Η αγάπη το βάζει στα πόδια (2025): Κι όμως ένα κλικ μακριά σου

Η αγάπη το βάζει στα πόδια
Πηγή: in.gr

Ίσως κάτι σου λέει αυτός ο τίτλος: μπορεί να σου θυμίζει την ομώνυμη ταινία του Francois Truffaut (L’amour en fuite, 1979) ή απλά να είναι μια ατάκα που μιλάει στην ψυχή σου. Άλλωστε, δεν είναι ψέμα ότι συχνά η αγάπη «φεύγει», εξαφανίζεται σαν να το βάζει στα πόδια και μένεις να ρωτάς τον εαυτό σου: Πώς άλλαξε έτσι η ζωή μου; Αυτό το ερώτημα προβληματίζει και τον Πάνο Παπαδόπουλο στην νέα του ταινία που ανέβηκε πρόσφατα στο Youtube.

Καλά διάβασες. Μια ολόκληρη ταινία ανεβαίνει δωρεάν στο Youtube, τη σήμερον ημέρα και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερο «ντόρο» για τη διαφήμισή της. Αυτό είναι από μόνο του αρκετό για να κερδίσει την περιέργεια σου. Το εγχείρημα, πέρα από τον σκηνοθέτη Πάνο Παπαδόπουλο, αναλαμβάνει η Constantly Productions και το Aux Studio. Έτσι, κάνουν μαζί μια τολμηρή καλλιτεχνική κίνηση υπέρ όλων όσων αγαπούν τις ταινίες. Τελικά, δεν δημιουργούν μόνο κάτι απίστευτα διαθέσιμο για όλους, αλλά και κάτι τρομερά γοητευτικό.  Το «Η αγάπη το βάζει στα πόδια» είναι μια ταινία που θα σε ξαφνιάσει, θα σε διασκεδάσει και φυσικά θα σε συγκινήσει. Πάμε, λοιπόν, να δούμε την ιστορία.

Η υπόθεση

Ένας άνεργος ηθοποιός (ή και άεργος για να λέμε την αλήθεια), πρώην παιδί θαύμα, βιώνει το δικό του προσωπικό δράμα (Πάνος Παπαδόπουλος). Ανίκανος να διαχειριστεί ότι δεν είναι πλέον γνωστός στο κοινό, παρασέρνεται σε ένα παιχνίδι με τον εαυτό του. Δηλαδή; Χάνει την αυτοπεποίθηση του, αφού συνέχεια υποδύεται κάποιον άλλον. Λέει όχι σε πιθανές συνεργασίες και έχει ψεύτικο τουπέ ακόμα και με όσους τον στηρίζουν. Συγκατοικεί με έναν πρώην συμφοιτητή του από την δραματική (Κωνσταντίνος Πλεμμένος) που, όπως λέει, πρωταγωνιστεί σε μια άθλια σαπουνόπερα. Στην συνέχεια, οι δυο τους ερωτεύονται την ίδια κοπέλα. Ποια είναι αυτή; Μα βέβαια, η ψυχολόγος του Πάνου (Τζωρτζίνα Λιώση). Κάπως έτσι η ιστορία φαντάζει όλο και πιο πολύπλοκη. Μάλιστα, μέσα σε όλα αυτά, δεν λείπει η «βιτσιόζα» γειτόνισσα (Ευτυχία Φραντζεσκάκη) και ένας άστεγος που χαλάει το κόλπο της (Κλέαρχος Παπαγεωργίου).

Στο τέλος, όλα αυτά τα ευτράπελα, οδηγούν τον πρωταγωνιστή να αναλάβει τις ευθύνες του (κυρίως αυτές απέναντι στον εαυτό του). Δεν μένει άλλο μετέωρος με τις ερωτήσεις: Γιατί δεν είμαι γνωστός ηθοποιός; Γιατί πια δεν δουλεύω; Γιατί είμαι ντροπαλός με τις γυναίκες και βασικά γιατί ό,τι αγαπώ το «βάζει στα πόδια»;  Δεν θέλω να κάνω άλλα spoiler, αλλά μάλλον έχεις ήδη καταλάβει την αισιόδοξη νότα του φινάλε. Μετά από τόσο συναισθηματικό «χάσιμο», η ταινία ωθεί και εσένα τον ίδιο να κυνηγήσεις ό,τι αγαπάς.

Advertising

Advertisements
Ad 14
Η αγάπη το βάζει στα πόδια
Πηγή: monopoli.gr

Κριτική

Έχεις λογικά καταλάβει πως σου προτείνω την ταινία ανεπιφύλακτα. Όσον αφορά την πλοκή, τα περισσότερα τα είπαμε. Με έναν απόλυτα ψυχαγωγικό τρόπο, το έργο θα σε κάνει να σκεφτείς ουσιαστικά. Όπως ο πρωταγωνιστής, μπορεί να αναρωτηθείς για την ζωή σου και ακόμα ίσως να σε πιάσει μια μικρή μελαγχολία. Παρόλα αυτά, στο τέλος ο σκηνοθέτης σε καθησυχάζει. Η συγκίνηση μάς οδηγεί στην ευχάριστη συνειδητοποίηση, ότι όλα θα πάνε καλά.

Ακόμα, από αισθητική άποψη, η ταινία «τραβάει» κατευθείαν το βλέμμα. Η Αθήνα δείχνει λίγο πιο όμορφη μέσα από την ματιά του Πάνου Παπαδόπουλου. Επιπλέον, οι επιλογές σε σκηνικά, κουστούμια και διακόσμηση δημιουργούν μια ατμόσφαιρα vintage και ταυτόχρονα μοντέρνα. Η ταινία «μιλάει» στους ανθρώπους της εποχής της. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως λείπουν οι επιρροές. Μέσα από μια δόση nouvelle vague (μην ξεχνάμε και τον Truffaut), το «Η αγάπη το βάζει στα πόδια» αποπνέει τελικά διαχρονικότητα.

Μια μικρή ανακεφαλαίωση

Η ταινία, τόσο από άποψη υπόθεσης, όσο και καλλιτεχνικής απόδοσης, αξίζει την προσοχή σου. Η ιδέα του να μπορείς να την βρεις τόσο απλά στο Youtube, εν μέσω της εποχής της πλατφόρμας, είναι κάτι πολύ όμορφο (προς αποφυγή παρεξήγησης — τίποτα κακό με τις πλατφόρμες). Μιας και που είναι λοιπόν τόσο εύκολα διαθέσιμη για μας, αξίζει τη στήριξή μας. Η διάρκειά της είναι μόλις μια ώρα και αλήθεια μπορεί να γίνει το καλύτερο κλείσιμο της μέρας σου.

Δες την εδώ:

Advertising

Με λένε Κωνσταντίνα, είμαι 22 ετών και είμαι φοιτήτρια. Σπουδάζω ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και παράλληλα με αυτό, αποφοίτησα από δραματική σχολή το 2024. Ο κινηματογράφος είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτεχνικούς χώρους και λατρεύω να γράφω για ταινίες.

Περισσότερα από τη στήλη: Κινηματογράφος

Κινηματογράφος

Xenia (2014) – Ένα αφιέρωμα στον Πάνο Χ. Κούτρα

Αν παρακολουθείς τα κινηματογραφικά νέα, ίσως «έπεσες» πάνω σε κάποιο post της ταινιοθήκης της Ελλάδος…

Κινηματογράφος

Coach Carter: Ένας προπονητής ζωής

Το Coach Carter είναι μία βιογραφική αθλητική ταινία του 2005, την οποία σκηνοθέτησε ο James…

Κινηματογράφος

Αντιπολεμική ταινία ή απλά ταινία για τον πόλεμο;

Ανάμεσα στις πιο γοητευτικές συζητήσεις γύρω από τον κινηματογράφο βρίσκεται το ερώτημα αν υπάρχουν, ή…

Κινηματογράφος

K-Pop Demon Hunters: Το K-pop animation που σάρωσε το Netflix

K-Pop Demon Hunters – K-pop, σπαθιά και neon ενέργεια Δεν βλέπω συχνά animation, πόσο μάλλον…

Κινηματογράφος

Where the Sidewalk Ends: Το αειθαλές νουάρ που άφησε το στίγμα του

Είναι περίεργο συναίσθημα το να ξέρεις πως -εκ των πραγμάτων- συλλήβδην όλοι οι συντελεστές μια…

Κινηματογράφος

«What Have Τhey Done to Your Daughters?» – Μια επαναστατική ματιά στους φόνους των ιταλικών gialli

Όπως πολλοί συνάδελφοί του, ο Massimo Dallamano πριν καταπιαστεί με το σινεμά μυστηρίου, έκανε το…

Κινηματογράφος

Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο (1966) – Ένα ελληνικό Western

  Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο (1966), σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, αποτελεί…