Το «Angst» βασισμένο στην πραγματική ιστορία του Werner Kniesec, ενός κατά συρροή δολοφόνου που ανέπτυξε δράση το 1980 στην παραμυθένια Αυστρία, σόκαρε την παγκόσμια κοινότητα με τον ειδεχθή και αποτρόπαιο τρόπο που ξεκλήρισε μια οικογένεια κατά την διάρκεια της μέρας της αποφυλάκισης του. Μεταφέρθηκε με τον πιο ρεαλιστικά φρικιαστικό και εύγλωττο τρόπο στην μεγάλη οθόνη από τον Gerarld Kargl, ο οποίος άφησε παρακαταθήκη την μοναδική ταινία της καριέρας του και έναν θελκτικό «μύθο» ότι η μόνη του απόπειρα υπήρξε ένα σκοτεινό, αμήχανο, ενοχλητικά βίαιο αριστούργημα.
Μετά την αποφυλάκισή του, ένας νεαρός διαταραγμένος άνδρας σπέρνει εκ νέου τον πανικό, αυτή τη φορά με θύματα των φρικιαστικών του ορέξεων μια πλούσια οικογένεια, κάτοχο μιας μεγαλοπρεπούς κατοικίας.
Με μια σύντομη εισαγωγή στο ερεβώδες σαδιστικό παρελθόν που βρίθει από βιαιοπραγίες κατά ζωών και ανθρώπων -ξεκινώντας από την τρυφερή προεφηβική ηλικία- αντιλαμβανόμαστε αμέσως ότι έχουμε να κάνουμε με έναν επικίνδυνα αμείλικτο, κοινωνιοπαθή εγκληματία που σοκάρει με τα απεχθή πεπραγμένα του και την απάθεια με την οποία τα διαπράττει. Ακραία αντικοινωνικός, με την πλήρη απουσία ενσυναίσθησης, μοιάζει ένας άνθρωπος (;) εκτός κοινωνικών «συμβάσεων» όπου η αποκλίνουσα συμπεριφορά του τρομοκρατεί το υποσυνείδητο απλά και μόνο με το απόκοσμο, αποστειρωμένο βλέμμα του.
Με την κάμερα κυριολεκτικά πάνω του στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, βιώνουμε με ανατριχιαστική λεπτομέρεια τον φόβο (εξ’ ού και ο τίτλος) και την απόγνωση των θυμάτων του και την ατελέσφορη προσπάθεια τους να σωθούν από τα χέρια αυτού του ψυχοπαθoύς μακελάρη. Μολονότι και η ίδια η οικογένεια δείχνει να καταλαβαίνει από ένα σημείο και μετά ότι οι απέλπιδες ενέργειες τους για διάσωση είναι μονάχα μια παράταση χρόνου στο επικείμενο τέλος τους, επιχειρούν με νύχια και με δόντια να ξεφύγουν προσμένοντας το «θαύμα» που θα τους λυτρώσει -κάτι που δεν θα συμβεί ποτέ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας «Angst» είμαστε στο μυαλό του serial killer και στις «εκκωφαντικές» του σκέψεις εν είδει αφήγησης σε πρώτο πρόσωπο, όσο θανατώνει εξευτελιστικά ένα ένα μέλος της οικογένειας. Κάθε θάνατος που διαπράττει είναι και ένας «οργασμός» για αυτόν σε συνδυασμό με το ακατάλυπτο voice over του που θα καταρρακώσει και τον πιο ανάλγητο θεατή.
Ο σκηνοθέτης με απερίγραπτη μαεστρία γνωρίζει ακριβώς πώς να χειριστεί την κάμερα και να διαχειριστεί την κατάσταση με επιβλητικές και ανορθόδοξες κινήσεις της κάμερας σε συνδυασμό με ποικίλες γωνίες λήψεις, όπως η χρήση εξωτερικών ψηλών γερανών (βλέμμα του Θεού) που συμβάλουν επίσης στην κατανόηση του πόσο μόνοι και αβοήθητοι είναι και πόσο απομακρυσμένη και ξεχασμένη από τον Θεό βρίσκεται η κατοικία τους (πίστη τους). Επίσης συνάδει με την παροξυστική μανία του παρανοϊκού δολοφόνου, καθώς και η αποτελεσματική χρήση των παραμορφωτικών φακών στα κοντινά του άρρωστου προσώπου θεμελιώνει μια τόσο ρεαλιστική και αποκρουστική ατμόσφαιρα, που ο θεατής νιώθει ότι βρίσκεται εκεί ζωντανά ως αυτόπτης μάρτυρας ανήμπορος να παρέμβει στα τεκταινόμενα και καθίσταται κατά κάποιο τρόπο συνένοχος, σαν να παρακολουθεί ένα snuff film.
To στοίχημα του σκηνοθέτη είναι η βύθιση του θεατή στην απεικόνιση τέτοιων φρικαλεοτήτων σχεδόν με θρησκευτική «κατάνυξη» και ένοχη απόλαυση. Όλα αυτά συνεπικουρούνται από την εκπληκτική ηλεκτρονική μουσική και ανατριχιαστικό άκουσμα του synthesizer στην τερατώδη βία των σκηνών, την ψυχρή φωτογραφία και το μνημειωδώς νοσηρό, παγερό βλέμμα του πρωταγωνιστή. Εν συγκρίσει με τις υπόλοιπες ταινίες του είδους, το «Angst» ξεχωρίζει στον φιλμικό κυκεώνα των ψυχοπαθών δολοφόνων, με την φρενώδη ωμή βία, την μεθυστική μουσική, την ασύλληπτη σκηνοθεσία και την συγκλονιστική ερμηνεία του πρωταγωνιστή που θα στοιχειώνει για πάντα το υποσυνείδητο μας…
Δείτε εδώ το trailer της ταινίας:
