μονάδες τους και είχαν προσχωρήσει στο στρατόπεδο των αντικαθεστωτικών. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση και ο εκπρόσωπος της τόνιζαν πως τα περί διχασμού του στρατού ήταν ένα μεγάλο ψέμα. Σε διεθνές επίπεδο γινόταν προσπάθειες αποκλιμάκωσης. Και το εμιράτο του Κατάρ απηύθυνε έκκληση στο καθεστώς Άσαντ για διάλογο.
Οι κυρώσεις της Δύσης
Στις 18 του Μάη 2011, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, μέσω εκτελεστικής απόφασης, θέτει κυρώσεις κατά του Μπασάρ Αλ Άσαντ Οι οποίες θα αποσκοπήσουν στον τερματισμό της βίας από το καθεστώς Άσαντ. Και στην μετάβαση των Σύρων σε ένα δημοκρατικό σύστημα. Οι κυρώσεις πάγωναν τα περιουσιακά στοιχεία του Άσαντ στις ΗΠΑ, είτε εντός της δικαιοδοσίας των ΗΠΑ όπως και την απαγόρευση του ιδίου και των αξιωματούχων του, επίσκεψης στην ΕΕ. Στις 24 Μαΐου τις ίδιες κυρώσεις επιβάλει και ο Καναδάς .
Ο Εθνικός διάλογος
Η «Ημέρα της Οργής», θα κοστίσει ακριβά στο καθεστώς Άσαντ αφού στις 20 Ιουνίου 2011, θα υποσχεθεί εθνικό διάλογο. Αυτό σήμαινε περισσότερες ελευθερίες και μεταρρυθμίσεις. Τον Αύγουστο του 2011, η Διεθνής Αμνηστία θα καταγγείλει το καθεστώς Άσαντ, για δραματική αύξηση κρατουμένων στις φυλακές της Συρίας, με την κατηγορία για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και θα προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ωστόσο, οι εσωτερικές συγκρούσεις σχετικά με την πολιτική, θα οδηγήσουν σε κλιμάκωση και λαϊκή εξέγερση. Έτσι το φθινόπωρο 2011, ο ελεύθερος Συριακός στρατός FSA, θα εμπλακεί και θα εξαπλωθεί σε όλη την κεντρική και νότια πλευρά της Συρίας.
Ο τερματισμός της κρίσης
Τον Δεκέμβριο 2011 το καθεστώς Άσαντ θα τερματίσει την κρίση, μετά την επιθυμία του Αραβικού Συνδέσμου. Οι στρατιώτες θα αποσυρθούν από τους δρόμους της πόλης και οι κρατούμενοι θα απελευθερωθούν. Επιπλέον θα δεσμευτεί για διάλογο με την αντιπολίτευση καθώς και την τροποποίηση του Συντάγματος. Τον Ιανουάριο 2012, ο Άσαντ θα χορηγήσει αμνηστία για όλα τα εγκλήματα που τελέστηκαν από τις 15 Μαρτίου 2011 – 15 Ιανουαρίου 2012. Οι λιποτάκτες που θα επέστρεφαν ως τις 31 Ιανουαρίου 2012 θα αμνηστεύονταν και αυτοί. Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ έμεινε ως ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο στην ιστορία του Συριακού λαού, ως καρεκλοκένταυρος δυνάστης που ενώ υπέφερε ο λαός του αυτός ζούσε μέσα στην χλιδή. Ακολουθεί βίντεο σχετικά με την Ημέρα της Οργής στη Συρία το 2011.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
«Ημέρα Οργής» σήμερα στη Συρία. (2011) Ανακτήθηκε από https://www.tanea.gr/. Τελευταία πρόσβαση στις 13/3/2022.
Μπασάρ αλ Άσαντ. Ανακτήθηκε από https://el.wikipedia.org/. Τελευταία πρόσβαση στις 13/3/2022.
Φόβοι για “Παρασκευή της Οργής” στη Συρία. Ανακτήθηκε από https://www.capital.gr/. Τελευταία πρόσβαση στις 13/3/2022.
