Μπορεί να έχει περάσει πλέον λίγος καιρός από τη λήξη του φετινού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (63ο ΦΚΘ), αλλά αυτό το άρθρο θεωρώ πως έπρεπε να υπάρχει και ελπίζω να αποτελέσει ένα βήμα για να γνωρίσει ακόμα περισσότερο κόσμος τις 2 ελληνικές ταινίες που μου άρεσαν περισσότερο στο φετινό φεστιβάλ. Και οι 2 ταινίες για τις οποίες θα μιλήσουμε σε αυτό το άρθρο απέσπασαν βραβεία. Η μία μάλιστα απέσπασε στο σύνολο 6 βραβεία. Ο λόγος για το “Πίσω Από τις Θημωνιές” της Ασημίνας Προέδρου. Η άλλη ταινία απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο τμήμα Film Forward και είναι το φιλμ “Με Αξιοπρέπεια” του Δημήτρη Κατσιμίρη.
Πίσω από τις Θημωνίες
Σκηνοθεσία: Ασημίνα Προέδρου
Ηθοποιοί: Στάθης Σταμουλακάτος, Πασχάλης Τσαρούχας, Λένα Ουζουνίδου
Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=jF20nFEUhsQ
Η ταινία “Πίσω από τις Θημωνιές” είναι η ταινία που απέσπασε τα περισσότερα βραβεία στο 63ο ΦΚΘ. Η πλοκή έχει ως εξής: Με αφορμή ένα τραγικό συμβάν στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας, μια τριμελή οικογένεια θα έρθει αντιμέτωπη με προσωπικά αδιέξοδα. Κάθε μέλος της οικογένειας θα πρέπει να πάρει αποφάσεις και να αναλογιστεί για πρώτη φορα στη ζωή του το κόστος των πράξεων του.
Πρόκειται για μία ταινία η οποία βασίζεται στην αφήγηση της ίδιας ιστορίας μέσα από τρία (3) διαφορετικά οπτικά πεδία. Ένα για κάθε μέλος της οικογένειας. Μέσα από τα μάτια του πατέρα, της μητέρας και της κόρης. Μέσω αυτής της έξυπνης επιλογής το τραγικό συμβάν προσεγγίζεται πολύπλευρα, διεισδύοντας ταυτόχρονα και βαθύτερα στον κάθε χαρακτήρα. Η επιλογή αυτού του τρόπου αφήγησης θυμίζει ένα είδος αφήγησης που έχουμε δει σε ταινίες όπως το σπουδαίο Rashomon του Ακίρα Κουροσάβα. Ένα φιλμ που έδωσε και το όνομα του σε αυτό το είδος αφήγησης: Rashomon Effect.
Με Αξιοπρέπεια
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Κατσιμίρης
Ηθοποιοί: Ηλέκτρα Γεννατά, Γιώργος Γερωνυμάκης, Γιάννης Κότσιφας, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου
Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=kFsb7E-mPoY&feature=emb_title
Το “Με Αξιοπρέπεια” είναι ένα φιλμ που απέσπασε το Βραβείο Κοινού στο τμήμα Film Forward. Προσωπικά, θα τη τοποθετούσα μέσα στις αγαπημένες μου ταινίες για το 63ο ΦΚΘ. Ας περάσουμε όμως στην πλοκή της ταινίας. Ένας 80χρονος, ο οποίος μένει μαζί με το γιο και τη νύφη του γιορτάζει τα γενέθλια του. Με αφορμή την ημέρα αυτή, ο γιος του έχει καλέσει τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Σκοπός του; Να τους ανακοινώσει πως αδυνατεί πλέον να τον φροντίζει. Έπειτα από αυτή την ανακοίνωση, η οικογένεια θα πρέπει να συζητήσει και να βρει λύσεις. Καθένας του θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί.
Όσο παρακολουθούσα την ταινία μου ήρθε στο μυαλό το The Party (2017), μία ταινία που και πάλι διαδραματίζεται στο χώρο ενός σπιτιού και έχει παρόμοιο σκηνοθετικό στυλ. Φυσικά, το “Με Αξιοπρέπεια” του Δημήτρη Κατσιμίρη πραγματεύεται κάτι εντελώς διαφορετικό. Ένα πολύ σοβαρό θέμα που αφορά ένα μεγάλο ποσοστό οικογενειών στη σημερινή Ελλάδα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, έχοντας ασκήσει το επάγγελμα του κοινωνικού λειτουργού, προσπάθησε να αποτυπώσει το πως χειρίζεται μία οικόγενεια αυτή την κατάσταση. Η κάμερα σχεδόν καθόλιν τη διάρκεια της ταινίας αναζητά την αντίδραση των προσώπων της οικογενείας που δε μιλάνε μία δεδομένη χρονική στιγμή. Μία πραγματικά έξυπνη επιλογή που σε συνδυασμό με τη χειροκίνητη κίνηση προσδίδουν ένα ξεχωριστό πρόσωπο στην ταινία. Η διάρκεια της ταινίας είναι μόλις 75′, τα οποία όμως αποδείχθηκαν αρκετά για να καλύψουν την ιδέα του Δημήτρη Κατσιμίρη.
