.DOG: Μία ιστορία επανένωσης πατέρα-γιου

Το .DOG είναι μία από τις ταινίες που ξεχώρισα στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στο κοινό στις 9 Νοεμβρίου 2021 στην κατάμεστη αίθουσα Τζον Κασσαβέτης. Η προβολή συνοδεύτηκε από την παρουσία της σκηνοθέτριας, Γιάννας Αμερικάνου και των δύο πρωταγωνιστών. Ο λόγος για τους Ανδρέα Κωνσταντίνου και Δημήτρη Κίτσο. Κλείνοντας αυτή τη μικρή εισαγωγή, θα ήθελα να ευχηθώ η ταινία να πάρει ευρύτερη διανομή, καθώς πρόκειται για μία πολύ ξεχωριστή αποτύπωση της σχέσεως πατέρα-γιου.

Πλοκή

Ο Δημήτρης βρίσκεται στα πρόθυρα της ενηλικίωσης, αλλά νιώθει μέσα του παιδί. Καθώς ο πατέρας του βρίσκεται για χρόνια στη φυλακή, έχει δημιουργήσει στο μυαλό του διάφορες θεωρίες και μύθους γύρω από το πρόσωπό του. Όταν αποφυλακίζεται ο πατέρας του, ο Δημήτρης πιστεύει πως ήρθε επιτέλους η ώρα να γνωρίσει την οικογενειακή ευτυχία που τόσο επιζητούσε. Αυτό όμως δε πρόκειται να συμβεί, καθώς θα έρθει αντιμέτωπος με μία πρωτόγνωρη μορφή βίας.

Κριτική

Το .DOG ερευνά και μας παρουσιάζει τη λειτουργία μιας οικογένειας από την οποία απουσιάζει η μητρική φιγούρα. Ο Δημήτρης στη προσπάθεια του να δεθεί με τον πατέρα του, παραβαίνει τα όρια του. Δυστυχώς όμως για αυτόν, δε καταφέρνει να έρθει πραγματικά κοντά με τον πατέρα του. Ο Δημήτρης ακροβατεί στα όρια του καλού και του κακού. Βλέπουμε τον ίδιο να είναι σπλαχνικός με τα σκυλιά, σε αντίθεση με τον πατέρα του, ο οποίος είναι αρκετά βίαιος. Από την άλλη πλευρά, αποφασίζει να βοηθήσει και τον πατέρα του, κάνοντας αρκετές παράνομες πράξεις.

Ο χαρακτήρας του Δημήτρη είναι εξαιρετικά καλογραμμένος, αλλά και μοναδικά παιγμένος. Ο ηθοποιός που τον ενσάρκωσε είναι ο Δημήτρης Κίτσος, ο οποίος φανέρωσε κατά τη διάρκεια του Q&A πως δυσκολεύτηκε αρκετά κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Το τελικό αποτελέσμα όμως θαρρώ πως δικαίωσε απολύτως τον κόπο του.

Advertisements

Ας περάσουμε τώρα στο ρόλο του πατέρα, τον οποίο ενσαρκώνει ο Ανδρέας Κωνσταντίνου. Ο χαρακτήρας στον οποίο κλήθηκε να δώσει ζωή ήταν αρκετά σύνθετος. Αυτό μπορεί να γίνει αντιληπτό και από τη σκηνική του παρουσία, η οποία είναι και ένα από τα highlight της ταινίας. Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου κατάφερε να αποτυπώσει με μοναδικό τρόπο τον ρόλο ενός πατέρα που έχει κάνει φυλακή για αρκετά χρόνια. Όπως επίσης και έναν πατέρα που ήταν χρόνια απών από το παιδί του.

Και οι δύο χαρακτήρες πρέπει να πιστωθούν επίσης και στη σκηνοθέτρια-σεναριογράφο του .DOG, Γιάννα Αμερικάνου, η οποία προσέφερε σε αυτή τη σχέση τη δική της προσωπική νότα.

Κλείνοντας

Καθώς η ταινία δεν έχει προβληθεί -προς το παρόν- ευρέως, θεωρώ πως είναι άσκοπο να αναφερθώ σε παραπάνω λεπτομέρειες για την πλοκή. Δε θα ήθελα να χαλάσω σε κανέναν και καμία την εμπειρία, οπότε θα μείνω σε αυτή τη μικρή μεν, αλλά ουσιώδη ανάλυση του .DOG. Συνοψίζοντας, το .DOG καταφέρνει να συνδυάσει τη σκληρή φύση αυτής της ιδιότροπης σχέσεως πατέρα-γιου με τις -έστω και λίγες- στιγμές τρυφερότητας του Δημήτρη. Θα κλείσω με αυτό που έγραψα και στην αρχή του κειμένου. Εύχομαι η ταινία να πάρεια διανομή σε αίθουσες και να την δει όσο παραπάνω κόσμος γίνεται!

Η ταινία απέσπασε το Ειδικό Βραβείο Επιτροπής Νεότητας στο 62ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Το trailer του .DOG: