Ο Τζίμι Χέντριξ (Jimi Hendrix) ήταν ένα ατίθασο αγόρι που αναστάτωσε τα νερά της ροκ μουσικής σκηνής τη δεκαετία του 1960. Μέσα στη σύντομη πορεία του στον χώρο αυτό, κατάφερε με την κιθάρα του, να δώσει τη δική του νότα και να ανατρέψει τα μέχρι τότε δεδομένα.
Τα τραυματικά παιδικά του χρόνια
Ο Τζόνι Άλεν Χέντριξ γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1942 στο Σιάτλ των Ηνωμένων Πολιτειών. Μετέπειτα, ο πατέρας του τού άλλαξε το όνομα σε Τζέιμς Μάρσαλ Χέντριξ. Γονείς του ήταν ο Αλ Χέντριξ και η Λουσίλ Τζέτερ και είχε άλλα τέσσερα νεότερα αδέρφια. Οι γονείς του χώρισαν το 1951 και η μητέρα του απεβίωσε το 1958, μετά από κίρρωση του ύπατος που ήταν συνέπεια του εθισμού της στο αλκοόλ. Μέτα από αυτό το γεγονός, μεγάλωσε δίπλα στον πατέρα του και τη γιαγιά του στο Βανκούβερ, μαζί με τα υπόλοιπα αδέρφια του, από τα οποία τα τρία 
αντιμετώπιζαν προβλήματα υγείας εκ γενετής. Ο ψυχισμός του νεαρού τότε Τζίμι επηρεάστηκε βαθιά από αυτά τα ζητήματα, με τα οποία βρέθηκε αντιμέτωπος σε μικρή ηλικία, με μεγαλύτερο πλήγμα τον χωρισμό των γονιών του.
Μπορεί να κλείστηκε στον εαυτό του ως έφηβος, ωστόσο ο Τζίμι Χέντριξ βρήκε παρηγοριά στην πρώτη του κιθάρα, την οποία απέκτησε στα 15 του, έναντι πέντε δολαρίων από ένα φίλο του πατέρα του. Εμπνευσμένος από μεγάλα ονόματα της μπλουζ και ροκ εν ρολ μουσικής, όπως ο Muddy Waters, ο B.B. King και ο Chuck Berry, άρχισε να παίζει τις πρώτες του νότες. Σημαντικό ρόλο έπαιξε αναμφίβολα και η ηλεκτρική κιθάρα μάρκας “Supro Ozark” που του έκανε δώρο ο πατέρας του στα 17 του έτη.
Τα πρώτα βήματα
Ένας αυτοδίδακτος, αριστερόχειρας που ήξερε να χειρίζεται περίτεχνα μια δεξιόχειρη κιθάρα, ήταν ο Τζίμι Χέντριξ. Ξεκίνησε να καθηλώνει τα πλήθη από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 με συμμετοχή σε μπάντες και εμφανίσεις σε φεστιβάλ και νυχτερινά μαγαζιά. Το πρώτο συγκρότημα με το οποίο συνεργάστηκε ήταν το «Velvetones» και το επόμενο από αυτό, το «Rocking King». Ο νεαρός τότε Τζίμι έκανε μια απόπειρα να σπουδάσει στο «Garfield High School», ωστόσο δεν τα κατάφερε λόγω απουσιών. Η μουσική τον είχε κερδίσει και της δόθηκε ολοκληρωτικά.
Δεν του στάθηκε σαν εμπόδιο, ούτε το γεγονός ότι στρατεύτηκε το 1961 στους αλεξιπτωτιστές. Η εκπαίδευση του στρατού δεν ήταν στα άμεσα ενδιαφέροντα του και γι’ αυτόν το λόγο κύρια ασχολία του εκεί ήταν η μουσική. Έτσι, τον Ιούνιο του 1962 μετά το πέρας των στρατιωτικών του υποχρεώσεων άφησε τον στρατό. Ο ίδιος παράθεσε ως αιτία αποστράτευσης το ότι τραυμάτισε το πόδι του μετά από πτώση με αλεξίπτωτο. Εν αντιθέσει, οι ανώτεροι του τον έκριναν ακατάλληλο λόγω της αδιαφορίας που έδειξε για το στρατό, κατά τη θητεία του.
Οι συνεργασίες του Τζίμι Χέντριξ
Το 1963 αρχίζει η ανοδική του πορεία προς την κορυφή της μουσικής. Το έτος αυτό, συνεργάζεται με τον Μπίλι Κοξ και σχηματίζει τους «The King Kasuals» και δραστηριοποιούνται στο Νάσβιλ. Ένα χρόνο αργότερα, δηλώνει την παραίτησή του και τον Ιούνιο του 1964 γίνεται μέλος των «The Isley Brothers». Με το συγκρότημα αυτό κάνει την πρώτη του ηχογράφηση για το «Testify» και μια περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και έπειτα αποχωρεί. Το ταλέντο του αρχίζει πια να αναγνωρίζεται και να ξεχωρίζει κι έτσι μέσα στο 1964 κερδίζει το πρώτο του βραβείο για ερασιτέχνες μουσικούς στο «Apollo Theater».
Στο βιογραφικό του αρχίζουν να προστίθενται όλο και περισσότερες συνεργασίες με γνωστά ονόματα της ροκ μουσικής. Σημαντική ήταν η συμμετοχή του στην ενορχήστρωση του «Mercy Mercy» του Ντον Κόβεϊ, το οποίο κατάφερε να μπει στα καλύτερα 40 κομμάτια του Billboard. Στη συνέχεια, συνεργάζεται με το σχήμα του Λιτλ Ρίτσαρντ, το «Upsetters», δημιουργώντας το «I Don’t know What You Got (But It’ Got Me)». Στα τέλη το 1965 υπάρχουν προβλήματα μεταξύ του Τζίμι Χέντριξ και του Λιτλ Ρίτσαρντ, που στοιχίζουν την παραμονή του πρώτου στο σχήμα. Έτσι επιστρέφει πίσω στους «The Isley Brothers». Ακολουθεί συνεργασία με τους «Curtis Knight and the Squires».
Η πρώτη απόπειρα για να σχηματίσει μπάντα γίνεται το 1966 με τους Ράντι Γουλφ στην κιθάρα, τον Ράντι Πάλμερ στο μπάσο και τον Ντάνι Κάσεϊ στα ντραμς. Αυτοί ήταν οι «Jimmy James and the Blue Flames» και όπως λέει και το όνομά τους έβαλαν φωτιά στα Νεοϋορκέζικα κλαμπ, όπου έκαναν εμφανίσεις. Το τέλος του συγκροτήματος δεν άργησε να έρθει τον Μάιο του ίδιου έτους.
«Jimi Hendrix Experience»
Στα τέλη του Σεπτέμβρη του 1966, ο Τζίμι Χέντριξ αποφασίζει να κάνει οντισιόν, ώστε να δημιουργήσει ένα νέο γκρουπ. Έτσι, γνωρίζει τον Νοέλ Ρέντινγκ που ανέλαβε το μπάσο και τον Μιτς Μίτσελ που ήταν στα ντραμς. Το τρίο αυτό αποτέλεσε τους «Jimi Hendrix Experience», όνομα που εμπνεύστηκε ο μάνατζερ του συγροτήματος, Μάικ Τζέφερι. Η πρώτη τους συναυλία έγινε πολύ σύντομα μετά την σύσταση της μπάντας. Στις 13 Οκτωβρίου βρέθηκαν για μια συναυλία στην Γαλλία μετά από πρόσκληση του Τζόνι Χάλιντεϊ, ενώ ακολούθησαν ακόμη τρεις εμφανίσεις εκεί. Το πρώτο τους single ήρθε τον Δεκέμβριο, είχε τον τίτλο «Hey Joe» και ήταν διασκευή του ομώνυμου τραγουδιού του Μπιλ Ρόμπερτς.
Το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος κυκλοφόρησε στις 12 Μαΐου του 1967 με το όνομα «Are You Experienced?». Έφτασε στη δεύτερη θέση των τσαρτ της Βρετανίας και στην πέμπτη θέση στην Αμερική. Σήμερα, ο δίσκος αυτός είναι τετραπλά πλατινένιος. Μετά από λίγους μήνες, ακολουθεί και δεύτερος δίσκος με το όνομα «Axis: Bold as Love», καθώς ήταν ένας όρος του συμβολαίου των «Jimi Hendrix Experience» να κυκλοφορήσυν και δεύτερο δίσκο κατά τη διάρκεια του έτους. Το τέλος τους έρχεται μετά από διαμάχες που είχε ο Τζίμι Χέντριξ με τον Ρέντινγκ, λόγω του ότι ο μπασίστας δεν μπορούσε να συμμετέχει ενεργά στις υποχρεώσεις του συγκροτήματος.
Η σύμπραξη των Τζίμι Χέντριξ, Νοέλ Ρέντινγκ και Μιτς Μίτσελ άφησε γλυκιά γεύση στους ακροατές του, μετρώντας πολλές συναυλίες και μουσικές επιτυχίες σε Αμερική και Ευρώπη. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι ο κιθαρίστας του συγκροτήματος έκλεβε την παράσταση στις εμφανίσεις του με ακραίες συμπεριφορές, προκαλώντας συχνά αντιδράσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ότι έκαψε την κιθάρα του επί σκηνής, μετά το τέλος της συναυλίας στο «Monterey International Pop Festival» στην Καλιφόρνια, τον Ιούνιο του 1967.
Οι τελευταίες συνεργασίες του Τζίμι Χέντριξ
Λίγα χρόνια πριν έρθει το πρόωρο τέλος του Τζίμι Χέντριξ, το μεγάλο αστέρι της ροκ μουσικής δημιουργεί δύο ακόμη συγκροτήματα. Το ένα από αυτά είναι το «Band of Gypsys», το οποίο κυκλοφόρησε το single «Stepping Stone» και δίσκο ομώνυμο με την μπάντα. Τόσο τα τραγούδια, όσο και οι εμφανίσεις τους είχαν μεγάλη επιτυχία, παρ’ όλα αυτά η έντονη προσωπικότητα του Τζίμι Χέντριξ οδήγησε το γκρουπ σε ρίξη. Αφορμή ήταν η προσβολή του κιθαρίστα προς μια κοπέλα από το κοινό, που τους παρακολουθούσε, σε συναυλία στο «Madison Square Garden» τον Ιανουάριο του 1970.
Μετά από προσπάθεια επανένωσης των «Jimi Hendrix Experience», ο Τζίμι Χέντριξ μαζί με τον Μίτσελ και τον Μπίλι Κοξ μπαίνουν σε στούντιο και ηχογραφούν μερικά τραγούδια, δημιουργώντας το άλμπουμ «The Cry Of Love» στις αρχές του 1970. Μόλις ολοκληρώσουν τις ηχογραφήσεις, κάνουν συναυλίες σε Λος Άντζελες, στο «Atlanta International Pop Festival» και στη Χαβάη. Τον Σεπτέμβριο, μετά από εμφανίσεις στη Σουηδία, τη Δανία και τη Γερμανία στο πλαίσιο της προγραμματισμένης ευρωπαϊκής τους περιοδείας, ακυρώνουν όλες τις συναυλίες τους.
Ο απρόσμενος θάνατος
Στις 18 Σεπτεμβρίου του 1970 αφήνει την τελευταία του πνόη το φαινόμενο της ροκ μουσικής, ο Τζίμι Χέντριξ. Αιτία θανάτου, σύμφωνα με τη νεκροψία, ήταν η πνευμονική αναρρόφηση του εμετού του και ασφυξία. Το προηγούμενο βράδυ βρισκόταν μαζί με τη φίλη του Μόνικα Ντάνεμαν, η οποία δήλωσε πως ο κιθαρίστας πήρε εννέα ταμπλέτες Vesparax, 18 φορές πάνω από την επιτρεπτή δόση. Λίγο πριν απεβιώσει, άφησε μήνυμα στον τηλεφωνητή του Κρις Τσάντλερ, λέγοντας χαρακτηριστικά «Χρειάζομαι βοήθεια». Ήταν σχεδόν 28, κι όμως είχε χαράξει μεγάλη πορεία. Άφησε πίσω του μεγάλες επιτυχίες και ηχογραφημένα τραγούδια που κυκλοφόρησαν μετά το θάνατο του, κρατώντας ζωντανό το όνομα του.
Ακολουθεί βίντεο, με το οποίο θα γνωρίσουμε καλύτερα τον πραγματικό Τζίμι Χέντριξ.
Πηγές
https://el.wikipedia.org/wiki/
