Ζω στις Σέρρες. Διδάσκω Νεοελληνική Γλώσσα και Ιστορία στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αγαπώ την ευγένεια & την διακριτικότητα στους ανθρώπους. Το προσωπικό μου "πιστεύω" είναι: Τα "μικρά" είναι τα πιο σημαντικά!!!
«Το καφενείο στην άκρη του κόσμου» του Τζων Στρελέτσκι είναι από εκείνα τα βιβλία που λόγω της έκτασής του διαβάζεται μέσα σ’ ένα απόγευμα πίνοντας τον καφέ σου. Είναι όμως…
Το γεγονός πως σπούδασα την επιστήμη της Ιστορίας, στάθηκε η αφορμή για να κρατήσω στα χέρια μου το βιβλίο «Μόναχο» του Ρόμπερτ Χάρις. Είχα χρόνια να συναντηθώ μ’ ένα βιβλίο…
Το βιβλίο «Μικρές φωτιές παντού» της Ng Celeste το κράτησα στα χέρια μου αρχές της άνοιξης. Δώρο από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» τις οποίες και ευχαριστώ. Ένα εξαιρετικό βιβλίο που σε…
Το βιβλίο του Έρικ Εμανουέλ Σμιτ “αγαπητέ Θεέ” το διάβασα μέσα σε ένα απόγευμα. “Είσαι σίγουρη πως θέλεις να το διαβάσεις;”, με ρώτησαν. Ήμουν σίγουρη. Εξάλλου ποτέ μου δεν έκρυψα…
Το βιβλίο Ικιγκάι των ΕΚΤΟΡ ΓΚΑΡΘΙΑ & ΦΡΑΝΣΕΣΚ ΜΙΡΑΛΛΙΕΣ από τις εκδόσεος ΠΑΤΑΚΗ μας φέρνει σε επαφή με μια διαφορετική κουλτούρα ζωής. Πιο συγκεκριμένα σκοπός των δύο συγγραφέων είναι η…
«Η θάλασσα στο χιόνι» κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον μου. Εξάλλου το έγραψε μια συνάδελφος και πάντα οι άνθρωποι που ενδεχομένως έχουν κοινές επαγγελματικές εμπειρίες μ’ εμάς, έλκουν την προσοχή μας.…
Το βιβλίο της Gail Honeyman «Η Έλενορ Όλιφαντ είναι απολύτως καλά»ξεκίνησα να το διαβάζω στο τέλος του χειμώνα και το ολοκλήρωσα στην αρχή της άνοιξης. Συμπτωματικά όπως και η υπόθεσή…
Η αλήθεια είναι πως το πρώτο από τα δύο βιβλία που κράτησα στα χέρια μου της Hwang Sun-mi ήταν το «Η κότα που ονειρευόταν να πετάξει». Όντας ενθουσιασμένη αποφάσισα να…
Κράτησα στα χέρια μου με την καλύτερη διάθεση το βιβλίο «Η τίγρη που θέλησε να γίνει ακροβάτης» της Susanna Tamaro. Στις σελίδες του συνάντησα μια αλληγορική ιστορία που με συγκίνησε…
«Το χαμόγελο του δράκου» είναι το δεύτερο μυθιστόρημα που διαβάζω από την Αλκυόνη Παπαδάκη. Το διάβασα μέσα σε τρεις μέρες γιατί ήθελα να φτάσω στο τέλος. Κι όταν έφτασα, αυτό…
Λίγες μέρες πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων ήρθε η Χρύσα (σημ. μαθήτριά μου) κρατώντας μια πανέμορφη εορταστική συσκευασία που είχε μέσα «ΤΟ ΔΩΡΟ». Την ευχαρίστησα λέγοντάς της πόσο πολύ ήθελα…
Το έχω αποκαλέσει το τελευταίο βιβλίο για το 2018. Ομολογώ πως δεν γνώριζα τον Κάρλο Ρουίθ Θαφόν. Είδα το βιβλίο στον τοίχο μιας συναδέλφου στο Facebook, την οποία και εμπιστεύομαι…
Με την Έλενα Γκίκα-Πετρουλάκη συναντηθήκαμε σ’ ένα καφέ της Πλάκας ένα πρωινό μετά την πρωτοχρονιά. Με την Έλενα γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και η χαρά μου για τη συνέντευξη αυτή ήταν…
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2019 Στην Ελλάδα έχουμε πάλι χωριστεί σε αυτούς που θα πάνε στο συλλαλητήριο και σε αυτούς που δεν θα πάνε… Πριν λίγες μέρες περνώντας από το Hot…
Υπάρχουν άνθρωποι που δε συναντήθηκαν ποτέ με την αυτογνωσία… Άνθρωποι που δεν κοίταξαν ποτέ μέσα τους και δεν κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν, αλλά και να εξοικειωθούν με το ποιοι είναι πραγματικά……
Το βιβλίο «Ο Στόουνερ» ανήκει στην κατηγορία εκείνων που όταν ξεκινάς να τα διαβάζεις δεν θέλεις να τα αφήσεις! Υπάρχουν βιβλία εξάλλου που μέσα στην ιστορία τους συναντάμε εμάς και…
Έφτασε ξανά η φρενήρης εποχή του υλικού ευδαιμονισμού, η περίοδος των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς… «Εσύ δεν καταναλώνεις;» θα μπορούσε να με ρωτήσει κάποιος. Εννοείται πως καταναλώνω, εξάλλου…
«Πέρα απ’ τον Χειμώνα», Ιζαμπέλ Αλιέντε. Στο υπέροχο αυτό βιβλίο της Ιζαμπέλ Αλιέντε διάβασα μια ιστορία επίκαιρη όσο ποτέ, για την σύγχρονη Αμερική, τους ανθρώπους που μεταναστεύουν εκεί, τις συνθήκες…
Δεν θα μπορούσα να γράψω λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα για κανένα άλλο παραμύθι… Εξάλλου ως παιδί που έλεγε τα κάλαντα κάποτε, κλείνω τα μάτια και φέρνω στο νου μου…
Οι άνθρωποι του «ευ» και του «αχ»… Ευγνώμων είναι αυτός που νιώθει ευγνωμοσύνη. Είναι ο άνθρωπος του «ευ». Αχάριστος είναι αυτός που δεν εκτιμά και δεν αναγνωρίζει το καλό. Είναι…
Το βιβλίο της Ροσέττα Φόρνερ με τίτλο «Είμαι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί», ανήκει στην κατηγορία των βιβλίων που εγώ συνηθίζω ν’ αγοράζω όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά σε κάποιον…
«Το χρονικό ενός πολυταξιδεμένου γάτου» είναι ένα αλληγορικό μυθιστόρημα και καθώς προχωρούσε η ανάγνωσή του έφερνα στο μυαλό τους φίλους μου, αυτούς που είμαστε μαζί από τα παιδικά μας χρόνια,…
«Αυτό ήταν απλώς ένα πρελούδιο. Εκεί που ο άνθρωπος καίει βιβλία, μπορεί να κάψει και στο τέλος ανθρώπους.» Αυτό είχε γράψει προφητικά ο ποιητής Χάινριχ Χάινε, εκατό χρόνια πριν…
Το βιβλίο αυτό μου το έκαναν δώρο πριν από χρόνια, στα γενέθλιά μου. Όταν κοίταξα για πρώτη φορά το εξώφυλλο, η ματιά μου έπεσε στο «Βραβείο Νόμπελ» και στο όνομα…