Metacritic, ένα site που πολλοί αναγνώστες εμπιστεύονται και πολλοί καλλιτέχνες φοβούνται. Πρόκειται για την ιστοσελίδα που συγκεντρώνει έναν αριθμό από κριτικές που αφορούν ταινίες, σειρές, δίσκους και video games, ώστε να προκύψει ένας τελικός μέσος όρος. Ακόμα και όσοι δεν βασίζουν τις επιλογές τους στις κριτικές, σίγουρα έχουν επισκεφθεί έστω μία φορά τη δημοφιλή ιστοσελίδα ή έχουν κοιτάξει το σκορ κάποιας ταινίας χαζεύοντας στο IMDb. Η κλίμακα που χρησιμοποιείται είναι αυτή του 0-100 και είναι μόλις οκτώ οι ταινίες που έχουν καταφέρει να αγγίξουν το απόλυτο άριστα. Παρακάτω σας τις παρουσιάζουμε με χρονολογική σειρά:
Ο Πολίτης Κέιν (1941)
Σίγουρα δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς η συγκεκριμένη ταινία δεν έχει λείψει και δεν θα λείψει ποτέ από καμία λίστα με τις «καλύτερες όλων των εποχών». Ένα δράμα μυστηρίου που έχει επηρεάσει αναρίθμητους δημιουργούς κι όμως, όταν κυκλοφόρησε δεν ήταν εισπρακτική επιτυχία. Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια μέχρι η ταινία να επανακυκλοφορήσει και να αρχίσει να γνωρίζει την αγάπη που λαμβάνει μέχρι και σήμερα.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 8.3/10
Καζαμπλάνκα (1943)
Μία ρομαντική ιστορία στην οποία στηρίχτηκαν όλες οι επόμενες ρομαντικές ιστορίες. Υπάρχουν άπειροι λόγοι για να θυμάσαι για πάντα αυτή την ταινία, ένας από αυτούς είναι οι φανταστικές ατάκες που έγραψαν ιστορία. “We’ll always have Paris”, ακούστηκε για πρώτη φορά και το 100% του Metacritic είναι το λιγότερο που της αξίζει.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 8.5/10
Υπόθεσις Νοτόριους (1946)
Αν πεις σε κάποιον “Alfred Hitchcock” θα σου απαντήσει Ψυχώ, το Metacritic όμως διαφωνεί λίγο. Η Υπόθεσις Νοτόριους δεν είναι η μόνη ταινία του μεγάλου δημιουργού που έφτασε το απόλυτο άριστα, ενώ μεγάλο μέρος της φιλμογραφίας του έχει αγγίξει το 90+. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Hitchcock θα προβάλλεται, και θα διδάσκεται, για πάντα, ό,τι κι αν λένε οι κριτικές.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 7.9/10
Σιωπηλός μάρτυς (1954)
Συνεχίζουμε με Hitchcock. Ακόμα και σήμερα όποιος δει τον Σιωπηλό Μάρτυρα, θα αρχίσει να κοιτάζει τους γείτονές του με άλλο μάτι. Το αρνητικό φιλμ της ταινίας άρχισε να παρουσιάζει σημαντικά δείγματα φθοράς λίγα χρόνια μετά τις πρώτες προβολές και χρειάστηκε ολόκληρη ομάδα για να το επαναφέρει και να μπορούμε να βλέπουμε ξανά και ξανά αυτό το αριστούργημα, μέχρι και σήμερα.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 8.4/10
Δεσμώτης του ιλίγγου (1958)
Αν πιστέψατε ότι τελειώσαμε με το χιτσκοκικό σινεμά, έκπληξη! Τα χρόνια περνούσαν και ο σκηνοθέτης δεν σταμάτησε ποτέ να εντυπωσιάζει και να προκαλεί έκπληξη μέσω της τέχνης του. Περιγράφοντας τη συγκεκριμένη ταινία στον, επίσης σπουδαίο, Franois Truffaut, είχε πει: «Για να το θέσω απλά, ο άντρας θέλει να κοιμηθεί με μια γυναίκα που είναι νεκρή». Αρκετά ξεκάθαρος.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 8.3/10
Ο νονός (1972)
Marlon Brando και Al Pacino σε σκηνοθεσία Francis Ford Coppola, ήταν μάλλον το τρίπτυχο της επιτυχίας για το μακρινό 1972. Αποθέωση από κοινό και κριτικούς, γεγονός που αποδεικνύεται και από την ύπαρξη της ταινίας στη συγκεκριμένη λίστα. Το sequel γνώρισε εξίσου μεγάλη επιτυχία, σε αντίθετη με το τρίτο μέρος που αγαπήθηκε λίγο λιγότερο.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 9.2/10
Τρία χρώματα: Η κόκκινη ταινία (1994)
Το αγαπημένο χρώμα του Metacritic είναι το ερυθρό απ’ ότι φαίνεται. Ολόκληρη η τριλογία είναι έργο αξεπέραστο, όμως το τελευταίο μέρος φαίνεται να συγκίνησε τους κριτικούς λίγο παραπάνω. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Μπλε έφτασε το 85% και η Λευκή το 88%. Όσο προχωρούσε γινόταν και καλύτερη αυτή η τριλογία, σπάνιο φαινόμενο.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 8.1/10
Boyhood (2014)
Η πιο πρόσφατη ταινία της λίστας που έφτασε το άριστα στο Metacritic. Μια ιστορία ενηλικίωσης διαφορετική από τις περισσότερες, καθώς γυρίστηκε σε πραγματικό χρόνο. Βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή, Ellar Coltrane, ο οποίος επί δώδεκα χρόνια μεγάλωνε μπροστά σε μία κάμερα. Εμείς έχουμε φωτογραφικά άλμπουμ γενεθλίων, εκείνος έχει το Boyhood.
Βαθμολογία χρηστών IMDb: 7.9/10
Πριν κλείσουμε αξίζει να αναφέρουμε έξι ακόμα ταινίες οι οποίες μπορεί να μην κατάφεραν να φτάσουν το απόλυτο άριστα, πλησίασαν όμως πολύ, αγγίζοντας το 99%. Τη δικαίωση που έψαχναν από το Metacritic, ας τη βρουν από το MaxMag, μικρή η διαφορά. Έχουμε και λέμε: Μισαλλοδοξία (1916), Τα φώτα της πόλεως (1931), Πινόκιο (1940), Τραγουδώντας στη βροχή (1952), Ο άρχων του τρόμου (1958) και Moonlight (2016).
